Δικαστικό πραξικόπημα με καλωδιωμένο Plazza

Η αρχαιοθέτηση της υπόθεσης χρηματισμού Χαικάλη, αποτελεί ένα ανοιχτό δικαστικό πραξικόπημα. Ο Εισαγγελέας Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος, αφού δεν έκανε δεκτό ως μη νόμιμο το αποδεικτικό στοιχείο του βίντεο που παρέδωσε ο Παύλος Χαικάλης,κατέφρε στη συνέχεια να δημιουργήσει μια νομικίστικη ακολουθία που κατέληξε στην αθώωση Αποστολόπουλου.

Το αποδεικτικό υλικό προφανώς και είναι νόμιμο αφού δεν προκειται για υλικό που αποδεικνύει απλώς μια παρανομία (εν προκειμένω χρηματισμό) αλλά μια καθαρή προσπάθεια παραχάραξης της λαικής βούλησης και του Συντάγματος. Δεν έγινε προσπάθεια εξαγοράς με αντάλλαγμα κάποιο ρουσφέτι, αλλά καθαρή προσπάθεια να αποτραπεί η ύψιστη δημοκρατική λειτουργία που είναι να εκφραστεί η βούληση των πολιτών μέσω εκλογών.

Στόχος λοιπόν και διακύβευμα ήταν το δημόσιο συμφέρον το οποίο σύμφωνα με το Σύνταγμα υπερτερεί κάθε προσωπικού συμφέροντος. Με αυτή την ξεκάθαρη νομική θέση οι Εισαγγελείς θα μπορούσαν να κάνουν αποδεκτό το υλικό, σταθμίζοντας ποιό είναι το ύψιστο συμφέρον. Δεν έκαναν αποδεκτό ούτε το αίτημα να αρθεί το απόρρητο των επικοινωνιών για να διαπιστωθεί με ποιούς μιλούσε ο Αποστολόπουλος,ιδιαίτερα την κρίσιμη μέρα που θα έκανε το τελικό ραντεβού.

Με ένα ανεπίτρεπτο τρόπο και έωλο σκεπτικό ο Εισαγγελέας διαβεβαιώνει πως η άρση δεν θα είχε καμιά σημασία γιατί δεν θα υπήρξαν διαρροές. Πρώτη φορά η Δικαιοσύνη κινείται τόσο υποκειμενικά και με εικασίες προτάσσοντας το «θα» απέναντι στην πραγματικότητα

Συγκλονιστικό όμως είναι και το γεγονός πως ο Εισαγγελέας Εφετών Παναγιωτόπουλος, εμφανίζει ως δεδομένο πως ο ο Αποστολόπουλος στο πρώτο ραντεβού με τον Χαικάλη στο Plazza,είχε παγιδεύσει το τραπέζι με μικρόφωνο και τον ανιχνευτή φωτιάς με κάμερα, αλλά δεν αναρωτιέται πώς έγιναν όλα αυτά χωρίς τη συμμετοχή και την άδεια του ξενοδοχείου; Δηλαδή ενώ αποδέχεται πως υπήρχε μια οργανωμένη επιχείρηση από τον Αποστολόπουλο που απαιτούσε ειδικούς και συνέργεια από το ίδιο το ξενοδοχείο,δεν ερευνά αν μια τόσο οργανωμένη επιχείρηση ήταν για πιστοποιηθεί προς τους εντολείς του Αποστολόπουλου πως ο Χαικάλης  ήταν έτοιμος να δεχθεί δωροδοκία; Ποιοί είναι αυτοί οι εντολείς που έχουν την ικανότητα και την ευχέρεια να παγιδεύουσουν την καφετέρια του Plazza με κάμερες,μικρόφωνα και δύο άτομα σε παρακολούθηση;

Ενώ υπάρχουν αυτές οι ομολογίες, ο κύριος Παναγιωτόπουλος, αντιστρέφει τη λογική και την εμφανίζει ως προσπάθεια του Αποστολόπουλου να καταγράψει τον Χαικάλη και να τον καταγγείλει στον Καμμένο. Η λογική αρχειοθέτησης είναι δηλαδή, αφού ο Αποστολόπουλος κατέγραφε τον Χαικάλη δεν σκόπευε να τον δωροδοκήσει. Ότι κατέγραφε ακριβώς για να πείσει τους εντολείς του πως όλα πάνε καλά ή για να τον «κρατάνε» στο μέλλον δεν είναι πιθανό για τον κύριο Παναγιωτόπουλο.

Στην κατάθεση του Αποστολόπουλου που δημοσιεύουμε, ο εισαγγελέας εφετών, εμφανίζεται να ρωτάει τον Αποστολόπουλο για δημόσια δήλωση Χαικάλη με την οποία εμφανίζεται προτείθεται να ψηφίσει πρόεδρο Δημοκρατίας, μια δήλωση που δεν έγινε ποτέ. Ο Εισαγγελέας έκλεισε μια υπόθεση ενώ υπήρχαν οι ενδείξεις τέλεσης του αδικήματος και όχι επειδή είχαν εκλείψει

Το επίσης σοβαρό είναι πως όλα αυτά συμβαίνουν στην Εισαγγελία Εφετών ,όπου προιστάμενος είναι ο Ισίδωρος Ντογιάκος. Ο εισαγγελέας δηλαδή που εμφανίζεται σε ηχητικό το οποίο δημοσιοποιήθηκε, να παίρνει εντολές ως «παναθηναικάκιας» από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Αντί ο κύριος Ντογιάκος να ζητήσει την διερεύνηση αυτής της υπόθεσης,αλλά και του γεγονότος πως κάποιος καταγράφει τον ίδιο τον πρωθυπουργό, δέχθηκε να ηγηθεί μια έρευνας που το κλείσιμό της ευνοεί καθαρά την κυβέρνηση.

Δεν μπορούμε λοιπόν να μιλάμε ούτε για Δικαιοσύνη ούτε καν για προσχήματα που καλό θα ήταν να κρατάνε οι λειτουργοί της. Ας κλείσουν λοιπόν και τα δικαστήρια και τον Άρειο Πάγο. Έχουμε Σαμάρειο Πάγο