Δικαστική απόφαση κόλαφος για Βγενόπουλο

Η απόφαση, με την οποία αθωώθηκαν οι δημοσιογράφοι Κώστας Βαξεβάνης και Γιάννης Συμεωνίδης, καθαρογράφτηκε περίπου έναν μήνα μετά την έκδοσή της και αποτελεί κόλαφο για τον Ανδρέα Βγενόπουλο και τους συνεργάτες του, οι οποίοι, όπως έχουν καταγράψει ελεγκτικές Αρχές της Ελλάδας και της Κύπρου, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κατάρρευση της Λαϊκής Τράπεζας και της κυπριακής Οικονομίας.

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο αποδέχεται πλήρως τα στοιχεία των ρεπορτάζ του Hot Doc, ενώ θεωρεί καυστική κριτική και αξιολογικές κρίσεις ορισμένες φράσεις των επίδικων δημοσιευμάτων, επισημαίνοντας ότι «το συμφέρον του κοινού, επέβαλλε την ενημέρωσή για τα θέματα που θίγονται στα πορίσματα (σ.σ. των ελεγκτικών Αρχών Ελλάδας και Κύπρου)» και ξεκαθαρίζοντας περαιτέρω ότι «ο δημοσιογράφος έχει δικαιολογημένο ενδιαφέρον για τη δημοσίευση ειδήσεων σχετικών με τις πράξεις και τη συμπεριφορά προσώπων για τα οποία ενδιαφέρεται το κοινωνικό σύνολο, διότι άλλως θα επιβαλλόταν καθήκον σιγής στον Τύπο».

Επιπλέον το Εφετείο, συνδέει για πρώτη φορά ευθέως τον Βγενόπουλο με τον σκάνδαλο του Βατοπεδίου, κρίνοντας ότι εμπλέκεται σε πτυχές της υπόθεσης που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση της Μονής από τις τράπεζές του. Αναφέρει συγκεκριμένα η απόφαση ότι «αναφορικά με την εμπλοκή του πολιτικώς ενάγοντος (σ.σ. του Βγενόπουλου) στο σκάνδαλο Βατοπεδίου, το επίμαχο δημοσίευμα δεν τον συνδέει με το κεφάλαιο που αφορά τη λίμνη Βιστωνίδα, αλλά διαφορετικές πτυχές της υπόθεσης που σχετίζονται με τη χρηματοδότηση της Μονής από τις τράπεζες, στις οποίες πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο εγκαλών (σ.σ. ο Βγενόπουλος) και τη μεθόδευση σκοπευμένων επενδυτικών κινήσεων».

Αναλυτικότερα, το Εφετείο κρίνει αληθή όσα έχει γράψει το Hot Doc και συγκεκριμένα ότι:

1.Όταν ο Βγενόπουλος διαμόρφωνε έναν οικονομικό γίγαντα με δανεικά λεφτά από τις τράπεζες στις οποίες ως μέτοχος ασκούσε επιρροή, όταν δημιουργούσε ένα επικίνδυνο χρηματοπιστωτικό μόρφωμα πέρα από κάθε λογική, ο Τύπος σε Ελλάδα και Κύπρο το εμφάνιζε ως φαινόμενο ευημερίας.

2.Στο ίδιο εύκρατο κλήμα αναπτύχθηκε και το φαινόμενο Λαυρεντιάδη.

3.Η Λαϊκή Τράπεζα και οι θυγατρικές της εταιρίες από το 2008 ήταν εμφανές ότι χρησιμοποιούνταν για τη χρηματοδότηση κύκλου επιχειρηματιών ή επιχειρήσεων συμφερόντων Βγενόπουλου.

4.Η δανειοδότηση με τους όρους και τον τρόπο που δόθηκε δεν ανταποκρινόταν σε τραπεζικούς κανόνες.

5.Τις ανησυχίες των οικονομικών παραγόντων που διέκριναν στις κινήσεις Βγενόπουλου προσπάθεια να δημιουργήσει εντυπώσεις για οικονομική και επενδυτική ευρωστία με ξένα κόλλυβα, αυτά της κηδείας των τραπεζών, ισοπέδωνε ένα μεγάλο επικοινωνιακό πανηγύρι.

6.Το όνειρο του Βγενόπουλου, όποιο κι αν ήταν τελικά αυτό, ίσως να γινόταν πραγματικότητα αν δεν αποκαλυπτόταν το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Αν δεν υπήρχε ο Βγενόπουλος και η τράπεζά του, ίσως να μην υπήρχε σκάνδαλο Βατοπεδίου.

7.Η διεθνής τραπεζική πρακτική επιτρέπει τη χορήγση δανείων για αγορά μετοχών με εγγύηση τις ίδιες τις μετοχές. Υπάρχουν όμως δύο προϋποθέσεις. Αν μετά τη χορήγηση του δανείου οι μετοχές χάσουν την αξία τους, καλείται ο δανειολήπτης να καλύψει τη διαφορά. Επίσης, όταν αυτή η διαδικασία αφορά εταιρίες που έχουν διασύνδεση μεταξύ τους, όπως η Marfin Egnatia και η MIG, τα ποσά που δίνονται αφαιρούνται από τα ίδια κεφάλαια του πιστωτικού ιδρύματος. Καμία από τις προϋποθέσεις δεν τηρήθηκε.

8.Η ΤτΕ και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αντί να ελέγξουν το εμφανώς τρύπιο σύστημα, έδιναν διαβεβαιώσεις καλής λειτουργίας. Η κατάρρευση ολόκληρης της Κύπρου ήταν μια τραγική διάψευσή τους.

9.Η δανειοδότηση από την τράπεζα Marfin, εταιριών που είναι συνδεδεμένες μαζί της, διαμόρφωνε συνθήκες υψηλού κινδύνου. Ο κίνδυνος αυτός πια είναι εμφανής, αφού η κατάρρευση των επιχειρήσεων που θα αποτελούσαν τον οικονομικό κολοσσό έχει συμπαρασύρει την τράπεζα και η τράπεζα με τη σειρά της ολόκληρη την Κύπρο.

10.Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της ΤτΕ από το 2009 είχαν εντοπίσει την επικίνδυνη λειτουργία του Βγενόπουλου, ο οποίος δανειοδοτούσε από την τράπεζά του επιχειρήσεις οι οποίες έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου του ομίλου του αυξάνοντας του πιστωτικούς κινδύνους.

11.Το Βατοπέδι δεν θα υπήρχε ως σκάνδαλο σε αυτή την έκταση αν η ΤτΕ έκανε έλεγχο στις δανειοδοτήσεις της Μονής, της οποία ο Προβόπουλος (τ. διοικητής της ΤτΕ) υπήρξε παράγοντας.

12.Η διοίκηση Προβόπουλου όχι μόνο τα επέτρεψε όλα αυτά, αλλά στη συνέχεια ξέπλυνε με κατάθεσή του στον εισαγγελέα του δράστες.

13.Αν ο Λαυρεντιάδης πραγματικά έκλεψε τότε η ΤτΕ είτε δεν έκανε τη δουλειά της, είτε οργάνωσε και συγκάλυψε τη ληστεία. Το ίδιο ισχύει και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, όπως στη λειτουργία της τράπεζας του Ανδρέα Βγενόπουλου…

14.Η διοίκηση της ΤτΕ έχει την πλήρη ευθύνη για τη σκανδαλώδη λειτουργία της Λαϊκής-Marfin, συμφερόντων του Ανδρέα Βγενόπουλου.

15.Φαίνεται πως η κυπριακή τράπεζα (Λαϊκή) λειτούργησε ως συλλέκτης χρήματος από τον οποίο δίνονταν δάνεια σε έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι στην πλειονότητά τους έκαναν αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στις επιχειρήσεις συμφερόντων Βγενόπουλου. Δηλαδή δάνεια της τράπεζα συμφερόντων Βγενόπουλου πήγαιναν για να γίνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου σε επιχειρήσεις πάλι συμφερόντων Βγενόπουλου.

16.Κάτω από τη μύτη της ΤτΕ ο Βγενόπουλος βάζει την τράπεζά του να χρηματοδοτεί έναν κύκλο επιχειρηματιών φίλων του, που επενδύουν στη συνέχεια στις επιχειρήσεις του, εμφανίζοντας εικόνα ευρωστίας. Ανάμεσα στους δανειοδοτούμενους είναι και μονές όπως του Βατοπεδίου.

17.Ο έλεγχος για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου έφερε στο φως και την υπόθεση των τραπεζικών συμπεριφορών του Βγενόπουλου οι οποίες, όπως σημείωναν τα πορίσματα που εκδόθηκαν, έθεσαν σε κίνδυνο την πιστωτική σταθερότητα σε Ελλάδα και Κύπρο.

18.Ο εισαγγελέας ο οποίος έπρεπε να καλέσει τον Προβόπουλο ως υπεύθυνο για πλημμελή έλεγχο της τράπεζας και όχι ως μάρτυρα, με την κατάθεσή του αρχειοθετεί την υπόθεση. Μόλις η δικογραφία μπαίνει στο αρχείο, καταρρέει ολόκληρη η Κύπρος και το τραπεζικό της σύστημα ως επιβεβαίωση όσων περιέγραφαν τα πορίσματα που ανέφεραν την επικινδυνότητα λειτουργίας της Marfin-Λαϊκή.

19.Ύστερα από την εμπλοκή του ονόματός του σε μια σειρά σκοτεινών υποθέσεων που έχουν απασχολήσει τη Δικαιοσύνη, ο κ. Βγενόπουλος αντιμετωπίζεται από πολλούς ως ένας Γιώργος Κοσκωτάς της νέας χιλιετίας.

20.Οι κακές γλώσσες συνδέουν την ενασχόληση του Βγενόπουλου με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού με την έντονη αναζήτηση κεφαλαίων για τη MIG. Λένε δηλαδή πως κίνητρό του δεν ήταν η αγάπη για το «τριφύλλι», αλλά η δημιουργία λαϊκού ερείσματος.

21.Γεννιούνται πολλά ερωτηματικά γύρω από την εμπλοκή του κ. Βγενόπουλου στις ιδιωτικοποιήσεις του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής, για τις οποίες κατηγορήθηκε πως λειτούργησε σαν «Δούρειο Ίππος».

Έκθετος ο Βγενόπουλος

Είναι ενδιαφέρον ότι σύμφωνα με την αθωωτική απόφαση για τους Βαξεβάνη και Συμεωνίδη οι «σκοπευμένες επενδυτικές κινήσεις» που εμπλέκουν τον Βγενόπουλο στην υπόθεση του Βατοπεδίου αφορούν τον τρόπο δανειοδότησης της Μονής Βατοπεδίου από την Marfin Egnatia και την Επενδυτική Τράπεζα, οι οποίες ανήκαν στον όμιλο της Λαϊκής. Το δικαστήριο αποδέχεται εν ολίγοις ότι «το πιο σημαντικό μέρος των κεφαλαίων που διαχειρίστηκε η Μονή μέσω των κυπριακών εταιριών Rassadel και Madeus προήλθε από δάνεια συνολικού ύψους 173,6 εκ. ευρώ. Κύριος χρηματοδότης της Μονής και των εταιριών της ήταν οι τράπεζες MEB και Επενδυτική, του ομίλου MPB. Οι τελευταίες τράπεζες χορηγώντας δάνεια συνολικού ύψους 156,9 εκ. ευρώ, δηλαδή το 90% των συνολικών δανείων, με σημαντικότερο το τοκοχρεωλυτικό δάνειο που συνήψε η Μονή, ύψους 80 εκ. ευρώ που χορηγήθηκε από τη Λαϊκή».

Επικαλούμενο τα πορίσματα των ελεγκτικών Αρχών, τα οποία έχει αποκαλύψει το Hot Doc, το δικαστήριο αποδέχεται επίσης ότι τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν ώστε η Μονή Βατοπεδίου να αγοράσει μετοχές της MIG και συνδεδεμένων μ’ αυτήν εταιριών (Υγεία, Vivartia, Singular Logic κ.ά), ενώ «21 εκ. ευρώ χρηματοδότησαν την αγορά ακινήτου από την Torcaso (γνωστή από την υπόθεση Τσοχατζόπουλου) και τη συμμετοχή της Μονής Βατοπεδίου στην εταιρία Πάπιστας (η οποία επίσης εμπλέκεται στο σκάνδαλο Βατοπεδίου) και ακόμη 0,6 εκ. ευρώ χρηματοδότησαν τη συμμετοχή της Μονής στην Ανθεμιάς (κατασκευαστική εταιρία που αγόραζε οικόπεδα που ανταλλάχθηκαν με το ελληνικό Δημόσιο στη Θεσσαλονίκη)».

Όπως καταγράφεται επιπλέον στην απόφαση του Εφετείου, το οποίο βασίζεται σε σχετικό πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων, «προκύπτει ότι τα κεφάλαια χορηγήσεων που διατέθηκαν στη Μονή ‘’για κάλυψη επενδυτικών αναγκών’’ κατευθύνθηκαν αποκλειστικά μέσω της Rassadel σε μετοχές της ίδιας της MIG και των θυγατρικών της αλλά και σε διάφορα επενδυτικά σχήματα υψηλού κινδύνου που ελέγχονται από τη Λαϊκή Τράπεζα, μητρική εταιρία της Marfin Egnatia και θυγατρική της MIG».

Παράλληλα επισημαίνεται, αναφορικά με τη μεσολάβηση της Επενδυτικής Τράπεζας για την τοποθέτηση των δανείων που χορήγησε η μητρική της τράπεζα Marfin Egnatia, στο Χρηματιστήριο, ότι προκύπτουν σοβαρά θέματα παραβάσεων και σύγκρουσης συμφερόντων για τα υπόχρεα πρόσωπα και τη διοίκηση της Marfin Egnatia η οποία «έχοντας στενούς δεσμούς με τον Όμιλο μεσολάβησε και ενέκρινε τη δανειοδότηση της Μονής Βατοπεδίου με υπέρογκα ποσά για κάλυψη επενδυτικών κινήσεων, με στόχο τελικά, την επωφελή για τους μετόχους της MIG και ταυτόχρονα εκτελεστικά μέλη της διοίκησης της Marfin Egnatia, χρηματιστηριακή στήριξη των συνδεδεμένων με τη MIG εταιριών και την επιτυχή αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ίδιας της MIG».

«Επιβεβλημένο το καθήκον της δημοσιοποίησης των θεμάτων»

Σημειώνεται ότι οι εφέτες, πέρα από την κρίση τους πως «όσα αναγράφονται πηγάζουν από το περιεχόμενο πορισμάτων της Βουλής των Ελλήνων, της ΤτΕ, της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου και της ελέγκτριας εταιρίας PWC» και αποτελούν «συνοπτική ανασκόπηση των εν λόγω πορισμάτων με συνδυασμό σχολίων και καυστικής επικρίσεως των ατόμων που περιλαμβάνονται σ’ αυτά», κρίνουν επίσης ότι οι δημοσιογράφοι ενήργησαν «στο πλαίσιο της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελευθερίας του Τύπου και της κοινωνικής αποστολής για ενημέρωση του κοινού σε θέματα επικαιρότητας» και «είχαν υποχρέωση και επιβεβλημένο καθήκον να προβούν σε δημοσιοποίηση των θεμάτων, όπως περιέχονταν στα πορίσματα, όπου αναφέρονταν και τα ονόματα των εμπλεκομένων, μεταξύ των οποίων και του πολιτικού ενάγοντος (σ.σ. του Ανδρέα Βγενόπουλου).