Τα γνωστά ως “μαύρα ταμεία της Siemens” δε συνδέονται άμεσα με τις μίζες που έδινε η εταιρία σε Έλληνες αξιωματούχους για να τη “σπρώχνουν” σε διαγωνισμούς του δημοσίου αν και μέρος του μαύρου χρήματος πήγαινε σε μίζες. Τα “μαύρα ταμεία” του γερμανικού κολοσσού ήταν ένα παράλληλο σύστημα μεταφοράς μαύρου χρήματος το οποίο διαχειριζόταν ο Πρόδρομος Μαυρίδης ενώ ο Ελβετός τραπεζίτης Ζαν-Κλωντ Όσβαλντ έβρισκε τους ανθρώπους που δέχονταν να βάλουν τα χρήματά τους στο σύστημα με αντάλλαγμα την ασφαλή και χωρίς ίχνη μεταφορά τους σε οικονομικούς παραδείσους.
Πρόκειται για το σύστημα ανταποδοτικών πληρωμών. Όσοι ήθελαν να μεταφέρουν μαύρο χρήμα στο εξωτερικό έρχονταν σε επαφή με την ομάδα της Dresdner Bank στην Ελλάδα, η οποία λειτουργούσε υπό την εποπτεία του Ζαν-Κλωντ Όσβαλντ. Με τη βοήθεια του ελληνο-ελβετού συνεργάτη του Φάνη Λυγινού, ο Όσβαλντ μάζευε το μαύρο χρήμα των Ελλήνων φοροφυγάδων και μέσω του Μαυρίδη το έστελνε σε λογαριασμούς διάφορων εταιρειών στην Ελβετία ή άλλού.
Την αντίστροφη πορεία ακολουθούσε το μαύρο χρήμα καταθετών που ήθελαν να φέρουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Τα έδιναν στον Όσβαλντ κι εκείνος φρόντιζε να φτάσουν στην Ελλάδα μέσω του Μαυρίδη που ανά περιπτώσεις τα χρησιμοποιούσε για τις μίζες της Siemens.
Όσοι λάμβαναν τα χρήματα στον λογαριασμό τους δεν ήξεραν ποιος ήταν ο καταθέτης και πολύ περισσότερο πως αυτός είναι η SIEMENS. Όπως λέει χαρακτηριστικά στην κατάθεσή του ο Όσβαλντ, «γνώριζαν ότι τα χρήματά τους δεν κατατέθηκαν απευθείας στον λογαριασμό τους, όμως δεν γνώριζαν σε ποιον διαβιβάστηκαν τα χρήματα. Όπως ακριβώς και ο Μαυρίδης δεν γνώριζε από ποιον προέρχονταν τα χρήματα που διαβιβάστηκαν».
Ποιοί ήταν όμως οι ισχυροί πολιτικοί κι επιχειρηματίες που έδιναν στον Όσβαλντ και το Μαυρίδη τα χρήματά τους; Διαβάστε τώρα στο τεύχος 76 του HOT DOC που κυκλοφορεί.
