Στην μεταπολεμική προσπάθεια αποσιώπησης της συλλογικής μνήμης του φασισμού αναφέρθηκε ο ιστορικός Δημήτρης Κουσουρής, μιλώντας στο Κουτί της Πανδώρας, λίγο μετά την παρέμβασή του στο Documento Forum στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ενώ έκανε λόγο για «χρεοκοπία των πολιτικών δυνάμεων και των δημοκρατικών προταγμάτων που οδηγούν σε μια κρίση του κοινοβουλευτισμού».
«Όπου ήταν πιο βαθιές και πιο πλατιές οι ρίζες του φασισμού στην κοινωνία, εκ των πραγμάτων για να προχωρήσει η μεταπολεμική ανοικοδόμηση, έπρεπε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού να απαλλαγεί από το στίγμα της συνεργασίας ή της συμπόρευσης με τον φασισμό», τονίζει ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Βιέννης.
«Αυτό έγινε συνήθως δια της αποσιώπησης ή της προσχώρησης στο άλλο στρατόπεδο, ενίοτε έγινε και με τον σκληρό δρόμο, όπως στην Ελλάδα όπου οι δωσίλογοι ανέλαβαν τα ηνία του κράτους ως πρώτοι μαχητές του κομμουνισμού ήδη μέσα στην κατοχή», συμπληρώνει.
Απαντώντας στο αν η κοινωνία ξέχασε τι σημαίνει φασισμός καθώς υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται ως μομφή την κατηγορία του φασίστα, ο Δημήτρης Κουσουρής σημειώνει ότι «οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί, η δημοκρατία, όπως συνέβη και στον μεσοπόλεμο, φαίνεται να χάνει τον βασικό της πυρήνα και περιεχόμενο που είναι ένας μηχανισμός πολιτικού ελέγχου της πλειοψηφίας απέναντι στις αποφάσεις για τη ζωή των ανθρώπων. Θέλω να πω ότι έχουμε μια διαδικασία ευτελισμού, ή τέλος πάντων ιδιωτικοποίησης του τρόπου με τον οποίο λαμβάνεται η πολιτική απόφαση, έχουμε πολιτικές δυνάμεις οι οποίες επί της ουσίας συμμορφώνονται με τον Α ή Β τρόπο στα προτάγματα των αγορών, ενός διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που βαράει το νταούλι για να χορεύουν οι πολιτικοί».
«Και η κυβέρνηση που έχουμε, η οποία ισχυριζόταν ότι θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές, ενώ επί της ουσίας έχει κάνει το ακριβώς ανάποδο, δηλαδή έχει προσαρμοστεί στις επιταγές μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής ατζέντας την οποία εφαρμόζει, αλλά και μιας αντιμεταναστευτικής πολιτικής ατζέντας που εφαρμόζει στα σύνορα της χώρας ως σύνορα της ΕΕ και με αυτή την έννοια έχουμε χρεοκοπία των πολιτικών δυνάμεων και των δημοκρατικών προταγμάτων που οδηγούν σε μια κρίση του κοινοβουλευτισμού σαν μορφή διακυβέρνησης», τονίζει.
Ο κ. Κουσουρής σημειώνει πάντως ότι η συντηρητική παράταξη είναι προφανώς αυτή που εκφράζει με τον πιο καθαρό τρόπο τη γραμμή της επίθεσης εναντίον των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.
«Στον βαθμό που ο πυρήνας των πολιτικών αφορούν το χτύπημα των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας δεν αμφισβητείται, αυτός που θα κερδίσει είναι αυτός που εκφράζει με τον πιο γνήσιο και καθαρό τρόπο τη γραμμή αυτής της επίθεσης στη συγκεκριμένη συγκυρία. Αυτή είναι προφανώς κατ’ αρχήν η συντηρητική παράταξη, και θα προσπαθήσει να οικειοποιηθεί ένα ακροατήριο το οποίο είναι πιο κοντά ιδεολογικά σε εκείνη, ένα ακροατήριο το οποίο έχει κερδηθεί από ρατσιστικές εθνικιστικές αντεργατικές αντιλήψεις και γραμμές», σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Η πολιτική μάχη θα κριθεί στους δρόμους, στις πλατείες στα σωματεία»
Αναφερόμενος στη δίκη της Χρυσής Αυγής και τον βαθμό που η έκβασή της θα παίξει ρόλο στη συνολική επηροή που ασκεί το νεοναζιστικό κόμμα, ο Δημήτρης Κουσουρής τονίζει στο Κουτί της Πανδώρας:
«Εξαρτάται σε ένα βαθμό από τη δίκη. Η ιστορία με τη δίκη είναι ταυτόχρονα μια σημαντική πολιτική μάχη, αλλά είναι και μια παγίδα να νομίζει κανείς ότι ο αντιφασιστικός αγώνας μπορεί να εξαντλείται στα δικαστήρια και σε μια πιθανή καταδίκη. Η δίκη έχει τραβήξει αρκετά ώστε να δίνει την πολιτική δυνατότητα στη ΧΑ ως κοινοβουλευτικό κόμμα να ασκεί πολιτική και να επικοινωνεί με τα πολιτικά της ακροατήρια και να εμφανίζει εξάλλου και μια αξιοσημείωτη πολιτική σταθερότητα αν όχι διεύρυνση της πολιτικής επιρροής όλο αυτό το διάστημα», σημειώνει.
«Προφανώς και είναι μια πολιτική μάχη η συγκεκριμένη δίκη, η οποία όμως θα κριθεί από τον ευρύτερο πολιτικό, κοινωνικό και ιδεολογικό συσχετισμό έξω από τη δίκη, στους δρόμους, στις πλατείες στα σωματεία και όχι ανάποδα. Δε θα εξαρτηθεί ο αντιφασιστικός αγώνας από την έκβαση της δίκης, αλλά η έκβαση της δίκης από τον ευρύτερο ισχυρισμό του αντιφασιστικού αγώνα έξω απ’ αυτή», καταλήγει ο κ. Κουσουρής.
