Το μοναδικό Δέντρο με ατομικά… δικαιώματα βρίσκεται στην «Αθήνα» – Η ιστορία και το plot twist με τον Γιο του Δέντρου!

Μια άγνωστη και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία από την πόλη της Αθήνας που βρίσκεται στην πολιτεία Georgia των ΗΠΑ, φέρνει σήμερα στο προσκήνιο το koutipandoras.gr, και αφορά το πρώτο δέντρο με ατομικά δικαιώματα στον πλανήτη.

Όσο κι αν ακούγεται σαν μια είδηση που μόνο στον 21ο αιώνα θα μπορούσε να προκύψει, η πραγματικότητα είναι ότι η ιστορία ξεκινά από τα τέλη του 1800.

Συγκεκριμένα, «Το Δέντρο Που Ανήκει Στον Εαυτό Του», όπως έχει γίνει γνωστό, είναι μια μεγάλη λευκή βελανιδιά στην Αθήνα των ΗΠΑ.

Υπολογίζεται ότι φύτρωσε την περίοδο από τα μισά του 16ου αιώνα, έως τα τέλη του 18ου αιώνα, ενώ η ζωή του τελείωσε βίαια το 1942 όταν έπεσε ύστερα από δυνατούς ανέμους.

Σύμφωνα με την ιστορία που έχει επικρατήσει και έχει δημοσιευτεί στην εφημερίδα Athens Weekly Banner στις 12 Αυγούστου 1890, το δέντρο βρισκόταν σε οικόπεδο του στρατηγού William Henry Jackson. Ο Jackson ήταν γιος ενός στρατιώτη που πολέμησε στην Αμερικανική Επανάσταση και που στη συνέχει εκλέχθηκε Γερουσιαστής και Κυβερνήτης της πολιτείας της Georgia.

Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, ο Τζάκσον είχε περάσει πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με το δέντρο και για να το τιμήσει του παραχώρησε ατομικά δικαιώματα, αλλά και… ακίνητη περιουσία.

Συγκεκριμένα, το συμβόλαιο (που δεν βρέθηκε ποτέ) φέρεται να ανέφερε ότι «με το παρόν παραχωρούνται στο Δέντρο η πλήρης κατοχή του εαυτού του, και της γης που υπάρχει σε ακτίνα 8 ποδιών (2,4 μέτρα) γύρω από τον κορμό του».

Plot twist: Το Δέντρο έπεσε και τα δικαιώματα τα κληρονόμησε ο Γιος του Δέντρου!

Ακόμη πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι το Δέντρο που υπάρχει στο σημείο δεν είναι το δέντρο κοντά στο οποίο έζησε ο στρατηγός Τζάκσον, αφού στις 9 Οκτωβρίου 1942 το Δέντρο έπεσε λόγω ισχυρών ανέμων και μιας ασθένειας που είχε προκαλέσει βλάβες στις ρίζες του. Την εποχή εκείνη είχε ύψος 30 μέτρων και εκτιμάται ότι είχε ηλικία μεταξύ 150 και 400 ετών.

Το σημείο έμεινε κενό για περίπου 4 χρόνια, μέχρι που η Κηπευτική Λέσχη Γυναικών Αθήνας αποφάσισε να το αντικαταστήσει με ένα από τα… παιδιά του, αφού πολλοί Αθηναίοι είχαν πάρει κλαδιά από το αρχικό δέντρο και τα είχαν φυτέψει στους κήπους τους.

Ένα από αυτά που είχε δημιουργήσει γερές ρίζες και είχε ύψος 1,5 μέτρου κρίθηκε άξιος διάδοχος του Δέντρου και μεταφυτεύτηκε στο σημείο στις 4 Δεκεμβρίου 1946. Η μεταφύτευση έγινε με τιμές και τον τότε δήμαρχο να επιβλέπει τη διαδικασία και τον πάστορα να κάνει μια μικρή προσευχή.

Ο Γιος του Δέντρου, θεωρήθηκε… κληρονόμος του αρχικού Δέντρου και συνεπώς έχει τα ίδια δικαιώματα ιδιοκτησίας του εαυτού του και της γης σε ακτίνα 2,4 μέτρων γύρω από τις ρίζες του. Μερικές φορές αναφέρεται ως ο Γιός του Δέντρου Που Ανήκει Στον Εαυτό Του, όμως συνήθως φέρει τον τίτλο του… «πατέρα του» και συνεπώς το αποκαλείται και αυτό ως «Το Δέντρο Που Ανήκει Στον Εαυτό Του».

Το 2006, το ύψος του είχε φτάσει τα 15 μέτρα.

Το κατά πόσο η ιστορία που έχει επικρατήσει για το Δέντρο είναι πραγματική ή όχι, παραμένει άγνωστο. Άλλωστε, το συμβόλαιο παραχώρησης δικαωμάτων δεν βρέθηκε ποτέ, ενώ ακόμη κι αν είχε βρεθεί, δεν θα είχε επί της ουσίας καμία νομική υπόσταση. Παρόλ’ αυτά, το Δέντρο είναι το πιο γνωστό και διαδεδομένο σύμβολο της Αθήνας και δε λείπει από κανέναν τουριστικό οδηγό της περιοχής.

Πάντως δίπλα στο δέντρο υπάρχουν δύο πέτρινες πλάκες που έχουν χαραγμένα αποσπάσματα από το υποτιθέμενο συμβόλαιο παραχώρησης δικαιωμάτων μεταξύ του Δέντρου και του Στρατηγού Τζάκσον, ενώ μια τρίτη μικρή μπρούτζινη επιγραφή από το 1946 μνημονεύει ότι το Δέντρο που ζει εκεί είναι «Απόγονος» του Δέντρου Που Ανήκει Στον Εαυτό Του.

Η περιοχή στην οποία «κατοικεί» το Δέντρο, προστέθηκε στον κατάλογο των Εθνικών Ιστορικών Σημείων των ΗΠΑ το 1975. Το ίδιο το Δέντρο χαρακτηρίστηκε Ιστορικό σημείο το 1988.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μια αντίστοιχη ιστορία υπάρχει και στην Eufaula της Αλαμπάμα στις ΗΠΑ όπου ζει ένα ακόμη δέντρο στο οποίο αποδόθηκαν αντίστοιχα δικαιώματα το 1936. Το δέντρο αυτό έπεσε σε καταιγίδα το 1961 και αντικαταστάθηκε από άλλο λίγες ημέρες αργότερα.