Δεν θα κηδεύουμε όσους διαλέγουν αποτέφρωση, δηλώνουν οι ιερείς Θήβας-Λιβαδειάς

Μπορεί το πρώτο αποτεφρωτήριο για την καύση των νεκρών στην Ελλάδα να ξεκίνησε να λειτουργεί πριν λίγες εβδομάδες στην Ριτσώνα, 70 χιλιόμετρα από την Αθήνα και 22 περίπου από τη Θήβα, ωστόσο οι ιερείς της Μητρόπολης Λιβαδειάς έχουν εντελώς διαφορετική άποψη.

H Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λιβαδειάς αναφέρει ότι «η ταφή του νεκρού σώματος του ανθρώπου στη γη, προϋποθέτει και υπονοεί πίστη στην Ανάσταση των νεκρών κατά τη Δευτέρα Παρουσία και σημαίνει την ελπίδα και εσχατολογική προσδοκία της ζωής του μέλλοντος αιώνος», με τους ιερείς να αποκλείουν κάθε ενδεχόμενο να κηδέψουν όσους επιλέγουν την αποτέφρωση, σύμφωνα με σχετικό ψήφισμα.

«Αντιθέτως η καύση και αποτέφρωση υποδηλώνει έλλειψη πίστης και ελπίδας, καθώς σημαίνει τον πλήρη αφανισμό και εκμηδενισμό του ανθρώπου» αναφέρει μεταξύ άλλων το σχετικό ψήφισμα των κληρικών της Μητρόπολης Θηβών και Λιβαδειάς.

Επιπροσθέτως, αναφέρεται ότι η αποτέφρωση των νεκρών σε ειδικές εγκαταστάσεις αποτεφρωτηρίων, μπορεί να λύνει προβλήματα για τη δημόσια υγεία, για το περιβάλλον αλλά και χωροταξικά ωστόσο… για την εκκλησία, το ζήτημα έχει και άλλες προεκτάσεις. Κι αυτό γιατί «άπτεται του δόγματος και σχετίζεται με την ανθρωπολογία της Ἁγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας».

Όπως αναφέρεται και στο ψήφισμα στην αρμόδια γλώσσα:

«Εἶναι ἀδιανόητο συνειδητός Ὀρθόδοξος Χριστιανός νά ἀρνεῖται τόν ἐνταφιασμό καί νά ἐπιλέγει τήν ἀποτέφρωση.Ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος μέ τήν ἐπιλογή του αὐτή δηλώνει ἔμπρακτα ὅτι αὐτονομήθηκε καί ἀποξενώθηκε ἀπό τήν πίστη καί πράξη τῆς Ἐκκλησίας, ἐφ ὅσον ὁ ἐνταφιασμός ἦταν καί εἶναι ὁ μόνος χριστιανικά ἀποδεκτός τρόπος «διαχείρισης» τῶν νεκρῶν σωμάτων

Σύμφωνα μέ ὅλα αὐτά οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θηβῶν καί Λεβαδείας, θέλοντας νά παραμείνουμε πιστοί στά δόγματα, τήν ἐκκλησιαστική παράδοση αἰώνων, τούς ἱερούς κανόνες διατρανώνουμε τήν πλήρη ἀντίθεσή μας στήν καινοφανή, ἀντιπαραδοσιακή καί ἀντιχριστιανική πρακτική τῆς καύσης τῶν νεκρῶν καί δεσμευόμαστε ὅτι δέν μποροῦμε νά δεχθοῦμε νά τελέσουμε  νεκρώσιμη ἀκολουθία (κηδεία), ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς ἀτόμου, τό ὁποῖο ἀποφάσισε καί ζήτησε, τό ἴδιο ἤ τό οἰκογενειακό περιβάλλον του, τήν καύση καί ὄχι τήν ταφή τοῦ νεκροῦ σώματός του.»