"Αν δεν σ’ αρέσει, παρ’τους σπίτι σου"

Του Άγγελου Προβολισιάνου

Η φωτογραφία δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση, όσα έχουν ειπωθεί αρκούν, μιας και δεν είναι είδηση πως η Αστυνομία ενίοτε αποτελεί θύλακα ακραίων αντιλήψεων και πρακτικών.

Αυτό που αξίζει να αναφερθεί για τον συγκεκριμένο κρατικό λειτουργό είναι πως -σύμφωνα με τις πληροφορίες- μετά το περιστατικό είχε το θράσος να πει ότι «δεν χαστούκισα κανέναν, απλά τους έβαζα σε σειρά», προκαλώντας κι άλλο το θυμικό και το νευρικό μας σύστημα. Μάλιστα, έχει δημιουργηθεί και σελίδα στο Facebook με τίτλο: «Στηρίζουμε τον αστυνομικό από την Κω», μετρώντας 3.868 like.

Υπάρχει όμως κι άλλο ένα παρεπόμενο μετά την κίνηση «αλληλεγγύης» του συγκεκριμένου αστυνομικού. «Αν δεν σ’ αρέσει, παρ’τους σπίτι σου» μία φράση που ήταν ψίθυρος και σιγά – σιγά ακούγεται όλο και πιο δυνατά στο δημόσιο λόγο απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτός.

Δύο είναι τα τινά:

Πρώτο, εξαιρώντας τους «ανίατους» νεοφασίστες, τη συγκεκριμένη ρητορική αρχίζουν να πιπιλίζουν και οι γνωστοί – άγνωστοι νυκοκυραίοι, οι οποίοι θα μετατραπούν σε μάρτυρες υπεράσπισης όσων θεωρούν πως μέσω της βίας θα επιλύσουν ένα φαινόμενο που έχει ξεφύγει από κάθε λογική και φαντασία, αγνοώντας ταυτοχρόνως πως τέτοιου είδους πρακτικές μπορούν να επιφέρουν ακόμη χειρότερες συνέπειες.

Δεύτερο και χειρότερο, η στάση της κυβέρνησης, η οποία αντί να περιθωριοποιεί αυτού του είδους τα «επιχειρήματα», αντιθέτως τα ενισχύει μέσω της «διευκρίνισης» Φλαμπουράρη, αλλά και της διατήρησης της Αμυγδαλέζας, κι όλων των άλλων κέντρων κράτησης που είχαν μετατραπεί σε κολαστήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Δεν αμφισβητεί κανένας πως το προσφυγικό – μεταναστευτικό αποτελεί ένα μη διαχειρίσιμο πρόβλημα για το οποίο πλέον έχει σημαντικές και καίριες ευθύνες η νυν κυβέρνηση, αφού το «σφουγγάρι» της διαπραγμάτευσης απορρόφησε κάθε πολιτική βούληση των αρμόδιων υπουργών, με αποτέλεσμα οι προεκλογικές και μετεκλογικές  εξαγγελίες για το προς συζήτηση θέμα να μπουν στο χρονοντούλαπο ενός εξαμήνου που είχε αρκετή «αξιοπρέπεια» και ελάχιστο κυβερνητικό έργο.

Από εκεί και πέρα, το ότι αγνοούμε την ιστορία μας, δεν συνεπάγεται πως πρέπει να εθελοτυφλούμε σε όσα λαμβάνουν χώρα μπροστά στα μάτια μας. Αυτό το περίεργο ιδίωμα εκτός του ότι μας έκανε να ξεχάσουμε εύκολα πως οι πρόγονοί μας ήταν πρόσφυγες και μετανάστες, μας βοήθησε να αποκτήσουμε επιλεκτική μνήμη, αφού χιλιάδες Έλληνες μετανάστευσαν στα χρόνια των μνημονίων, δίχως την απειλή των όπλων αλλά της λιτότητας.

Όσοι, λοιπόν, ασπάζονται το «αν δεν σ’ αρέσει, παρ’τους σπίτι σου» ας επιδείξουν την ίδια «ωριμότητα», όταν οι έλληνες μετανάστες θα χαρακτηρίζονται και πάλι ως ανάξιοι, τεμπέληδες και άξεστοι, όπως αποκαλούσε δηλαδή η συντηρητική κοινωνία των ΗΠΑ τους Έλληνες που έκαναν το υπερατλαντικό ταξίδι στις αρχές του 20ου αιώνα. Γιατί, όπως είπε και ο Μαρξ, η ιστορία τη δεύτερη φορά επαναλαμβάνεται σαν φάρσα.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr