Παρακολουθείς την αυτοθυσία γιατρών και νοσηλευτών σε αυτή τη μάχη ζωής και θανάτου στα δημόσια νοσοκομεία.
Βλέπεις το θανατικό ως συνέπεια της διάλυσης του συστήματος Υγείας από τον οδοστρωτήρα της ιδιωτικοποίησης παντού στην ΕΕ.
Αηδιάζεις με τους ντόπιους κλινικάρχες και την τακτική της κυβέρνησης απέναντί τους.
Και μετά:
α) Ακούς (στο ντοκιμαντέρ του Γ.Αυγερόπουλου “Αγορά ΙΙ, Δεσμώτες”) την ιέρεια του εγχώριου νεοφιλελευθερισμού, την κυρία Μιράντα Ξαφά, με την λαμπρή καριέρα στο ΔΝΤ και την εξίσου λαμπρή παρουσία την περίοδο 1991-93 ως Διευθύντρια του Οικονομικού γραφείου του τότε πρωθυπουργού Κ.Μητσοτάκη:
β) Ακούς τον Μπάμπη Παπαδημητρίου, βουλευτή της ΝΔ, τον ίδιο που μιλούσε για “σοβαρότερη Χρυσή Αυγή”, πριν από ενάμιση χρόνο να διακινεί από τον ΣΚΑΙ την “καλή ιδέα να γκρεμιστούν τα μισά κρατικά νοσοκομεία”:
Και αναλογίζεσαι: Πως να μην θαυμάζεις την επιστημονική τους επάρκεια. Τον “ρεαλισμό” τους. Και κυρίως τον ανθρωπισμό της πολιτικής τους…
Πηγή: facebook.com/mpogiopoulos
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
