Δεν βαρεθήκατε να ακούτε τον «παραθυράκια»;

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ένας επαγγελματίες πολιτικός. Πριν ήταν εξαιρετικά πετυχημένος τηλεπωλητής βιβλίων. Σε κάθε του εκπομπή διαδραματιζόταν ένα σόου, σα να βλέπεις stand up comedy ένα πράμα. Σήμερα, πάντως, κουβαλάει πολλούς χιλιάδες σταυρούς ανθρώπων, περί τις 69.000 ψήφους στις τελευταίες εκλογές. Του το δίνω αυτό.

Κατάφερε να έχει από τις υψηλότερες αναγνωρισιμότητες, διαχρονικά στην πολιτική ιστορία της χώρας μας. Του το δίνω και αυτό. Με τις ακραίες τοποθετήσεις του, τόσο από το βήμα της Βουλής όσο και από τα τηλεοπτικά πάνελ, δημιουργεί εντυπώσεις, παίζει σε όλα τα κανάλια και τις ιστοσελίδες και, εν τέλει, πετυχαίνει τον σκοπό του. Διαφημίζεται. Έχοντας κατανοήσει όσο λίγοι την δύναμη της αρνητικής διαφήμισης, την προκαλεί διαρκώς και καρπώνεται τα αποτελέσματα της. Είναι καθηγητής της αρνητικής διαφήμισης. Και αυτό του το δίνω.

Εξαπολύει επιθέσεις κατά όσων προσπαθούν να διαβάλουν την εικόνα αυτού και της κυβέρνησης του, σε πλείστα θέματα, αν όχι σε όλα, αναπαράγει εθνικιστική, ακροδεξιά ρητορική και είναι από τους πολιτικούς που φανατίζουν το πλήθος. Είναι πολιτικός των άκρων και όχι της μέσης. Ή θα τον γουστάρεις ή θα τον σιχαίνεσαι. Ή θα είσαι οπαδός του ή θα λογίζεις τον εαυτό σου στους εχθρούς του. Κάτι ενδιάμεσο δεν μπορεί να υπάρξει αλλά ούτε και ο ίδιος του το επιθυμεί.

Επίσης, ενώ αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους κωλοτούμπες της πολιτικής μας ιστορίας (αναζητήστε απλά τα όσα αισχρά έλεγε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Αντώνη Σαμαρά και λοιπούς στη Νέα Δημοκρατία, στην οποία σήμερα είναι αντιπρόεδρος), η πολιτική του σταδιοδρομία αποδεικνύει πως, όχι μόνο το κοινό του είναι πιστό και φανατικό αλλά και συνεχώς διευρυνόμενο.

Ο «παραθυράκιας» (δεν έχει αφήσει κανάλι για κανάλι, εκπομπή για εκπομπή) Άδωνις, εμφανίστηκε την περασμένη παρασκευή σε πρωινή εκπομπή του Mega για πολιτική συζήτηση, κυρίως για να υπερασπιστεί και να αποθεώσει τις αυταρχικές και εκβιαστικές πρακτικές της κ. Κεραμέως, αντιτασσόμενος, βεβαίως βεβαίως, στους κακομαθημένους (έτσι τους χαρακτήρισε) καταληψίες μαθητές. Είχε το θράσος να συκοφαντήσει και να τσουβαλιάσει τους χιλιάδες που παρευρέθηκαν στα πρόσφατα συλλαλητήρια, διεκδικώντας ειρηνικά την υλοποίηση των αιτημάτων τους, με τους λίγους και άμυαλους που προκάλεσαν επεισόδια, ρίχνοντας πέτρες και βόμβες μολότοφ προς την υπεράριθμη αστυνομική δύναμη. Επίσης, σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, υποστήριξε πως τα σχολεία λειτουργούν στην εντέλεια, πλήρως θωρακισμένα και χωρίς εκπαιδευτικά κενά. Μια εικόνα που σε καμία περίπτωση δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, ενώ βρισκόταν στον τηλεοπτικό αέρα, ενημερώθηκε πως θα παρέμβει τηλεφωνικά μια μαθήτρια λυκείου, μέλος της συντονιστικής επιτροπής μαθητών Αθήνας. Ο Άδωνις, ως τηλεοπτικός τροχονόμος, το απαγόρευσε λέγοντας πως δεν μπαίνει σε διαδικασία συνομιλίας μαζί τους, χάνοντας τον πολύτιμο χρόνο του. Με ύφος στρατηγού που μιλά σε νεοσύλλεκτο φαντάρο, έδωσε εντολή στους δημοσιογράφους να περιμένουν να τελειώσει αυτός και μετά να την βγάλουν στον αέρα. Εντολή που φυσικά εισακούστηκε.

Άλλωστε, εκπροσωπούσε την κυβέρνηση που μοίρασε και συνεχίζει να μοιράζει δημόσιο χρήμα στα κανάλια. Τα αποτελέσματα; Να διατάζουν, να απαιτούν, να γίνονται παρουσιαστές και δημοσιογράφοι, με τους πραγματικούς δημοσιογράφους να στέκονται άπραγοι, χτυπώντας προσοχή στις κυβερνητικές διαθέσεις. Αν δεν είναι αυτό δημοσιογραφική κατάντια, τότε τι είναι; Το λειτούργημα, που θα έπρεπε να υπηρετεί την αλήθεια και να στέκεται στο πλευρό των πολιτών, διανύει τις χειρότερες στιγμές του, υποδουλωμένο στις κυβερνητικές ορέξεις. Ναι, η Λίστα Πέτσα διατάζει και οι δημοσιογράφοι εκτελούν.

Οι δημοσιογράφοι επέλεξαν να ακουστούν οι ακραίες, ερειστικές, πλασματικές απόψεις του Άδωνι Γεωργιάδη για εκατομμυριοστή φορά και όχι οι θέσεις μιας νέας κοπέλας, που εκπροσωπούσε ολόκληρο μαθητικό κίνημα και με τόλμη μάχεται για το μέλλον της. Επέλεξαν να προωθήσουν διά στόματος Γεωργιάδη τον φανατισμό, την παραπληροφόρηση και τον διχασμό και όχι την διεξαγωγή ενός διαλόγου μεταξύ κυβέρνησης και μαθητών.

Αλήθεια, εσείς δεν βαρεθήκατε να ακούτε τον «παραθυράκια»; Δεν σας έχει κουράσει, αν όχι εξοργίσει, ο κυβερνητικός μονόλογος σε όλα τα κανάλια; Δεν σας επηρεάζουν τα αρνητικά vibes, που λένε και στο χωριό μου, τα οποία εκπέμπει ο Άδωνις και οι συν αυτώ; Μήπως να αρχίσουμε να ακούμε τις απόψεις των νέων; Να ακούμε τους νέους αυτού του τόπου, ειδικά όταν αυτοί σηκώνονται από καναπέ και καφετέριες και διεκδικούν την ζωή που τους αξίζει;

Οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, δυστυχώς, ακολουθούν κατά γράμμα τις Πέτσινες διαταγές, εξυπηρετώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τόσο τα συμφέροντα της κυβέρνησης, όσο και των αφεντικών τους, υπνωτίζοντας τους πολίτες. Άλλωστε, ορισμένες φορές τα συμφέροντα των εργαζομένων συμπίπτουν με των αφεντικών. Μόνο που σε αυτές τις περιπτώσεις, τις λάθος επιλογές δεν τις έχουν κάνει τα αφεντικά αλλά, πασιφανέστατα, οι εργαζόμενοι.

Εξοστρακίζονται από την πραγματική είδηση, την φιλτράρουν καταλλήλως και την παρουσιάζουν με τρόπο αποδεκτό και αρεστό στους από πάνω. Απομακρύνονται από τους πολίτες, χάνοντας την εμπιστοσύνη τους, βυθιζόμενοι στο σκοτάδι του προσωπικού κέρδους και της κυβερνητικής ελεημοσύνης. Να ευχαριστιούνται τα αφεντικά μας και ο «Μωυσής», να μας μοιράζουν χρήμα και δώρα. Οι πολίτες να «κοιμούνται» και εμείς να οικονομάμε.

Δημοσιογραφική παρακμή.

Προτιμούν να δίνουν βήμα στους «Γεωργιάδηδες» αυτής της χώρας και όχι στα παιδιά της. Προτιμούν να τα παρουσιάζουν ως πιθήκους (Μπογδάνος), αλητάκια (Καλλιάνος), κακομαθημένα (Γεωργιάδης) και όχι ως νέους μαθητές με όνειρα, προσδοκίες, αιτήματα και εύλογες αντιδράσεις. Ρίχνουν λάδι στην φωτιά, με αποτέλεσμα να φουντώνει ακόμη περισσότερο και να μην σβήνει. Μια δημοσιογραφία υποκινούμενη που δεν αξίζει στους πολίτες μια σύγχρονης δημοκρατίας. Η δημοσιογραφία της ντροπής! Και να θυμάστε: τα παιδιά μιλούν, αρκεί να έχεις όρεξη και θέληση να τα ακούσεις!

Ο Θεόκριτος Αργυριάδης είναι φοιτητής πολιτικών επιστημών στο ΔΠΘ

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr