Δανία: Το 64% των επιχειρήσεων δεν πληρώνει φόρους!

Το φαινόμενο της φοροδιαφυγής είναι σύμφυτο με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και αντικειμενική συνέπειά του, αφού τόσο το πολιτικό σύστημα όσο και οι κρατικοί μηχανισμοί  έχουν ταξική κατεύθυνση το  να υπερασπίζονται τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι οπορτουνιστές αναφέρονται τακτικά στις σκανδιναβικές χώρες όπου δήθεν «το φορολογικό σύστημα είναι πιο δίκαιο και από το οποίο δεν γλυτώνει κανείς».

Τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η δανέζικη εφορία πριν λίγες μέρες αποδεικνύουν ότι και εκεί οι φορολογικές αρχές και γενικότερα το σύστημα φορολογίας είναι αμείλικτο ως προς τους εργαζόμενους, ενώ οι επιχειρήσεις έχουν κάθε δυνατότητα φοροδιαφυγής.

Από τις 243.700 εγγεγραμμένες εταιρείες στα φορολογικά μητρώα, μόνο οι  57.480 πλήρωσαν φόρο. Δηλαδή το 64% είτε φοροδιαφεύγει είτε απολαμβάνει προκλητικές φοροαπαλλαγές. Όπως δηλώνει ο καθηγητής φορολογικού δικαίου Κάσπαρ Ρόζ του πανεπιστημίου Copenhagen Business School, τα παραπάνω νούμερα δεν είναι δεδομένο ότι αποτελούν ένδειξη φοροδιαφυγής. Υπάρχουν πολλές νομικές ρυθμίσεις που απαλλάσσουν τις επιχειρήσεις από την καταβολή φορολογίας, όπως αναφέρουμε ενδεικτικά οι συγχωνεύσεις εταιρειών, η μεταφορά ζημιών από προηγούμενα χρόνια, οι αγορές άλλων επιχειρήσεων, οι αποσβέσεις, οι επενδύσεις στο εξωτερικό κλπ.

Χαρακτηριστικό είναι ότι φορολογία πληρώνουν οι μικρότερες επιχειρήσεις και κύρια αυτές που δραστηριοποιούνται εντός της Δανίας. Οι μεγάλες πολυεθνικές όπως η Nestle, η Coca – Cola, η Q8, η Statoil και πολλές άλλες δεν πληρώνουν σχεδόν τίποτα.

Ακόμα είναι αξιοσημείωτο το ότι την δεκαετία του ’80, ο συντελεστής φορολόγησης των επιχειρήσεων ανέρχονταν στο 50%, για να κατέβει το 2001 στο 30%, σήμερα να βρίσκεται στο 24,5% και το 2016 θα έχει κατέβει στο 22%. Αυτή είναι άλλη μια πλευρά του ευρωμονόδρομου, του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.

Άρα είναι τελείως αποπροσανατολιστικά τα έωλα «αξιώματα» ότι μέσα στον καπιταλισμό και σε σύστημα απελευθερωμένης αγοράς μπορεί να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή. Θα γίνεται όλο και πιο προκλητικά, είτε με τη βούλα του νόμου είτε χωρίς και τα ελλείμματα που θα προκύπτουν από αυτήν, θα φορτώνονται  με περαιτέρω αντεργατικά μέτρα και καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στις λαϊκές πλάτες, γιατί αυτό επιβάλλει η στρατηγική υπέρ της κερδοφορίας του κεφαλαίου που στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα. Μόνο η κοινωνικοποίηση των επιχειρήσεων μπορεί να δώσει τέλος σε τέτοια φαινόμενα.902.gr