Δανέλλη εγκώμιον

Ο Σπύρος Δανέλλης με μια έννοια έπραξε το αυτονόητο. Πρόταξε την στήριξη μιας κορυφαίας πολιτικής επιλογής για τη χώρα, της Συμφωνίας των Πρεσπών, από την κομματική πειθαρχία. Με δεδομένο μάλιστα ότι αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση για την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας της ΠΓΔΜ έχει υποστηρίξει εδώ και δεκαετίες, αναρωτιέται κανείς τι άλλο θα μπορούσε άραγε να κάνει.

Από την άλλη πλευρά, το συγκεκριμένο αυτονόητο δεν πράττουν τόσοι άλλοι βουλευτές από την ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και το Ποτάμι που επίσης υποστήριζαν με συνέπεια στο παρελθόν την λύση μιας σύνθετης ονομασίας της ΠΓΔΜ. Περιλαμβανομένων και πρώην πρωθυπουργών και κορυφαίων υπουργών οι οποίοι είχαν άμεση εικόνα της διεθνούς απομόνωσης στην οποία είχε βρεθεί η χώρα μας στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Σαν αποτέλεσμα, παίζεται στο πολιτικό σκηνικό μια διασκευή του «Ρινόκερου» του Ιονέσκο. Όπου αν θυμάστε, όλοι μεταμορφώνονται σε ρινόκερους και ο πρωταγωνιστής θεωρείται αξιοπερίεργο επειδή παραμένει άνθρωπος.

Όλοι όσοι εγκαταλείπουν τις πάγιες απόψεις τους για λύση σύνθετης ονομασίας προκειμένου να επενδύσουν σε μια εθνικιστική αντιπολίτευση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, εγκαλούν τον Δανέλλη που παρέμεινε συνεπής στην θέση του.
Γιατί προφανώς η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση συναρτάται απολύτως με την στήριξη της Συμφωνίας. Χωρίς κυβέρνηση δεν θα υπάρχει και Συμφωνία. 

Η πολιτική ταύτιση της εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση με την στήριξη της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν οφείλεται σε κάποιο πολιτικό τέχνασμα του πρωθυπουργού αλλά στην απολύτως απορριπτική στάση της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ προς την Συμφωνία. Τα κόμματα αυτά και σε προσωπικό επίπεδο ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την ευθύνη του ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετέτρεψαν την στήριξη ή την απόρριψη της Συμφωνίας σε μείζονα διαχωριστική γραμμή στο πολιτικό σκηνικό. 

Είναι καθημερινά όλο και πιο δύσκολο να είσαι υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών και να μην υποστηρίζεις τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το κατανοεί μόνον ο Σπύρος Δανέλλης αλλά και πολλά άλλα στελέχη του ΚΙΝΑΛ και του Ποταμιού. Με αποτέλεσμα ο χώρος της κεντροαριστεράς να φυλλορροεί. 

Ελλείψει επιχειρημάτων, οι ακραίοι πολέμιοι της Συμφωνίας καταφεύγουν στην ηθική ή και έμπρακτη απόπειρα τρομοκράτησης. Από τις ιαχές περί «προδοσίας» στα απειλητικά τηλεφωνήματα, η απόσταση είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Σε  κάποιες περιοχές της Μακεδονίας η απόσταση γεφυρώθηκε ήδη από χθες. Αφίσες με πρόσωπα βουλευτών οι οποίοι κατηγορούνται ότι προδίδουν. 

Ενώ οι διοργανωτές συγκέντρωσης κατά της Συμφωνίας στις 20 Ιανουαρίου στο Σύνταγμα κλείνουν την ανακοίνωση τους ως εξής: «είμαστε το αφεντικό της χώρας και εμείς θα δώσουμε την τελική λύση». Απλά πράγματα, δημοκρατικά. 

Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, που φαίνεται δεδομένη, οι εκπρόσωποι της κεντροαριστεράς στην Ελληνική Βουλή θα έχουν άλλη μια ευκαιρία να επιδείξουν αίσθημα ευθύνης και πολιτικής συνέπειας, ίσως (εδώ που φτάσαμε με τους φανατικούς) και θάρρους. Την ψηφοφορία για την κύρωση της Συμφωνίας.

Μέχρι τότε, την αξιοπρέπεια του συγκεκριμένου χώρου στη Βουλή περισώζει μόνον ο Δανέλλης.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr