Βρωμάνε και ζέχνουν

Είναι οι σύγχρονοι ιλλουμινάτι, σε οικογενειακή συσκευασία και made in Greece. Η ισχύς της οικογένειας είναι ισχύς του λαού και του έθνους. Το στενό οικογενειακό συμφέρον αποτελεί και το ευρύ συμφέρον της πατρίδος. 
Όποιος αντιστρατεύεται την πεφωτισμένη οικογένεια είναι άκρως επικίνδυνος και δεδηλωμένος εχθρός του δημοσίου συμφέροντος και οφείλει να αφανιστεί από προσώπου (πολιτικής) γης και (δημόσιας) ζωής, ως προδότης. 

Αναγκαία διευκρίνιση: Οικογένεια λογίζονται όχι μόνο οι ευθέως (εξ αίματος) συγγενείς ούτε μόνο οι εξ αγχιστείας ανήκοντες σε αυτήν, αλλά και όσοι αποτάσσονται των διαβόλων (που αντιστρατεύονται την οικογένεια), συντάσσονται σθεναρά με αυτήν και απολαμβάνουν την ασυλία που τους παρέχεται για τους κόπους και την αφοσίωση τους σε αυτήν. 

Η μακραίωνη ιστορία και ο πανάρχαιος πολιτισμός αποτελούν κάτι σαν οικογενειακά κειμήλια (καλά φυλασσόμενα, μην πέσουν στα βέβηλα χέρια αγαρηνών), τα οποία ωστόσο μεταβάλλονται  και εκσυγχρονίζονται ώστε να λαμβάνουν κάθε φορά το σχήμα του οικογενειακού εκμαγείου που αποδεικνύει ότι ο τόπος τους ανήκει. 

Η ιστορία, ο πολιτισμός, τα σύμβολα και τα λάβαρα των αγώνων είναι σαν τα αναγνωρίσιμα και επώνυμα ρούχα της «υπέρκομψης» Μαρέβας, σαν την φορεσιά της Γιάννας που παραπέμπει ευθέως στην επαναστατική έγερση των Ελλήνων, σαν τον Εθνικό Ύμνο και το “των εχθρών τα φουσάτα περάσαν” που παιάνιζε η μπάντα  στο προαύλιο της Μητρόπολης ενώ ακουγόταν το “Χριστός Ανέστη”, σαν τα κόκκινα αυγά της Ανάστασης που βάφτηκαν αποκλειστικά σε όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου μέχρι βαθύ μπλε, σαν την «αναβάθμιση» της Ακρόπολης με επίστρωση σκυροδέματος που θυμίζει ποδηλατόδρομο της Κοπεγχάγης.

Πρώτη η Γαλλική αστική τάξη -από τον 18ο αιώνα- ανέπτυξε σε μεγάλο βαθμό την αρωματοποιία, όχι μόνο γιατί η βιομηχανική παραγωγή των αρωμάτων είναι ακριβό «σπορ» αλλά και γιατί τα ακριβά αρώματα στα πανάκριβά και σινιέ ρούχα μπορούν και καλύπτουν την βαθιά βρώμα που κρύβεται από κάτω, όπως δεν μπορεί να καλυφθεί η εργατίλα, που κάθε άλλο παρά βρωμάει αλλά φαίνεται από μακριά.

Βρωμάνε και ζέχνουν.

“Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. 
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει”
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Ο Νίκος Γεωργιάδης, στενός φίλος του Κυριάκου, πολιτικός πρώτης γραμμής της ΝΔ και καταδικασμένος για παιδεραστία παραμένει στην εφεδρεία μέχρι να ξεχαστεί το γεγονός, ενώ ο Κυριάκος φοράει το άρωμα με εσάνς «πολιτική σκευωρία των αντιπάλων».
Φυσικά ο Τσίπρας είναι «διεφθαρμένος» γιατί ο πρώην πρεσβευτής της Βενεζουέλας παρενοχλούσε σεξουαλικά πέντε γυναίκες, κι ας πέτυχε την απομάκρυνση του μόλις ενημερώθηκε και ενώ οι γυναίκες αρνήθηκαν να τον μηνύσουν.

Για τον Δημήτρη Λιγνάδη στενό οικογενειακό φίλο του Κυριάκου, διορισμένο εκτός σειράς στο Εθνικό, καθηγητή στο Αρσάκειο, με δράση δεκαετιών στους βιασμούς, που -όπως αποδείχτηκε- ήταν γνωστά τα έργα του με επιστολές καταγγελίας, φορέθηκε το άρωμα «αμνησία» με εσάνς «αγνωσία», ενώ θυμήθηκαν (στην οικογένεια) ότι όφειλε να γνωρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ αφού η Λ. Κονιόρδου είχε παίξει μαζί του σε έργο του Εθνικού.

Για τα μάτια του Μένιου (Φουρθιώτη) που τον φύλαγαν ως ΠτΔ, που τον «λιστοτάιζε» ο Πέτσας, που τον πλήρωσαν 200.000€, που απέπεμψαν τον υπουργό εργασίας για χάρη του, φταίει ο Βαξεβάνης που αποκάλυψε όλα αυτά και το σε βάρος του συμβόλαιο θανάτου.
Εδώ το άρωμα απέτυχε να κρύψει την βρωμιά.

“Όποιος κεντάει το γάιδαρο, μυρίζει τις πορδές του”.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr