Barcelonauta – Γράφει ο Γιώργης Χριστοδούλου

Η Βαρκελώνη είναι μία πόλη με 1.5 μόλις εκατομμύριο κατοίκους έτοιμους να ανταποκριθούν σε οποιοδήποτε κάλεσμα. Ψάξε και βρες την πιο απίθανη δραστηριότητα, το πιο περίεργο πράγμα που θα περάσει ποτέ από το μυαλό σου και φτιάξε μια εκδήλωση στο facebook ή απλώς φρόντισε να κυκλοφορήσει το νέο: μπορεί να είναι συνάντηση για την παρασκευή ενός περίεργου γλυκού της Ιαπωνίας ή κάλεσμα των ιδιοκτητών μικρών πτηνών οι οποίοι θα φέρουν τα κλουβιά στο πάρκο ξημερώματα για να κελαηδήσουν όλα μαζί – δεν έχει σημασία. Ο,τι και να σκεφτείς, πάντα θα προσελκύσει κόσμο!

Να γιατί στη Βαρκελώνη οργανώνονταν αγώνες με ταχυδρομικά περιστέρια που έφταναν ως τη Γαλλία και επέστρεφαν, γιατί την πρώτη Κυριακή του Απριλίου γίνεται παρέλαση στην πόλη με τα πιο περίεργα καπέλα, να γιατί υπάρχει μπαρ που θυμίζει Παρίσι του 1920 όπου μπορείς να ζητήσεις να σου πουν τις κάρτες Ταρώ, γιατί υπάρχουν τόσες πολλές βιβλιοθήκες σε κάθε γειτονιά, γιατί γίνονται τόσα πολλά μικρά φεστιβάλ, κλπ.

Οι Καταλανοί είναι ανήσυχοι και ευρηματικοί. Επίσης διαβάζουν πολύ. Στις 23 Απριλίου (ημέρα θανάτου του Θερβάντες αλλά και του Σαίξπηρ και γιορτή του πολιούχου της Καταλονίας του Αγίου Γεωργίου) ολόκληρη η πόλη πλημμυρίζει με βιβλία και τριαντάφυλλα. Συγγραφείς από όλη την Ισπανία και το εξωτερικό στέκονται στους πάγκους και υπογράφουν τα βιβλία τους ενώ όλοι ανταλλάσσουν δώρα μεταξύ τους∙ εάν είσαι άντρας θα λάβεις βιβλίο εάν είσαι κορίτσι ένα τριαντάφυλλο σαν αυτό που χάρισε ο άγιος στην πριγκίπισσα την οποία έσωσε από τον κακό δράκο. Κάθε γειτονιά έχει και μια τεράστια υπερσύγχρονη βιβλιοθήκη αλλά και πολλά καταστήματα με βιβλία που πωλούνται δεύτερο χέρι ή ακόμα και πρωτότυπα «καφέ-βιβλιοπωλεία».

Λένε πως οι Καταλανοί είναι ένας “τσιγκούνικος” λαός. Προσωπικά δεν ένιωσα κάτι τέτοιο αλλά ακόμα κι αν το δεχτούμε δεν είναι το μοναδικό χαρακτηριστικό τους.

Ας πούμε:

– Οι Καταλανοί τρέχουν πρώτοι στις εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής.

– Γεμίζουν τα αμφιθέατρα όπου παίζεται κλασική μουσική.

– Στις συναυλίες παρακολουθούν ήσυχα τον άγνωστο καλλιτέχνη που “ανοίγει” τη βραδιά και μάλιστα πηγαίνουν πολύ πριν την έναρξη μη τυχόν και τον χάσουν.

– Δεν μιλούν στο σινεμά.

– Παρακολουθούν όλους τους τίτλους τέλους μιας ταινίας – μοιάζει απίστευτο, αλλά κανείς δεν σηκώνεται από τη θέση του αν πρώτα δεν τελειώσουν.

– Χαιρετούν όποιον και αν μπει στο κατάστημά τους ή εκείνους που θα συναντήσουν στο ασανσέρ. Επίσης χαιρετούν στην ουρά στην τράπεζα ή το ταχυδρομείο.

– Οι οδηγοί σταματούν για να περάσεις τη διάβαση.

– Οι Καταλανοί μαζεύονται στα σπίτια για να φάνε, να διασκεδάσουν, να πιουν ένα κρασί ή να φάνε μαζί το μεσημέρι.

– Αγαπούν την πόλη τους και στηρίζουν κάθε τι που θα καλυτέρευε το επίπεδο της καθημερινής ζωής.

– Οι Καταλανοί ανακυκλώνουν.

– Οργανώνονται, συζητούν, ζητούν, επιμένουν.

– Οι Καταλανοί πάντα διαδηλώνουν ειρηνικά.

Πίσω από κάθε όμορφη πόλη, πίσω τη βιτρίνα που βλέπει ένας βιαστικός τουρίστας υπάρχει ένας λαός, ο καθένας με τη δική του κουλτούρα. Και κάθε λαός έχει την πόλη που του αξίζει.