Το δόγμα «νόμος και τάξη» της μισανθρωπίας και του εκφοβισμού, επιτέθηκε σε ευάλωτες ανθρώπινες ζωές, που έξω από το συρματόπλεγμα, μακριά από ανθρωποφύλακες που «έχουν την ευθύνη τους», μέσα στις αυτοοργανωμένες κοινότητες μετατρέπουν την απελπισία σε αξιοπρέπεια, τον πόνο σε δημιουργικότητα, τον φόβο σε χειραφέτηση και σεβασμό.
Μικρές κουκκίδες φωτός στον χάρτη του σύγχρονου καπιταλιστικού μεσαίωνα προσφέρουν ασφάλεια και αξιοπρεπή καθημερινότητα σε ομάδες ευάλωτες (πρόσφυγες, ΛΟΑΤΚΙ, ανάπηρους, μάνες με μικρά παιδιά).
Με μέσα πενιχρά, χωρίς κρατικές επιχορηγήσεις, χωρίς συνεργασία με ΜΚΟ και χωρίς καμία ατομική, πολιτική ή κομματική ηγεσία. Δομημένες αντιιεραρχικά, σε ένα μοντέλο οριζόντιας οργάνωσης με σύνθημα το «κανένας μόνος». Συλλογικά εγχειρήματα κοινωνικής παρέμβασης, όπου άνθρωποι βρίσκουν διέξοδο και θαλπωρή, χωρίς να μετατρέπονται σε «εμπόρευμα». Εκεί παύουν να είναι αριθμοί, παύουν να στέκονται στη σειρά περιμένοντας με ανοιχτό το χέρι. Διαχειρίζονται οι ίδιοι τις ζωές τους μέσα σε μικρές κοινωνίες ισότητας, ενεργοποιώντας τις ικανότητες του καθενός με συνυπευθυνότητα και αυτοδιάθεση.
Εκείνοι που αναρωτιούνται «κάτω από τίνος την ευθύνη είναι και σε ποιόν λογοδοτούν», δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταλάβουν τι είναι η συλλογικότητα, η συναπόφαση και η αμεσοδημοκρατία και ότι η «ανταποδοτικότητα» της αλληλεγγύης μπορεί και να μην αποτιμάται σε χρήμα.
Ό,τι δεν καταλαβαίνουν το στοχοποιούν. Ποινικοποίηση αλληλεγγύης. Πρόβα καταστολής.
Πηγή: mplokia.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
