Αριστερόμετρο, αυτή η πληγή

Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο αυτής της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ιδίως όταν στο ταμείο έχει γίνει κατάληψη από γαλάζιες ακρίδες.

diana polekhina Xg ut7qtJiM unsplash

Tρεις μέρες μετά τη μη-ανακοίνωση του πρωθυπουργού για διεξαγωγή των εκλογών στις 21 Μαΐου, το τοπίο στην πολιτική σκηνή είναι ακριβώς αυτό που υποψιαζόταν ο αλαλιασμένος πολίτης. Οι Νεοδημοκράτες και οι Πετσωμένοι ξεχύθηκαν στα χαρακώματα για λασπομαχία με πατριδοκάπηλες και τρομολαγνικές ιαχές, οι Συριζαίοι επιστράτευσαν την παλάντζα για να ζυγίσουν τα συν και τα πλην του πολακισμού και του ανοίγματος προς το πολυθρύλητο «κέντρο», οι Πασόκοι πασχίζουν να πατήσουν και στις δύο βάρκες με αποτέλεσμα να πέφτουν συνεχώς στο νερό και οι Κκεδες έβγαλαν από το ντουλάπι το δεξί δεκανίκι και το ανεμίζουν σαν εξαπτέρυγο για να ξορκίσουν την επιστροφή του αφορεσμένου ΣυΡιζΑ στην εξουσία.

Οι δημοσκόποι, τέλος, έβαλαν μπρος το μαγγανοπήγαδο για να μεθοδεύσουν την παράσταση νίκης που τόσο χρειάζεται ο Μητσοτάκης για να δημιουργήσει ρεύμα νέου θριάμβου, κόντρα σε κάθε λογική και ευαισθησία. Ποιος μωρέ θα ψηφίσει τον αναίσθητο τύπο που είκοσι μέρες μετά τα Τέμπτη βγαίνει και δηλώνει ότι «η χώρα πάει τρένο»; Όσοι κρατάνε κουτάλα και εκείνοι που έχουν πολιτική σκέψη αμοιβάδας, να ποιος. Μέχρι τη βίλα του Ραγκούση και την αστεφάνωτη Περιστέρα επιστράτευσαν, μέσα στην απελπισία τους. Νωρίς νωρίς, μάλιστα.

Άλλο, όμως, ξεκίνησα να γράφω. Εάν το βασανιστικό αίτημα των καιρών είναι η ανατροπή αυτής της φαύλης και εκμαυλισμένης κυβέρνησης, που οδηγεί τη χώρα στον μεσαίωνα και ακόμα παραπίσω, ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι όχι ο Πολάκης και ο Παππάς, όχι οι ακαταδίωκτες επιτροπές και το τσουνάμι της διαφθοράς, όχι ο Άδωνης και το καλάθι των νονών, όχι ο Βορίδης με τις υποσχέσεις για «ποτέ ξανά Αριστερά», αλλά η ίδια η Αριστερά. Για την ακρίβεια, το αριστερόμετρο, που ήδη κάνει θραύση εκεί έξω.

Θα περίμενε κανείς, ότι όσοι βρισκόμαστε στην ευώνυμη πλευρά του φάσματος θα παραμερίζαμε προσωρινά τις διαφορές που μας χωρίζουν και πολεμούσαμε συνασπισμένοι τον κοινό εχθρό (ημών και της χώρας), ενωμένοι κάτω από την πιο δυνατή από τις πολύχρωμες ομπρέλες που συνωστίζονται στον αριστερό χώρο.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι ο ΣυΡιζΑ: με τις παθογένειές του, με τις αστοχίες του, με τα ήξεις-αφίξεις του, με τη μετριότητα και την μετριοπάθειά του. Ωστόσο, με τις καλές του προθέσεις, με την ποινικά άμεμπτη τετραετία του, με την προοδευτική κοινωνική πολιτική του, με τα αναμφισβήτητα βήματά του προς τη σωστή κατεύθυνση στα εθνικά θέματα. Κόμματα και σχηματισμούς η Αριστερά διαθέτει αναρίθμητους, κυβερνητική πρόταση μόνο μία.

Προσωπικά δεν εντάχθηκα ποτέ στο μαντρί του ΣυΡιζΑ, ακόμη και όταν τον ψήφιζε η μισή Ελλάδα εγώ έγραφα για «νέο ΠαΣοκ», αλλά σε αυτή τη συγκυρία θα τον υπερψηφίσω και απαιτώ να κάνουν το ίδιο όλοι οι προοδευτικοί πολίτες. Εάν η κάλπη βγάλει συγχωροχάρτι σε αυτή την κυβέρνηση-χολέρα και τη φορτώσει στον σβέρκο μας για άλλα τέσσερα χρόνια (και ποιος ξέρει πόσα ακόμη στο μέλλον), η λαϊκή ετυμηγορία θα ισοδυναμεί με θανατική καταδίκη. Όχι μόνο της Αριστεράς, αλλά της χώρας ολόκληρης.

Όμως, όχι. Δεν ξέρω τι θα βγάλει η ευμεγέθης δεξαμενή των αναποφάσιστων, θέλω να πιστεύω ότι θα συνταχθεί με την παραπάνω άποψη, αλλά η δεξαμενή των …αποφασισμένων με κάνει να αισθάνομαι επιφυλακτικός και τελικά απαισιόδοξος. Το αριστερόμετρο βρίσκεται σε πλήρη τούρμπο λειτουργία και βρίσκει πιθανούς και απίθανους λόγους για να κρατήσει αποστάσεις από τη νυν αξιωματική αντιπολίτευση.

Πολλούς τους χάλασε ότι ο ΣυΡιζΑ ψήφισε μνημόνιο, ωσάν να υπήρχε δυνατότητα ευελιξίας για μια χώρα δεμένη χειροπόδαρα. Άλλοι θυμούνται «το όχι που έγινε ναι», λες και άντεχε η Ελλάδα του 2019 κάτι διαφορετικό από ρεαλπολιτίκ. Αρκετοί ισχυρίζονται ότι ο ΣυΡιζΑ δεν ήταν αρκετά αριστερός, αρκετοί ότι δεν ήταν αρκετά δεξιός. Κάποιοι επισημαίνουν ότι υπερψήφισε –ως αντιπολίτευση- το μπόνους για τους αστυνομικούς και τους Ματατζήδες ή ότι δεν έβρισκε αίθουσα για να προχωρήσει η δίκη των Χρυσαυγιτών. Οι ήπιοι στραβώνουν με τον Πολάκη, οι σκληροπυρηνικοί με την αποπομπή του, οι νοικοκυραίοι με τον Ρουβίκωνα, οι θρήσκοι με την αθεΐα, οι ναιμεναλλάδες με την ανοιχτή αγκάλη προς τους μετανάστες.

Και το κοκτέιλ βγάζει τερατογενέσεις: «Αυτή τη φορά θα ψηφίσω Κουτσούμπα». «Ναι στον Βαρουφάκη». «Ο Ανδρουλάκης είναι προτιμότερος». Ανταρσύα. Κουκουέ-ΜουΛου. ΜουΛου-Κουκουέ. Αποχή, «επειδή είναι όλοι ίδιοι». Τι Πλαστήρας, τι Παπάγος. Καλύτερα παπάκι, παρά τον Αλεξάκη. Μία φίλη μού εκμυστηρεύτηκε χαμηλόφωνα ότι δεν θα ψηφίσει αυτή τη φορά ΣυΡιζΑ (αλλά Μέρα 25), επειδή ο ΣυΡιζΑ υπήρξε υπερβολικά σκληρός με τους ηττημένους της Συμφωνίας των Πρεσπών Βορειομακεδόνες!

Χρειάζεται να γράψω εγώ ποιος γελάει σαρδόνια κρυφακούοντας και κρυφοδιαβάζοντας όλες αυτές τις «γόνιμες κόντρες» που μαίνονται στο αριστεροχώρι; Ας το γράψω, για όποιον τυχόν προσγειώθηκε σήμερα στον πλανήτη Ελλάδα. Ο κατακερματισμός, η ισαποστασία και η αποχή ευνοούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη λερή αυλή του. Τους Λιγνάδηδες, τους Παπαθανάσηδες, τους Καραμανλήδες, τους Πάτσηδες, τους Αδωναίους, τους σκοταδιστές του ιερατείου και τους Μίχους. Αυτούς θα βγάλουμε λάδι με τη σκορπισμένη ψήφο μας, εμείς οι αριστεροί;

Εάν θέλετε την ταπεινή μου άποψη, οι επόμενες εκλογές αποτελούν μία ιστορική ευκαιρία για να κλειδωθεί η Δεξιά στο χρονοντούλαπο και να συνασπιστεί ο προοδευτικός χώρος ενάντια στην παρακμή και στον μεσαιωνισμό. Ακόμα και αν ο ΣυΡιζΑ τερματίσει στη δεύτερη θέση, που πολύ αμφιβάλλω, πιθανότατα θα έχει αρκετούς βουλευτές για να σχηματίσει κυβέρνηση μαζί με το ΠαΣοΚ και το Μέρα 25. Μακάρι και με το ΚΚΕ, λέω εγώ ο αθεράπευτα αιθεροβάμων.

Πώς είπατε; Ναι, ξέρω, διαβάζω τα χείλη σας. Δεν δεχόσαστε ροζ μύγα στο σπαθί σας, εσείς οι ασυμβίβαστοι. «Όχι στους κλέφτες του ΠαΣοΚ», «όχι στον Μπαρουφάκη», «όχι στον ΣυΡιζΑ της κωλοτούμπας», όχι, όχι, όχι. Αμ, δεν πάει έτσι. Δεν θα προχωρήσει με δογματισμό και με κάθετες αρνήσεις το βαπόρι. Χρειάζονται «ναι», «ίσως», και συμβιβασμοί για να ξορκίσουμε τη συμφορά και να εκδημοκρατίσουμε εκ νέου τη χώρα. Ξεκινώντας από τη Δικαιοσύνη, τα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Συζήτηση και διαλλακτικότητα χρειάζεται, όχι στήλωμα των ποδιών. Εάν η συνεννόηση ανάμεσα στα κόμματα του προοδευτικού χώρου αποδειχθεί αδύνατη, η (σχεδόν) απλή αναλογική θα ξαναγίνει παρελθόν, η Δεξιά θα ξαναπιάσει την κουτάλα γελώντας με τα χάλια ενός λαού που κοιμάται όρθιος και οι δεύτερες εκλογές θα εξελιχθούν σε τραγέλαφο, με τη ΝΔ να βγαίνει αυτοδύναμη και το 60% των ψηφοφόρων να απέχει, αραγμένο στις αμμουδιές.

Και, ξέρετε, μετά την απομάκρυνση από το ταμείο αυτής της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Ιδίως όταν στο ταμείο έχει γίνει κατάληψη από γαλάζιες ακρίδες.

«Θετικές» συζητήσεις για ανακωχή στη Γάζα, που έχει μετατραπεί σε «υπαίθριο νεκροταφείο»

γαζα γυναικα

«Θετικές» συζητήσεις για ανακωχή στη Γάζα, που έχει μετατραπεί σε «υπαίθριο νεκροταφείο»

Εντεινόμενες ανησυχίες πως θα ενσκήψει λιμός που «χρησιμοποιείται ως πολεμικό όπλο»

«Πυρηνικό ριφιφί» στο ΑΠΘ: Διαψεύδει o Πρύτανης το δημοσίευμα ότι έγινε παραβίαση στη Σχολή Θετικών Επιστημών (video)

ΑΠΘ1

«Πυρηνικό ριφιφί» στο ΑΠΘ: Διαψεύδει o Πρύτανης το δημοσίευμα ότι έγινε παραβίαση στη Σχολή Θετικών Επιστημών (video)

Απόπειρα με αλυσοπρίονο σε χώρο σχολής του ΑΠΘ που βρίσκεται πυρηνικός αντιδραστήρας σύμφωνα με δημοσίευμα

Ρομπότ Σοφία: Η πρώτη συνέντευξη στην ελληνική τηλεόραση – «Δεν έχουμε επιθυμία να κατακτήσουμε τον κόσμο» (video)

Ρομπότ

Ρομπότ Σοφία: Η πρώτη συνέντευξη στην ελληνική τηλεόραση – «Δεν έχουμε επιθυμία να κατακτήσουμε τον κόσμο» (video)

«Είμαι προϊόν τεχνητής νοημοσύνης αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι είναι», ανέφερε το Ρομπότ…

Στο εδώλιο πρώην εισαγγελέας για χιλιάδες δικογραφίες που έκαναν… φτερά στην Κέρκυρα

δικαστηριο 3

Στο εδώλιο πρώην εισαγγελέας για χιλιάδες δικογραφίες που έκαναν… φτερά στην Κέρκυρα

1.000 περίπου δικογραφίες έτοιμες για κάψιμο είχαν βρεθεί στην αποθήκη φίλης της, ενώ άλλες στο…