Αρχηγός Μητσοτάκης: Φοβού το debate, ναι στο Happy Day

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο αρχηγός της ΝΔ αποφεύγει μία τηλεοπτική μονομαχία με τον Αλέξη Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός ουκ ολίγες φορές έχει προκαλέσει τον  Κυριάκο Μητσοτάκη αλλά αυτός αρνείται.

Η αλήθεια είναι ότι τα debate στην ελληνική κοινωνία δεν έχουν το ίδιο αντίκτυπο όπως στις ΗΠΑ. Η ιστορία έχει δείξει ότι δεν κρίνουν τις εκλογές, αλλά ωστόσο αποτελούν ένα «εργαλείο» στα χέρια των αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Καλώς ή κακώς η σημερινή κοινωνία αποστρέφεται τα πολιτικά πρόσωπα. Ένα μεγάλο ποσοστό της δεν παρακολουθεί συστηματικά την πολιτική σκηνή και επιλέγει το τι θα ψηφίσει λίγες μόνο ημέρες πριν τις εκλογές. Στο κομμάτι αυτό της κοινωνίας ένα debate μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο. Ακόμη και με τον τρόπο που διεξάγονται στην Ελλάδα τα debate, τους ασφυκτικούς όρους και τον ελάχιστο χρόνο, μπορεί κάποιος να βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα.

Ο φόβος για τους αναποφάσιστους

Αυτό ακριβώς είναι που φοβάται ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Γνωρίζει πολύ καλά ότι η δημοσκοπική ευδαιμονία του ιδίου και του κόμματός του, δεν πρόκειται να ευοδωθεί στις εκλογές. Ακόμη και να κερδίσει η ΝΔ τον ΣΥΡΙΖΑ, η διαφορά δεν θα είναι μεγάλη και σε καμία των περιπτώσεων δεν θα κινηθεί σε διψήφια ποσοστά.

Ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων παραμένει αναποφάσιστο και κυριολεκτικά θα αποφασίσει τι να ψηφίσει το σαββατοκύριακο των εκλογών. Τους αναποφάσιστους είναι που τρέμει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο ίδιος άλλωστε όπως δείχνουν οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις αδυνατεί να τους προσελκύσει.

Η ρητορική, τα επιχειρήματα, οι οικογενειακές του καταβολές και το πολιτικό του παρελθόν αντί να τους γοητεύσει τους φοβίζει και τους απωθεί. Η πολιτική του ατζέντα επίσης το ίδιο. Εάν κοιτάξει κανείς προσεκτικά πίσω από όσα αναφέρει δημόσια, θα διαπιστώσει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να αντιληφθεί το σημείο μηδέν στο οποίο βρίσκεται σήμερα η ελληνική κοινωνία. Όχι γιατί δεν έχει την ικανότητα αλλά γιατί μεγάλωσε σε ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, μαζί με άλλους γόνους επιχειρηματικών και πολιτικών οικογενειών, που στόχος τους στη ζωή είναι μόνο να καταφέρουν να διατηρήσουν και τα παιδιά τους  τη δική τους οικονομική και κοινωνική θέση. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο γιος του επιχειρηματία από την Εκάλη δικαιούται να γίνει υπουργός, βουλευτής ή επιχειρηματίας, όχι όμως και ο γιος του εργάτη από το Πέραμα.

To debate

Η άρνηση του debate λοιπόν δείχνει φόβο και έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητές του κάτι που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με το αρχηγικό προφίλ, ενός πολιτικού προσώπου που επιθυμεί να γίνει πρωθυπουργός. Για να το πω πιο απλά δεν μπορεί ένας πολιτικός αρχηγός να αρνείται το debate και πέντε μέρες πριν τις εκλογές να επιλέγει να δώσει συνέντευξη στο Happy Day. Σκεφτείτε τον Κώστα Καραμανλή, ή τον Ανδρέα Παπανδρέου να αρνούνταν το debate με τους πολιτικούς τους αντιπάλους και να παρουσιάζονταν σε ανάλαφρου περιεχομένου κοινωνικές εκπομπές με υψηλή τηλεθέαση, μόνο και μόνο για να προσελκύσουν ψήφους. Είναι η θυσία της πολιτικής για χάρη της επικοινωνίας. Ένα δρόμο που ταιριάζει καλύτερα σε βουλευτή και όχι σε αρχηγό κόμματος. Κανείς δεν ενδιαφέρεται εάν ο Κυριάκος είναι καλός οικογενειάρχης ή για τις αγαπημένες του στιγμές με την οικογένειά του. Το θέμα είναι κατά πόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ικανότερος ή όχι από τον Αλέξη Τσίπρα να επιλύσει τα προβλήματα του τόπου. Και αυτό είναι κάτι που δεν το απαντά μια παρουσία στο Happy Day.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr