Αποζημιώσεις 1.2 εκατ. διεκδικεί ο Γ. Κιμούλης από το ΣΕΗ και συναδέλφους του

Ο ηθοποιός αξιώνει συνολικά ποσό 1,212 εκατομμύρια ευρώ, το οποίο επιμερίζει και εξειδικεύει στα δικόγραφα που κατέθεσε στο Πρωτοδικείο, ως αποζημίωση για ηθική και περιουσιακή βλάβη που υπέστη μετά από καταγγελία που έκανε σε βάρος του για φερόμενη κακοποιητική συμπεριφορά που είχε επιδείξει εναντίον της η ηθοποιός Ζέτα Δούκα την οποία υιοθέτησε αμέσως το πειθαρχικό όργανο του Σωματείου Ηθοποιών στο στάδιο ερευνών του για το meToo στον χώρο των καλλιτεχνών.

Με τις αγωγές του ο ηθοποιός στρέφεται με την πρώτη αγωγή κατά της καταγγέλουσας ηθοποιού καθώς και κατά των συναδέλφων του Δώρας Χρυσικού και Νίκου Ψαρρά. Και οι τρεις συμπρωταγωνιστούσαν το 2008-2009 μαζί του στην παράσταση «Πιο κοντά» και σύμφωνα με τον ενάγοντα, η κ. Χρυσικού και ο κ. Ψαρράς με ανακοίνωση τους την επόμενη ημέρα της δημόσιας καταγγελίας της κ. Δούκα ανέφεραν ότι ήταν μπροστά σε πολλά από τα περιστατικά που εκείνη κατήγγειλε και δήλωναν πρόθυμοι να καταθέσουν στις αρμόδιες αρχές εφόσον κληθούν. Ο κ. Κιμούλης ζητά από το δικαστήριο να διατάξει τους τρεις ηθοποιούς να του καταβάλλουν «αλληλέγγύως και εις ολόκληρον» για τη περιουσιακή ζημία που έχει υποστεί, το συνολικό ποσό των 231.227,80 ευρώ. Επιπλέον, ζητεί για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί να του καταβάλει η κ. Δούκα 250.000 ευρώ, η κ. Χρυσικού 125.000 ευρώ και ο κ. Ψαρράς 125.000 ευρώ.

Με τη δεύτερη αγωγή του ο κ. Κιμούλης στρέφεται κατά του ΣΕΗ, του προέδρου του πειθαρχικού οργάνου, Πασχάλη Τσαρούχα, καθώς και δυο ακόμη μελών του εν λόγω συμβουλίου. Με την αγωγή αυτή διεκδικεί αποζημίωση ύψους 100.000 ευρώ από τον ΣΕΗ και 50.000 ευρώ από το καθένα από τα τρία μέλη του Πειθαρχικού. Επιπλέον, διεκδικεί αποζημίωση ύψους 231.227, 80 ευρώ για την περιουσιακή ζημία, την οποία όπως υποστηρίζει υπέστη.

Σύμφωνα με τον συνήγορο του ενάγοντα, Βασίλη Καπερνάρο: “Ο κ. Κιμούλης επί έναν ολόκληρο χρόνο συκοφαντείται, καθυβρίζεται και πλήττεται δημοσίως λόγω, ιδίως, μιας «καταγγελίας» σε μια τηλεοπτική εκπομπή για μια υποτιθέμενη βίαιη πράξη του, καθώς και για την «απομάκρυνση ενός ποτηριού» από την σκηνή κατά την διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης προ δεκατριών ετών, πράξεις για τις οποίες ουδέποτε υπεβλήθη επίσημη καταγγελία ενώπιον εισαγγελικής, δικαστικής, αστυνομικής ή πειθαρχικής Αρχής. Καθυβρίζεται, δηλαδή, και συκοφαντείται, για δύο γεγονότα, τα οποία απέκτησαν σημαντικότητα, επειδή εντάχθηκαν σκοπίμως και συνειδητά μέσα σ’ ένα τοπίο κατηγοριών και καταγγελιών κατά άλλων ομοτέχνων του κ. Κιμούλη, οι οποίες έλαβαν χώρα την ίδια περίοδο, περί παιδοφιλίας, βιασμών, απόπειρας βιασμών και σεξουαλικών παρενοχλήσεων. Ένα ζοφερό τοπίο, το οποίο δικαίως είχε εγείρει τον κοινωνικό θυμό και την κοινωνική αγανάκτηση. Ωστόσο, οι, ως άνω, «καταγγελίες» σε βάρος του κ. Κιμούλη, είναι αόριστες, ανεπέρειστες, αναπόδεικτες αβάσιμες και απαράδεκτες”.

Στην δεύτερη αγωγή του, ο κ. Κιμούλης αναφέρεται σε “μεροληψία” του ΣΕΗ και επισημαίνει ότι παρά το γεγονός ότι η κυρία Δούκα δεν έκανε πότε καταγγελία στο Σωματείο για τα όσα ανέφερε εις βάρος του, εντούτοις στις 29.1.2021 το Διοικητικό Συμβούλιό του αποφάσισε «εσπευσμένα (τρεις μόλις ημέρες μετά την εμφάνιση της Ζέτας Δούκα στην τηλεόραση) δίκην εισαγγελίας» να τον καταγγείλει αυτεπάγγελτα και να τον παραπέμψει στο πειθαρχικό όργανο.

Σε ό,τι αφορά στον πρόεδρο του ΣΕΗ Σπύρο Μπιμπίλα ο κ. Κιμούλης αναφέρει στην αγωγή του ότι: «Σε δεκάδες συνεντεύξεις, για το σχηματισμό εις βάρος μου εντυπώσεων, ξέθαψε δημοσίως την πληροφορία, ότι το 1998, δηλαδή πριν από 23 χρόνια, με είχαν διαγράψει από το Σωματείο. Παρέλειψε όμως να αναφέρει ότι ο λόγος της διαγραφής μου ήταν η παράταση της διάρκειας μιας πρόβας κατά ένα τέταρτο της ώρας (!), απόφαση η οποία ήταν άκυρη καθώς δεν λήφθηκε, με την νόμιμη, σύμφωνα με το καταστατικό του ΣΕΗ απαρτία…».