Αποχαιρετισμός

Πάει κι ο Τάκης Κοντογιάννης. Ο κνίτης, ο γιατρός, ο κοινωνικός αγωνιστής, ο άνθρωπος. Άδειασε η θέση του στο λεωφορείον ο πόθος, που μένει όλο και πιο άδειο, και με τον πόθο όλο και πιο απομακρυσμένο.

573f28ef1dc5249c5c8b5358

Του Θανάση Καρτερού

Η γενιά εκείνη που επιβιβάστηκε σε μια άγρια εποχή, είδε τα δοκιμάζονται πάνω της όλες οι μηχανές του Συστήματος, αποδεκατίστηκε με χίλιους δυο τρόπους, έχασε άλλο ένα από τα παιδιά της.

Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, όταν ο θάνατος επιβάλλει τα στερεότυπά του. Πάλι το χαμόγελο του εκλιπόντος, το βιογραφικό του, η θλίψη των οικείων και συντρόφων, οι διαβεβαιώσεις ότι δεν θα ξεχαστεί. Αλλά, καθώς ο κάθε νεκρός διεκδικεί, με τη σιωπή του, έστω μια ανθεκτική αλήθεια από κείνους που έμειναν πίσω, πιστεύω ότι για τον Τάκη μπορούμε να κρατήσουμε ως απόσταγμα μιας πλούσιας ζωής ότι Αυτός Έμεινε. Υπέμεινε. Επέμεινε.

Αυτό, η επιμονή σε καιρούς διωγμών, αλλά και σε καιρούς που η αυταπάτη της εξουσίας τα κάνει όλα λίγο -ή και πολύ- πιο φθηνά, είναι ένα το κρατούμενο. Άλλο βέβαια πώς επιμένει ο καθένας, ποια χρώματα δεσπόζουν στη σκέψη και την πράξη του, ποια σύνορα χωρίζουν τις φυλές μας. Αλλά με ποιους είμαστε, και απέναντι σε ποιους στεκόμαστε, συνοψίζει για μας και σήμερα, όπως και χθες, την αξιοπρέπεια, τη συνέπεια, την ηθική.

Πάει κι Τάκης. Σεμνά και αθόρυβα κατέβηκε από το λεωφορείο, το οποίο ο χρόνος έχει πια σαραβαλιάσει. Επειδή όμως πολύς λόγος γίνεται τελευταία για τη γενιά που είδε με τα μάτια της το θηρίο, χωρίς να τα αποστρέψει, καλό είναι να θυμηθούμε, επί τη ευκαιρία: Χωρίς τη σπορά των Κοντογιάννηδων, σκοτεινή θα ήταν η σοδειά της εποχής που ονομάστηκε μεταπολίτευση. Και όσα ορισμένοι υποτιμούν σήμερα ως αυτονόητα θα έμεναν γράμματα ανεκπλήρωτα.

Εν τέλει, καθώς αραιώνουν σιγά – σιγά οι γραμμές των παλαιών πολεμιστών της ουτοπίας και καθώς αποχαιρετούμε τους φίλους μας στο λιμάνι, και καθώς τρία στο φράγκο πωλούνται σκουριασμένα μετάλλια, μένει για όλους ως τελευταίο καταφύγιο ο στίχος του ποιητή: Σύντροφε, πάνω στο χώμα το δικό σου λέμε τ’ όνομά μας. Πάνω στο χώμα το δικό σου σχεδιάζουμε τους κήπους και τις πολιτείες μας. Πάνω στο χώμα σου Είμαστε. Έχουμε πατρίδα.

πηγη Η Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Το Ινστιτούτο Τσίπρα ανοίγει τα χαρτιά του: Η πρώτη Διεθνής Διάσκεψη και τα πρόσωπα που θα «δούμε»

Το Ινστιτούτο Τσίπρα ανοίγει τα χαρτιά του: Η πρώτη Διεθνής Διάσκεψη και τα πρόσωπα που θα «δούμε»

Προσωπικότητες διεθνούς κύρους θα πάρουν μέρος στην επίσημη πρώτη του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας

Ακρίτα: «Ευχαριστώ τη θερμά τη Μαρέβα» – Γιατί καταθέτει αγωγή κατά του πρωθυπουργικού γραφείου

Ακρίτα: «Ευχαριστώ τη θερμά τη Μαρέβα» – Γιατί καταθέτει αγωγή κατά του πρωθυπουργικού γραφείου

Αγωγή κατά του πρωθυπουργικού γραφείου αναμένεται να καταθέσει η Έλενα Ακρίτα, με τη σύζυγο του…

Δούκας και Καρυστιανού επισκέφτηκαν μαζί το σημείο που θα στηθεί «Το Δένδρο των Ψυχών»: Η αιχμηρή δήλωση για Τέμπη

Δούκας και Καρυστιανού επισκέφτηκαν μαζί το σημείο που θα στηθεί «Το Δένδρο των Ψυχών»: Η αιχμηρή δήλωση για Τέμπη

Ο Χάρης Δούκας και η Μαρία Καρυστιανού σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού για την τραγωδία…

Αχαΐα: Μπήκε σε εκκλησία και τα έσπασε όλα, επειδή το μικρόφωνο του παπά… του ξύπνησε το μωρό!

Αχαΐα: Μπήκε σε εκκλησία και τα έσπασε όλα, επειδή το μικρόφωνο του παπά… του ξύπνησε το μωρό!

Η  Εκκλησία είχε ανοίξει τη μικροφωνική, για να ακούγεται η κυριακάτικη λειτουργία σε όλο το…