Από το "διαίρει και βασίλευε" στην ισότιμη συνεργασία

του Γιώργου Εμμανουήλ

Σε αυτές προστίθενται και οι 20 εξαγωγικές χώρες τροφίμων του Cairns Group, η ανάδειξη των αναδυόμενων οικονομιών των χωρών BRICS (Bραζιλίας, Ρωσίας, Ινδίας, Κίνας, Ν. Αφρικής) και η πολυδιάσπαση του μετώπου των G-90, δηλαδή των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών, οι οποίες διαχρονικά ζητούν επέκταση της περιόδου μείωσης των δασμών και μεγαλύτερη πρόσβαση των προϊόντων τους στις αγορές των αναπτυγμένων χωρών.

Διαβλέποντας την αδυναμία προώθησης περισσότερο νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης των αγορών για κυριαρχία των πολυεθνικών στο πλαίσιο του ΠΟΕ, οι ΗΠΑ με ακόλουθη την Ε.Ε. προχώρησαν στη στρατηγική υπονόμευσης του ΠΟΕ και προώθησης πολιτικών τού “διαίρει και βασίλευε” μέσω των νέου τύπου διμερών νεοφιλελεύθερων συμφωνιών. Αυτό οφείλεται στους παρακάτω λόγους:

– Ενώ στον ΠΟΕ προβλέπεται μόνο επιδιαιτησία διαφορών μεταξύ κρατών στα πλαίσια των διμερών συμφωνιών, οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. προωθούν την εταιρική επιδιαιτησία, όπου εταιρείες θα μπορούν να μηνύουν κυβερνήσεις που θα εκδικάζονται στο πλαίσιο νέων εταιρικών δικαστηρίων ISDS.

– Eνώ στον ΠΟΕ οι ρυθμίσεις πνευματικής ιδιοκτησίας (εταιρικές πατέντες, ΠΟΠ, βιολογικά προϊόντα) και φυτοϋγειονομικά μέτρα, μεταλλαγμένα, βιομηχανικά προϊόντα και θέματα δημόσιας υγείας, συμφωνούνται μεταξύ κρατών, στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες κρατών θα συμμετέχουν και τα λόμπυ των εκπροσώπων των πολυεθνικών εταιρειών, μέσω των επιτροπών ρυθμιστικής συνεργασίας.

– Ενώ στον ΠΟΕ οι δημόσιες πολιτικές (προμήθειες και υπηρεσίες του Δημοσίου, δημόσια αγαθά, περιβάλλον και νερό, επενδύσεις, παιδεία, πολιτισμός, κοινωνικά δικαιώματα, βιώσιμη ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών και χωρών) είναι αρμοδιότητα των κρατών, στις διμερείς εμπορικές συμφωνίες τίθενται για διαπραγμάτευση, με μόνη τη ρήτρα δυνητικής εξαίρεσής τους.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και των εθνικισμών διεθνώς είναι αποτέλεσμα και ταυτόχρονα γενεσιουργό αίτιο μιας περισσότερο επιθετικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής των ΗΠΑ και των πολιτικών συμμάχων τους στην Ε.Ε. και σε παγκόσμιο επίπεδο, που απορρυθμίζει τις αγορές διαλύοντας τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές προδιαγραφές προϊόντων, εμπορευματοποιεί και ιδιωτικοποιεί τα δημόσια αγαθά σε όφελος πολυεθνικών ολιγοπωλίων συγκεντρώνοντας το 50% του παγκόσμιου πλούτου στο 1% των ελίτ, δημιουργώντας πλεονασματικές χώρες και ελλειμματικές χώρες υψηλού δημόσιου χρέους, μέσω του αθέμιτου ανταγωνισμού και της φοροδιαφυγής μέσω των φορολογικών παραδείσων.

Για την υπέρβαση των αντιστάσεων του κινήματος στις ως άνω νεοφιλελεύθερες πολιτικές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιχειρεί τώρα την αντιδημοκρατική διαδικασία εξαίρεσης του δικαιώματος έγκρισης των ως μελλοντικών διεθνών συμφωνιών από τα εθνικά και περιφερειακά κοινοβούλια των χωρών – μελών της Ε.Ε.

Το ευρωπαϊκό και διεθνές κίνημα διεκδικεί έναν δίκαιο και ισότιμο κόσμο, όπου, είτε στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής μεταρρύθμισης του ΠΟΕ είτε στα πλαίσια διακρατικών συμφωνιών, θα ισχύουν οι αρχές της συμπληρωματικότητας και αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της κάθε χώρας και της συνεργασίας τους στη βάση της ισοτιμίας και του αμοιβαίου οφέλους. Όπου θα ισχύουν οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, οι δεσμεύσεις για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής της διεθνούς συμφωνίας του Παρισιού του 2016, τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εργασίας.

Ειδικότερα, σε όλες τις διεθνείς συμφωνίες, διεκδικούμε να ισχύουν οι 10 αρχές του Ευρωπαϊκού και διεθνούς κινήματος:

* Η κοινοτική αρχή της προφύλαξης να υπερισχύει της αρχής τής -μετά την κατανάλωση- επιστημονικής απόδειξης της βλάβης στη δημόσια υγεία και στο περιβάλλον.

* Η εξαίρεση των δημόσιων αγαθών που πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι πολίτες, όπως είναι το νερό, η υγεία, η παιδεία.

*Η κυριαρχία στα τρόφιμα μέσω της προστασίας των παραγωγικών και καταναλωτικών συστημάτων κοινωνικής οικονομίας των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών κοινωνιών, καθώς και των ΠΟΠ/ΠΓΕ, των βιολογικών και ποιοτικών προϊόντων τους.

* Η προστασία της βιοποικιλότητας και η αποτροπή των μεταλλαγμένων.

* Η διασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης των παραγωγών και η προστασία των καταναλωτών, με αποφυγή των απομιμήσεων που τους παραπλανούν καθώς και του αθέμιτου ανταγωνισμού.

* H προώθηση της πλήρους απασχόλησης για όλους, με έλεγχο της υγιούς διασύνδεσης της μεταποίησης και των δικτύων διανομής με την πρωτογενή παραγωγή, μέσω συνεργατικών θεσμών.

* Όροι δίκαιου και ισότιμου εμπορίου, ώστε οι αναπτυσσόμενες χώρες του Νότου και οι τοπικές κοινωνίες να μπορούν να επεξεργάζονται τις πρώτες ύλες αγροτικών προϊόντων σε τρόφιμα και είδη οικοτεχνίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων, υποστηριζόμενες σε τεχνογνωσία, καινοτομία και ρευστότητα.

* Ο δημόσιος έλεγχος του τραπεζικού συστήματος και η φορολόγηση των διακρατικών συναλλαγών του.

* Η προοδευτική φορολόγηση στον τόπο που δημιουργείται η προστιθέμενη αξία, με ελάχιστη κοινή βάση διεθνώς, και η αποτροπή των εταιρικών δικαστηρίων.

Ο δημοκρατικός έλεγχος, μετά από αξιολόγηση των κοινωνικοοικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, των εμπορικών συμφωνιών από τα εθνικά, περιφερειακά κοινοβούλια και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, καθώς και από τους φορείς της Αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας των πολιτών, που διεκδικούμε μέσω της προώθησης του ψηφίσματος για την υπεράσπιση της φέτας και των ΠΟΠ/ΠΓΕ προιόντων και του κοινού μας υπομνήματος “για τον εκδημοκρατισμό της εμπορικής πολιτικής της Ε.Ε.”.

* Ο Γιώργος Εμμανουήλ είναι εκπρόσωπος του Δικτύου Stop TTIP, CETA, TiSA στο Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Seattle to Brussels.

πηγή: avgi.gr

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr