Από που πάνε για Σαμοθράκη;

Τα αντίθετα της «κανονικής κανονικότητας», είναι τόσο τρομερά, που κανένας μας δε θα ήθελε να τον χαρακτηρίζουν. Ανώμαλη, ασυνήθιστη, αφύσικη, ιδιόμορφη, παράξενη, περίεργη. Με δυο λέξεις. Μη κανονικότητα.

Πάντοτε είχα μια απορία:

Άραγε οι Άγγλοι που οδηγούν στην αριστερή πλευρά του δρόμου οδηγούν κανονικά;  Μήπως οι υπόλοιποι που οδηγούμε στη δεξιά πλευρά οδηγούμε μη κανονικά; Αντικανονικά; Ένα αναπάντητο ερώτημα. Όπως το ερώτημα υπάρχει ή δεν υπάρχει Θεός. Ή το άλλο ερώτημα. Είναι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μια κανονική κυβέρνηση, μια νορμάλ κυβέρνηση; Ή όχι; Αυτόματα έρχεται στο μυαλό και η συνέχεια αυτού του ερωτήματος. 

Στα χρόνια που κυβερνούσε ο  ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε κανονικότητα, ή η κανονικότητα επανήλθε στην Ελλάδα στις σαράντα περίπου μέρες διακυβέρνησης της ΝΔ; 

Η απάντηση είναι απλούστατη. 

Στα χρόνια που κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρχε κανονικότητα. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ασυνήθιστη, παράξενη, περίεργη, ιδιόμορφη, αφύσικη, εντέλει ανώμαλη. Στις σαράντα ημέρες διακυβέρνησης της ΝΔ, επανήλθε επιτέλους η κανονικότητα στην Ελλάδα! Τα πράγματα έγιναν φυσιολογικά, νορμάλ. 

Μας το διαβεβαιώνουν έγκριτοι δημοσιογράφοι και αρθρογράφοι, ειδικοί αναλυτές γνώστες της κανονικότητας. Είναι περίπου οι ίδιοι, τα έντυπα τους  ή τα sites τους είναι τα ίδια, που στα χρόνια της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, πάντα έλεγαν μια κακή κουβέντα για την τότε κυβέρνηση. Την πολεμούσαν με πάθος. 

Σήμερα όμως όλα βαίνουν κανονικώς. Κι αν κάτι δεν είναι απολύτως κανονικό, συγχωρείται. 

Μέσα σε τόση κανονικότητα υπάρχουν ελάχιστες μικρές αστοχίες.Που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της κανονικότητας. 

Η  κανονικότητα επιτέλους επέστρεψε. Και μαζί της οι κανονικοί άνθρωποι:

Ο Γεωργιάδης κι ο Βορίδης. 

Άραγε πότε ήταν κανονικοί; Τότε που εξέφραζαν τον γελοίο ακροδεξιό αντισημιτισμό τους, ή τώρα που ξευτιλίζονται ζητώντας ταπεινά συγγνώμη; Για να εξιλεωθούν ολοκληρωτικά, μπορεί προσεχώς να προσέρχονται στην βουλή με κιπά. 

Ο Κωνσταντίνος Λούλης, ο γκρούπι του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Επίσης, ένας κανονικός άνθρωπος! 

Η Μαρία Αντωνίου, η επικεφαλής του γραφείου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, αγκαζέ με τη Χρυσή Αυγή. Κανονικός άνθρωπος!

Υπάρχει μία ισχυρή ομάδα στην κοινωνία. Ονομάζεται κλίμα ΠΟΤΑΜΙΟΥ. Συμμετέχουν δημοσιογράφοι ειδικοί αναλυτές, συγγραφείς, καθηγητές πανεπιστημίου,  εκπρόσωποι διαφόρων άλλων δυναμικών επαγγελμάτων. Αγωνίζονται να μας πείσουν για το πόσο κεντρώος – εκσυγχρονιστής είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης που δεν είχε ουδεμία κεντρώα – εκσυγχρονιστική αναστολή, ώστε να διορίσει πρόεδρο της ΕΡΤ τον Κωνσταντίνο Ζούλα, διευθυντή από το 2017 του γραφείου τύπου της ΝΔ και μετά τις εκλογές διευθυντή του γραφείου τύπου του πρωθυπουργού. 

Ο εκσυγχρονιστής – κεντρώος πρωθυπουργός ούτε για το φαίνεσθαι δε νοιάστηκε.

Η εκπαραθύρωση της κυρίας Θάνου από την ανεξάρτητη αρχή ανταγωνισμού έγινε με διαδικασίες που δεν ταιριάζουν σε έναν εκσυγχρονιστή – κεντρώο πρωθυπουργό. 

Σύμφωνα με τους αστικούς μύθους του κλίματος ΠΟΤΑΜΙΟΥ, που καλλιεργήθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν, τέτοιες διαδικασίες ταιριάζουν στον Νικολά Μαδούρο! Ο Μητσοτάκης ως Μαδούρο! 

Ήδη άρχισαν να μας λένε διάφορα. Θα μας πούνε πολλά περισσότερα. Για τη συναίνεση που πρέπει επιτέλους να υπάρξει. Για το καλό της πατρίδας. Κάνουν ότι δε θυμούνται πόσο ακραίοι και επιθετικοί ήταν απέναντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Τη συναίνεση ο Μητσοτάκης την έχει βρει στον ΣΕΒ και στους δημοσιογραφικούς ομίλους. Ας πορευτεί μαζί τους. 

Μας λένε επίσης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να προσαρμοστεί στη νέα εποχή και κοιτάζουν με λατρεία προς το ΚΙΝΑΛ. Ελπίζουν το ΚΙΝΑΛ να συναινέσει στα ισοπεδωτικά  φιλελεύθερα τους όνειρα.

Η κυβέρνηση αυτή κυβερνά μόνο σαράντα μέρες. Είναι πολύ νωρίς για να κριθεί. Όμως ήδη έδειξε μία ασυνήθιστη κανονικότητα στο θέμα της κατάσβεσης των πυρκαγιών. Ήταν παρόντες  εκεί που έπρεπε τη στιγμή που έπρεπε. Αφού για να είναι αστραπιαία παρόντες, δεν πρόλαβαν καν να ξυριστούν…

Οι γλώσσες της μη κανονικότητας, τους κατηγορούν ότι έχασαν για δέκα μέρες ένα νησί. Τη Σαμοθράκη. Είναι υπερβολές και κακοήθειες. Στο κάτω – κάτω της γραφής, αν μας δώσουν έναν χάρτη της Ελλάδας, πόσοι από εμάς θα καταφέρουμε να ανακαλύψουμε τη Σαμοθράκη σε λιγότερες από δέκα μέρες;

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr