Σύμφωνα τον οργανισμό καταπολέμησης της φτώχειας, Oxfam America, σε μερικές περιπτώσεις η πραγματικότητα ήταν τόσο ζοφερή που οι εργαζόμενοι αναγκάζονταν να «ουρούν και να αφοδεύουν ενώ στέκονταν στη γραμμή παραγωγής, φορώντας πάνες στη δουλειά».
Σε άλλες περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι είπαν ότι απέφευγαν να πίνουν υγρά για μεγάλο διάστημα και να υπομένουν τους πόνους, προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις εργασίας τους. Τα ευρήματα της έρευνας, προέκυψαν από συνεντεύξεις εκατοντάδων εργαζόμενων στη γραμμή παραγωγής, από τις μεγαλύτερες εταιρείες επεξεργασίας πουλερικών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ανταγωνιστικές δυνάμεις, οδηγούν τους μεταποιητές των πουλερικών για την παραγωγή όσο το δυνατόν περισσότερου κρέατος, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, με αποτέλεσμα οι εταιρείες να κακομεταχειρίζονται τους εργαζομένους τους. Η ταχύτητα έχει μεγάλη σημασία για τις επιχειρήσεις, αλλά όσοι εργάζονται σε αυτές, ζουν έναν ατελείωτο εφιάλτη.
Η Debbie Berkowitz, συνεργάτης της εθνικής εργατικής νομοθεσίας, που κάποτε επέβλεπε τέτοιες επιχειρήσεις, έγραψε χαρακτηριστικά: «…έγινα μάρτυρας του κινδύνου: εργάτες στέκονταν δίπλα-δίπλα… χρησιμοποιούσαν ψαλίδια ή μαχαίρια, μέσα στο κρύο, τη δυσωδία και την υγρασία κάνοντας τις ίδιες κινήσεις εκατοντάδες φορές μέσα στην ημέρα καθώς έγδερναν, έκοβαν, ξεκοκάλιζαν και συσκεύαζαν τα κοτόπουλα. Κατά μέσο όρο, συσκεύαζαν 180.000 κοτόπουλα μέσα σε μια μέρα».
«Έπρεπε να φοράω πάνες. Εγώ και αρκετοί, αναγκαζόμασταν να φοράμε πάνες», εξομολογείται ένας εργάτης στον Οργανισμό.
