Κυριολεκτικά ποδοπατούνται από τα ξημερώματα συνταξιούχοι και εργαζόμενοι, γύρω από το οικοδομικό τετράγωνο όπου στεγάζονται υποκαταστήματα τραπεζών. Τέλος του μήνα και η ώρα να εισπράξουν τη σύνταξη του ΙΚΑ για να πληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ και λοιπές υποχρεώσεις έχει φτάσει. Το κράτος με το ένα χέρι τα δίνει και με το άλλο χέρι τα παίρνει ακριβώς από το ίδιο γκισέ.
Ηλικιωμένοι σχημάτιζαν ουρές έξω από τις τράπεζες από τα άγρια χαράματα για να πάρουν σειρά προτεραιότητας. «Εδώ χτυπάμε γερμανικό νούμερο» λέει ένας εργαζόμενος που έχει γείρει στη τζαμαρία της τράπεζας από την πολύωρη ορθοστασία. «ΕΝΦΙΑ. Εφορία, ΔΕΗ, θα κάνουμε ταξινόμηση τα χρήματα και θα μας μείνουν και δύο κατοστάρικα για να περάσουμε το μήνα» συμπληρώνει.
«Από τις 4 είμαι εδώ» απαντά ένας συνταξιούχος και η κυρία που προηγείται σπεύδει να τον διορθώσει «Όχι, από τις 3 το πρωί είσαι εδώ και εγώ από τις δυόμισι!»…Στην θέα του τηλεοπτικού φακού οι πολίτες βρίσκουν την ευκαιρία να περιγράψουν την δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν καθημερινά «Δεν ρωτάνε πως τα βγάζουμε πέρα για να ξανάρθει η σύνταξη του επόμενου μήνα. Έχουμε και άνεργα παιδιά. Δεν νοιάζεται κανένας για μας. Να κόψουν τους μισθούς τους, τα αμάξια τους και τους οδηγούς τους».
Στην Καλλιθέα με το που άνοιξε η τράπεζα άνοιξε επικράτησε συνωστισμός. Σε ένα χώρο που με δυσκολία μπορούν να περάσουν 2-3 άτομα, ….οι πολίτες έδωσαν κυριολεκτικά «μάχη» για να φτάσουν πρώτοι στο ταμείο.
Εικόνες που το πλέον πιθανό είναι να υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, αφού πουθενά αλλού στον πολιτισμένο τουλάχιστον κόσμο ο πολίτης και ειδικά ο ηλικιωμένος δεν αντιμετωπίζεται από το Κράτος του με τόση αδιαφορία. Πουθενά αλλού δεν μπορεί να φανταστεί κανείς ότι ο συνταξιούχος ποδοπατείται κάθε μήνα για να εισπράξει την σύνταξή του ή ποδοπατείται για να πάρει σειρά να εξεταστεί από γιατρό…
