Απέτυχαν, αλλά θέλουν και δεύτερη ευκαιρία…

Η θλίψη τους για τη σιδηροδρομική τραγωδία που οι ίδιοι, με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν, δεν κρύβεται.

Στο υπουργικό συμβούλιο ήταν όλοι συντετριμμένοι. Με σκυμμένα κεφάλια, άλλος έπιανε το πρόσωπό του, σε ένδειξη σπαραγμού κι άλλος έκλεινε τα μάτια του για να μη φανεί πόσο πρησμένα είναι από το κλάμα.

Αυτή είναι η ατυχία να έχεις Αμερικανό επικοινωνιακό σύμβουλο και να ζεις στη χώρα που γεννήθηκε η τραγωδία…

Η θλίψη τους για τις 57 ζωές που χάθηκαν στην κυβερνητική βάρδια τους είναι απερίγραπτη. Τόσο, που το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν μέσα στη συντριβή τους, είναι να… αναβάλουν τις εκλογές. Και το δεύτερο να αρχίσουν τις δημοσκοπήσεις…

Ο αμερικανός επικοινωνιολόγος, που ως αμερικανός ξέρει από σινεμά, αλλά ξέρει και από λήθη, τους εξήγησε τις ευεργετικές συνέπειες του… πανδαμάτορος χρόνου στην πολιτική. Εκείνο που δεν σκέφτηκε ίσως να τους συμβουλέψει είναι ότι όταν έχεις αποτύχει παντού και οι συνέπειες των πράξεών σου είναι πολλές, κοιτάς να φύγεις όσο γίνεται πιο γρήγορα. Γιατί όσο μένεις, τόσο περισσότερες αποκαλύψεις θα γίνονται…

Για παράδειγμα, αν είχαν φύγει το περασμένο καλοκαίρι, θα είχαν γλιτώσει την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών. Κι αν είχαν φύγει το περασμένο φθινόπωρο, θα είχαν αποφύγει την αποκάλυψη της ολέθριας διαχείρισης της ενεργειακής κρίσης, υπέρ των οικονομικών συμφερόντων που κέρδισαν δις ευρώ σε βάρος του ελληνικού λαού, που ζει με τους μικρότερους μισθούς και τι ακριβότερες τιμές στην Ευρώπη. Κι ακόμη, αν είχαν φύγει αρχές χειμώνα, θα είχαν γλιτώσει το δυστύχημα στα Τέμπη.

Και πάει λέγοντας…

Ένα δυστύχημα για το οποίο, ο υπουργός μεταφορών Κ. Καραμανλής, στη βάρδια του οποίου αυτό συνέβη, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τους λυγμούς του μπροστά στις κάμερες. Στη συνέχεια όμως εξιλεώθηκε στα μάτια του κόσμου, καθώς υπέβαλε με ειλικρίνεια και γενναιότητα, όπως είπαν τα κανάλια, την παραίτησή του.

Η αλήθεια όμως εξελίχθηκε λίγο διαφορετικά. Γιατί αν είχε παραιτηθεί αναλαμβάνοντας με γενναιότητα την πολιτική ευθύνη, όπως του καταλόγισαν, δεν θα εξαφανίζονταν από το κάδρο την επομένη του δυστυχήματος. Θα ήταν παρών, προσπαθώντας να δώσει με ειλικρίνεια εξηγήσεις σε εισαγγελείς, κανάλια και στη Βουλή, για μια σειρά από αναπάντητα ερωτήματα, προκειμένου να φωτίσει την υπόθεση.

Ερωτήματα όπως, πως γίνεται να συμβαίνει μετωπική σύγκρουση, όταν από το 2019 υπάρχει σε όλο το μήκος της γραμμής Θεσσαλονίκης – Αθήνας διπλή γραμμή ηλεκτροδοτημένη, με σήραγγες και με γέφυρες; Και πως ήταν δυνατόν, τέτοιο πολύνεκρο δυστύχημα να μην έχει συμβεί επί τόσες δεκαετίες, που η γραμμή ήταν μονή και να συμβεί σήμερα που η υποδομή της σιδηροδρομικής γραμμής εκσυγχρονίστηκε;

Κι ακόμη, τι πήγε στραβά και οι… οργίλες, όσο και «θεατράλε» διαβεβαιώσεις του υπουργού μεταφορών στη Βουλή, 10 μόλις μέρες πριν το δυστύχημα, ότι «διασφαλίζει την ασφάλεια των τρένων», εγκαλώντας τους βουλευτές της αντιπολίτευσης ότι πρέπει να ντρέπονται που ανησυχούσαν αδίκως, διαψεύστηκαν τόσο οικτρά;

Μήπως ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει δίκιο και ο υπουργός μεταφορών, ο οποίος γνώριζε καλά την πραγματική κατάσταση στα τρένα, από υπερβάλλουσα αίσθηση… ευθύνης, έκανε αυτές τις διαβεβαιώσεις για να σώσει την αξιοπιστία των ελληνικών σιδηροδρόμων και μαζί με αυτήν και τα εισιτήριά τους;

Κι ακόμη, πως προσλήφθηκε ο μοιραίος και αποδεδειγμένα άπειρος σταθμάρχης; Ποιος ζήτησε το ρουσφέτι, γιατί το ενέκριναν και γιατί άλλαξε ο ίδιος ο υπουργός το όριο ηλικίας, για να νομιμοποιήσει την τοποθέτησή του;

Και επιπλέον, γιατί έπαψε να λειτουργεί η τηλεδιοίκηση στη Λάρισα το 2019 και γιατί σταμάτησε η λειτουργία του κέντρου δευτεροβάθμιου ελέγχου στην Αθήνα το 2020; Που ένα από τα δύο αν λειτουργούσε σήμερα, το δυστύχημα θα είχε αποφευχθεί…

Και βέβαια, το κορυφαίο ζήτημα στο οποίο σήμερα αναζητούνται απαντήσεις και για το οποίο μόνο ο εξαφανισμένος παραιτηθείς υπουργός μεταφορών θα μπορούσε να δώσει εξηγήσεις, είναι αυτό της σύμβασης που ο ίδιος υπέγραψε με την Hellenic Train το 2022.

Γιατί διαγράφτηκε ο όρος με τον οποίο η Ιταλική επιχείρηση όφειλε να επενδύσει στον ελληνικό σιδηρόδρομο 650 εκατομμύρια ευρώ; Ποιος έκανε δώρο 600 περίπου εκατομμύρια ευρώ στην Ιταλικών συμφερόντων επιχείρηση και έναντι τίνος ανταλλάγματος;

Κι ακόμη, πως εξαφανίστηκε από την ίδια σύμβαση η υποχρέωση του ελληνικού δημοσίου να λειτουργήσει το ETCS; Το ευρωπαϊκό σύστημα τηλεδιοίκησης δηλαδή, το οποίο κατά τα άλλα θα εγκαινίαζε, κατά τραγική σύμπτωση και κατά μαγικό τρόπο, αφού όπως παραδέχονται στον ΟΣΕ δεν λειτουργεί, την επομένη του δυστυχήματος ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη…

Αντί απαντήσεων, ο Κώστας Καραμανλής παραμένει άφαντος από τη στιγμή της παραίτησής του. Τον συνοδεύει όμως μια εικόνα ειλικρίνειας και εντιμότητας από τα ΜΜΕ και τα κυβερνητικά στελέχη, που αντανακλά τον ειλικρινή και γενναίο τρόπο με τον οποίο… εξαφανίστηκε, για να μη δώσει εξηγήσεις. Και να ξανακατέβει σε λίγους μήνες υποψήφιος στις εκλογές.

Τα ίδια ακριβώς και με τους δύο υφυπουργούς του, ο ένας εκ των οποίων μάλιστα ήταν λαλίστατος όταν επρόκειτο να προπαγανδίσει το πλούσιο έργο του υπουργείου του, το οποίο κατέληξε στην τραγωδία των Τεμπών.

Δεν είναι όμως μόνον που εξαφανίστηκε ο παραιτηθείς υπουργός μεταφορών. Είναι και που δεν τον αναζητεί κανείς για να δώσει εξηγήσεις. Ούτε ο πρωθυπουργός, ούτε τα κανάλια, ούτε η Βουλή, ούτε καν η Δικαιοσύνη.

Αντίθετα, αναζητούν όλοι τον προηγούμενο, προ τετραετίας υπουργό μεταφορών, ο οποίος όχι μόνο εμφανίστηκε, αλλά έδωσε και πλήρεις εξηγήσεις, με έγγραφα αδιάψευστα. Όπως αδιάψευστο είναι και το γεγονός ότι με τους δικούς του χειρισμούς αποφεύχθηκε τέτοιο δυστύχημα, παρά το ότι στο μεγαλύτερο μέρος της θητείας του η σιδηροδρομική γραμμή ήταν μονή.

Τώρα που ο Χρήστος Σπίρτζης εξήγησε τι ασφαλιστικές δικλείδες διατηρούσε κατά τη διάρκεια της θητείας του, ώστε να αποφευχθεί ένα πολύνεκρο δυστύχημα, παρά τις χρόνιες παθογένειες του σιδηροδρόμου που και ο ίδιος αναγνώρισε, μένει και ο Κώστα Καραμανλής να πει και αυτός τι έκανε και τι δεν έκανε και δεν αποφεύχθηκε το δυστύχημα στη μοιραία αμαξοστοιχία.

Είμαστε πάντως η μόνη χώρα στον κόσμο που, για ένα πολύνεκρο δυστύχημα, δεν εγκαλεί τον παρόντα υπουργό, στην… τετραετή σχεδόν κυβερνητική βάρδια του οποίου αυτό συνέβη, αλλά τον υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης.

Όπως είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που αντί να αναζητηθούν άμεσα οι αιτίες για το παρόν πολύνεκρο δυστύχημα, ανοίγει κατά προτεραιότητα ο φάκελος ενός δυστυχήματος που συνέβη προ 6 ετίας, το οποίο ήταν εκτροχιασμός τρένου με 4 νεκρούς και το οποίο συνέβη ενώ η γραμμή ήταν ακόμη μονή. Και το οποίο μάλιστα εκδικάστηκε και η υπόθεση έχει κλείσει προ καιρού.

Ο πρωθυπουργός, πάντως, έδωσε το στίγμα του.  Με μοναδικό σθένος και πυγμή, δήλωσε έτοιμος να είναι αυτός ο πρώτος στον αγώνα για το ξερίζωμα του αναχρονιστικού κράτους. Ενός αναχρονιστικού κράτους που, όπως και το δυστύχημα αποκαλύπτει, μέσα από τις συζητήσεις των σταθμαρχών για γυναίκες και για σουβλάκια, ο ίδιος ήταν και πάλι πρώτος τα τελευταία 4 χρόνια για να το εγκαθιδρύσει και να το συντηρήσει.

Περίεργη κυβέρνηση. Απέτυχαν παντού και ζητούν δεύτερη ευκαιρία για να ξαναδοκιμάσουν.

Εκτός κι αν οι ίδιοι έκαναν με μεγάλη επιτυχία τη δουλειά που ανέλαβαν, υπέρ των συμφερόντων που εκπροσωπούν και τους στηρίζουν. Και αυτοί που αποτύχαμε είμαστε όσοι εξ ημών πιστέψαμε ότι γίνεται να έχεις και την πίτα των φτωχών ολόκληρη και τον σκύλο των ισχυρών χορτάτο…

Γιατί όπως λένε, η φτώχεια υπάρχει όχι γιατί δεν μπορούμε να ταϊσουμε τους φτωχούς, αλλά επειδή δεν μπορούμε να χορτάσουμε τους πλούσιους…

Πηγή: TVXS

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr