Απεβίωσε ο δημοσιογράφος και πολιτικός Κώστας Νικολάου

Οι συνάδελφοι στην ελληνική υπηρεσία της DW τον αποχαιρέτησαν με το συγκινητικό αυτό κείμενο:

«Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να έχουν ολοκληρώσει το έργο της ζωής τους, όμως και η φυσική παρουσία τους μόνο εξακολουθεί να εμπνέει και να εμψυχώνει. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Κώστας Νικολάου που μας άφησε προχθές. Πληθωρικός και αιματώδης, αιχμηρός και απόλυτος, ένα αιώνιο παιδί μέχρι τέλους. Είχε γεννηθεί στην Αθήνα το 1933, είχε σπουδάσει στη Γερμανία, είχε εμπλακεί στη δράση του ΠΑΚ τον καιρό της δικτατορίας, αργότερα είχε εκλεγεί βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η πικρία του για τη ρήξη με τον Ανδρέα Παπανδρέου τον είχε οδηγήσει μέχρι την Πολιτική Άνοιξη, είχε γράψει λογοτεχνία, είχε μεταφράσει ξένους συγγραφείς. Όμως για μας υπήρξε πρωτίστως μια από τις ηρωικές φωνές της Deutsche Welle την εποχή των συνταγματαρχών.

Όταν ο Κώστας Νικολάου ανέλαβε τη διεύθυνση της Ελληνικής Σύνταξης το 1969, η εκπομπή της Deutsche Welle ήταν ακόμα ένα συμβατικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα στα βραχέα, αποκομμένο από τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Η συμβολή του Νικολάου έγκειται στο ότι έπεισε τον τότε Γενικό Διευθυντή του σταθμού, τον Σοσιαλδημοκράτη Βάλτερ Στάιγκνερ, ότι θα ήταν προς το συμφέρον και της Γερμανίας, αν η DW στήριζε ανοιχτά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Αυτή η επίγνωση υπήρξε και η αφετηρία της ιστορικής φάσης της DW, όταν αναρίθμητοι Έλληνες κρέμονταν κάθε βράδυ στη μπάντα των βραχέων για να ακούσουν τη «φωνή της αλήθειας». Έτσι στον Νικολάου και την υπόλοιπη δημοσιογραφική ομάδα της Κολωνίας προσγράφεται αυτό το εξαιρετικό κεφάλαιο, όχι μόνο της ιστορίας του ραδιοφώνου αλλά και των ελληνογερμανικών σχέσεων.

Τα τελευταία χρόνια ο Κώστας είχε αποσυρθεί με την Όλγα στο σπίτι τους στη Δροσιά. Ανάμεσα στον κήπο με τα αγαπημένα σκυλιά και σε ντοκουμέντα από την εποχή της δικτατορίας, ανάμεσα σε παλιές μνήμες και καινούργια άρθρα ο άνθρωπος αυτός αναμηρύκαζε θαρρείς έναν ηρωισμό που είχε μείνει πια χωρίς αντικείμενο. Για τη γενιά μου, έλεγε σε μας τους νεώτερους, όλα ήταν απλούστερα: ο εχθρός ήταν ένας και δεδομένος, ήξερες πώς να τον πολεμήσεις, σήμερα ο κόσμος είναι πολύ πιο περίπλοκος και το κακό πιο δύσκολο να προσδιοριστεί.

Μετά τον Αλέξανδρο Σχινά και τον Βάσο Μαθιόπουλο, τώρα εγκατέλειψε τον συγκεχυμένο κόσμο μας και ο Κώστας Νικολάου. Ισχυρές φυσιογνωμίες που έγιναν σκιές στην άλλη όχθη. Θα τους σκεφτόμαστε και θα τους μνημονεύουμε με τον τρόπο μας. Σύντομα η Deutsche Welle θα κυκλοφορήσει ένα CD με ιστορικές εγγραφές από την εποχή της δικτατορίας. Για να διασώσουμε το πιο τίμιο, τη φωνή τους.

Η κηδεία του Κώστα Νικολάου θα γίνει αύριο Σάββατο (31.03.2018) στην Αθήνα στο Πρώτο Νεκροταφείο (Ναός Αγίου Λαζάρου) στις 11:30 π.μ.

Βιογραφικό:

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Σπούδασε φιλοσοφία, κοινωνιολογία και θεατρολογία στα Πανεπιστήμια του Μονάχου και του Γκίσεν στην τότε Δυτική Γερμανία. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και αρθρογράφος σε γερμανικά ΜΜΕ. Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, υπήρξε συνεργάτης του ΠΑΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 1977. Υπήρξε ένας από τους πρώτους Έλληνες βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: αρχικά διορίστηκε ευρωβουλευτής τον Ιανουάριο του 1981 με απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου (όταν η Ελλάδα εισήλθε επίσημα στην τότε ΕΟΚ) και στην συνέχεια εκλέχθηκε στις πρώτες ελληνικές ευρωεκλογές που διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 1981, ταυτόχρονα με τις βουλευτικές. Ως ευρωβουλευτής χρημάτισε αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου από τις 20 Ιανουαρίου 1982 έως τις 20 Ιουλίου 1984.

Αδελφός του είναι ο Λάμπης Νικολάου, τέως αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) και τέως πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής.