Αντιλαμβάνονται στη ΝΔ τι κόμμα θα τους παραδώσει ο Μητσοτάκης;

Ρωτούσε αν θα τους πει «γιατί απέκρυψε τις σκαφάτες διακοπές του, ποιος τις πλήρωσε κι αν επιβεβαιώνει τα δημοσιεύματα ότι ξεκουράστηκαν στην ίδια θαλαμηγό και άλλα στελέχη της κυβέρνησής του».

Δεν είναι πλάκα. Ήταν copy-paste από το σκουπιδαριό που προηγήθηκε σε ορισμένα ΜΜΕ. Αυτό που βρήκε να ρωτήσει ένα μεγάλο κόμμα  σε μια κρίσιμη πολιτική στιγμή.  Ένα ακόμη σε μια σειρά παρεμβάσεων του ίδιου επιπέδου: τα πούρα που καπνίζει ο Τσίπρας, ο Μαδούρο, ο Πετσίτης, τα Εξάρχεια, ο Καλογρίτσας. 

Ο Μητσοτάκης πλέον δεν κάνει πολιτική. Παραβιάζοντας ακόμη και την αγωγή του, σχολιάζει με τρόπο τοξικό για την πολιτική. Επισήμως ως κόμμα και συνολικά  ως σύστημα μιντιακών και κομματικών παραγόντων. Καιροφυλακτούν για αφορμές που θα τους επιτρέψουν να επιτεθούν στην κυβέρνηση με φτηνά υλικά και στον Τσίπρα με χτυπήματα κάτω από τη μέση.

Όταν δεν βρίσκουν κάτι, το κατασκευάζουν. Όπως η οικογενειακή εκδρομή στη Ντίσνεϊλαντ με το κυβερνητικό αεροσκάφος, οι Μαλβίδες, ο «χουντικός» πατέρας και πολλά ακόμη…

Η επιδίωξη είναι να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι «όλοι τα ίδια κάνουν», να πληγεί  έτσι το  ηθικό φορτίο της Αριστεράς και να φορτιστεί αρνητικά το όνομα του Τσίπρα.

Παλιά μας τέχνη κόσκινο. Το έκαναν και με τον  Ανδρέα Παπανδρέου: πίνει, δεν φοράει γραβάτα, δεν πήγε στο στρατό, είναι πράκτορας των Αμερικανών, αλλά και αρχηγός της 17Ν – και αργότερα ότι είναι μοιχός.

Κατ’ αντιστοιχία ο Τσίπρας  είναι αγράμματος, δεν μιλάει καλά αγγλικά, κάνει ύποπτες δουλειές με τη Βενεζουέλα, ήταν καταληψίας, είναι διαπλεκόμενος, είναι… φασίστας!

Ως φτωχός συγγενής η Φώφη προσπαθεί να μπει κι αυτή στο έργο και βρίσκει ότι ο Τσίπρας είναι η «νέα Δεξιά» και ο υπεύθυνος για τις «αλυσίδες των Μνημονίων». Ό,τι του φανεί του λωλο-Στεφανή…

Αυτού του είδους η λειτουργία στο δημόσιο χώρο καταργεί την πολιτική, υπέρ της φαιάς προπαγάνδας και της παραπολιτικής. Μετατρέπει το δημόσιο χώρο σε ζούγκλα.  Αλλά τελικά, αντί να πλήξει τον Τσίπρα σαπίζει τη ΝΔ και εξομοιώνει τη γλώσσα της με τη ρυπαρογραφία και την πολιτική υποκουλτούρα.

Αυτή η πρακτική του ανορθόδοξου πολέμου, πριν από όλα, απολέπισε τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τα στοιχεία προοδευτικού πολιτικού και εκσυγχρονιστή με τα οποία πολιτεύθηκε για να γίνει αρχηγός της ΝΔ. Και φέρνει στο κέντρο της πολιτική σκηνής ό,τι χειρότερο -εκτός από το λόγο- και σε πρόσωπα.

Αποτέλεσμά της είναι η ποιότητα ορισμένων υποψήφιων βουλευτών και ευρωβουλευτών της ΝΔ  -με τους οποίους φωτογραφίζεται ο  Κυριάκος Μητσοτάκης και τους δίνει το χρίσμα.

Σε παλιότερες εποχές  δεν θα περνούσαν ούτε έξω από την  πόρτα της ΝΔ. Μιλάνε για τον όχι συμπαθή, αλλά ανιδιοτελή και άκακο -έστω και ολίγον γραφικό- Καρανίκα και  έχουν υποψήφιο τον βοθρολόγο Ψαριανό.

Για να μην αναφέρουμε τα λοιπά  φρούτα που προσπαθούν να γίνουν πολιτικοί δια της ΝΔ- «μες σε καπνούς και σε βρισιές». Ούτε για τους  καθ’ υπόδειξη σχολιογράφους της φτηνής και διατεταγμένης προβοκατορολογίας.

Όπως δεν μπορούσαν βέβαια να περάσουν έξω από την πόρτα της ΝΔ επί Κώστα Καραμανλή ο  Άδωνις και ο Βορίδης, και άλλα άνθη που  είδαμε να ξεπετάγονται στην αυλή του Κυριάκου με το Μακεδονικό. Τότε δεν συνωστίζονταν η πιο κακόφημη δημοσιογραφία στο ρετιρέ του κόμματος. Για να μην ανατρέξουμε στα παλιά με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και τον Γεώργιο Ράλλη.

Μαζί με τη ΝΔ ο Μητσοτάκης παρέλαβε  έναν τρόπο κομματικής λειτουργίας -που συμπύκνωνε  την ποιότητα και τη ηθικής της σύγχρονης ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς από τρία πρόσωπα: τον Κώστα Καραμανλή, τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη και την Ντόρα Μπακογιάννη -που φιλοδοξούσε να τους διαδεχθεί.

Δεν κράτησε τίποτε από αυτούς. Ούτε την ιδεολογία, ούτε το ανθρώπινο δυναμικό, ούτε την πολιτική πρακτική, το ύφος και την πολιτική ρητορική.  Πολιτεύεται με τα «Άπαντα Σαμαρά», όπως τα εκλαϊκεύει ο Άδωνις.

Εμφανίζεται σκηνοθετημένος από τις πιο ακραίες αμερικάνικες συνταγές πολιτικού μάρκετινγκ. Οι-παρακμιακοί- συντάκτες των  ομιλιών του, τις γράφουν χειρότερα και από τα «ρεπορτάζ» τους στις εφημερίδες τους. Εντάσσουν στο λόγο του την ευτέλεια, την μικροψυχία, την μικροπρέπεια, τον παλαιοκομματισμό, τις εύκολες ατάκες του συρμού, τις χολερικές φαντασιώσεις τους.

Το ερώτημα, λοιπόν, είναι πού οδηγούν τη ΝΔ, ως έναν από τους πυλώνες του πολιτικού συστήματος, αυτές οι πρακτικές. Ο Κυριάκος είναι περαστικός και  όλα δείχνουν ότι θα αποδειχθεί «ατύχημα».

Δεν μπορεί να πάει παραπέρα ένας πολιτικός που πολιτεύεται ως… οικογένεια με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Που μιλάει διαρκώς σε αυτοκρατορικό πρώτο πρόσωπο σα να κρατάει την Ιστορία στη χούφτα του.

Απομάκρυνε όλα τα πολιτικά στελέχη από τα κέντρα των αποφάσεων και έβαλε στη θέση τους καλοπληρωμένους επικοινωνιολόγους και επικοινωνιολογούντες. Και εντάσσει στα ψηφοδέλτια απολίτικους, τυχοδιώκτες, γιάπηδες και κουτσαβάκια, που θέλουν να κάνουν καριέρα ως πολιτικοί, χωρίς ιδεολογία, χωρίς κανόνες, χωρίς αρχές και χωρίς όρια.

Αν ξύσει κάποιος την ιλουστρασιόν εικόνα του, θα βρει τον χύδην λαϊκισμό και τις νεοφιλελεύθερες και αντιλαϊκές επιδιώξεις –πλίνθοι και  κέραμοι ατάκτως ερριμένα. Κυρίως όμως θα βρει ένα είδος πολιτικής που είναι χειρότερο και από αυτό που είδαμε όταν ο πατέρας του προσπαθούσε να αντιμετωπίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο μακαρίτης δεν θα έλεγε ποτέ στη Βουλή «Νάτος, νάτος ο Τσίπρας ο σκαφάτος».

Αυτά όμως δεν είναι σαν τη λασποβροχή από τη Αφρική που λερώνει τα αυτοκίνητα και φεύγει με μια επίσκεψη στο πλυντήριο. Σε  ένα κόμμα δημιουργούν  εθισμούς,  εγκαθιστούν εσωτερικές λειτουργίες, απωθούν ιδρυτικές αρχές και αλλάζουν το  ακροατήριο.

Ήδη η ΝΔ έχει μεταλλαχθεί σε ομάδα εφόδου προς την εξουσία με  εργαλεία την ύβρι, τη διαστρέβλωση, τους φτηνιάρικους εξυπνακισμούς, το κυνισμό και τον ποταπό λόγο. Τι είδους κόμμα θα παραδώσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι φανερό.

Αλλά στη ΝΔ δεν είναι μόνος  του. Για πόσο θα  παρακολουθούν τον κατήφορο  του κόμματος του ο Καραμανλής, η Ντόρα, ο Μεϊμαράκης, ο Δένδιας, ο Χατζηδάκης -που εμφανώς προσπαθεί να διασώσει ό,τι σώζεται- και τα υπόλοιπα σοβαρά κομματικά και κοινοβουλευτικά στελέχη του κόμματος;

Η συντηρητική παράταξη έχει τους δικούς της κώδικες ευπρέπειας. Ασπάσθηκε τον καραμανλικό τρόπο σκέψης και δράσης μετά τη Μεταπολίτευση  και επώνυμοι εκπρόσωποι της δεν κρύβουν τη δυσφορία τους όταν παραβιάζονται οι παραδοσιακές φόρμες έκφρασης του πολιτικού φορέα της.

Αλλά γιατί ανέχονται, μετά τον Σαμαρά, να αλλοιώνει ο Νεομητσοτακισμός εκτός από την ιδεολογία και το λόγο και το ύφος και το ήθος του κόμματος  που διαμόρφωσαν οι Καραμανλήδες;

Ας μη υπάρχουν αυταπάτες. Όσοι  σιωπούν και επιτρέπουν σε έναν άπειρο κληρονόμο -που άγεται και φέρεται από επιτήδειους του πολιτικού μάρκετινγκ και μιντιάρχες- να εκφυλίζει τη ΝΔ, κυνηγώντας τη φιλοδοξία του για να αποδείξει ένα Θεός ξέρει τι, δεν θα βρουν τίποτε να παραλάβουν την επόμενη μέρα. Συνέβη και στο απέναντι μπαλκόνι με το ΠΑΣΟΚ.

Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr