Αντετοκούμπο: «Ανθρώπινο δικαίωμα η πρόσβαση στο νοσοκομείο- Ο μπαμπάς μου φοβόταν τον λογαριασμό»

Ο αστέρας του NBA, Γιάννης Αντετοκούμπο παραχώρησε συνέντευξη στο «NBC Sports» όπου δεν έχασε την ευκαιρία να στείλει ακόμα ένα κοινωνικό μήνυμα ενάντια στους αποκλεισμούς σε συνέντευξη που παραχώρησε ενόψει του Eurobasket

Ο Γιάννης Αντετοκούμπο αρχικά δήλωσε ότι αισθάνεται βετεράνος εδώ και πέντε χρόνια αλλά έχει πολλή σωματική ενέργεια και είναι διψασμένος για να κατακτήσει ακόμα περισσότερα πράγματα.

Επιπλέον μίλησε και γιατον Κόμπι Μπράιαντ χωρίς ωστόσο να αναφέρει κάποιες από τις σημαντικές συζητήσεις που είχαν οι δυο τους.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Γιάννη Αντετοκούμπο:

Για τις δυνάμεις και τις φιλοδοξίες του

Είμαι γέρικη ψυχή πλέον. Στο μυαλό μου νιώθω πως είμαι βετεράνος εδώ και μία πενταετία. Αλλά όπως το κορμί μου έχω πολλή ενέργεια μέσα μου. Είμαι πεινασμένος και θέλω να πετύχω περισσότερα.

Θέλω να βγαίνω εκεί έξω και να βοηθώ την ομάδα μου με κάθε τρόπο. Πολλοί γνωρίζουν πως είμαι νικητής. Λατρεύω να κερδίζω. Μου αρέσει να βγαίνω έξω και τα δίνω όλα στο παρκέ.

Νιώθω διαφορετικός. Όταν ήμουν 18 έτρωγα cheeseburger και έπινα αναψυκτικά αλλά καθώς μεγαλώνεις συνειδητοποιείς πως αν θες μία μακρά ζωή πρέπει να έχεις ένα healthy lifestyle.

Σίγουρα προσέχω το κορμί μου όσο περισσότερο μπορώ. Είναι η καλύτερη επένδυση που μπορεί να κάνει κάποιος, να επενδύσει στο σώμα του.

Για τo δικαίωμα της πρόσβασης στην υγεία

Είναι προσωπικό ζήτημα. Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα δεν είχαμε πρόσβαση σε γιατρούς και πολλές φορές ο μπαμπάς μου ένιωθε φόβο να πάει στο νοσοκομείο. Φοβόταν την επίσκεψη στους γιατρούς, να πάει να μιλήσει μαζί τους ή να επισκεφτεί το νοσοκομείο λόγω του λογαριασμού. Δεν έχει σημασία από που είσαι ή ποια είναι τα δεδομένα, που μένεις ή τι κάνεις. Πρέπει να έχεις πρόσβαση σε αυτά. Πρέπει να έχεις πρόσβαση σε γιατρούς και νοσοκομεία. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα.

Για τον Κόμπι Μπράιαντ

Δεν θα μοιραστώ τη συζήτηση που είχαμε κάνει, δεν είναι το στυλ μου. Αλλά μιλάγαμε γι αυτό, ναι. Το να είσαι παιδί, πάντα περίεργος. Πάντα να έχεις απορίες. Πάντα να θες να βελτιώνεσαι. Και αυτό είναι κάτι που ο Κόμπι έκανε μέχρι τα 38 του ακόμα και μετά από την απόσυρσή του. Ήθελε πάντα να γίνεται καλύτερος.