ΓΜ

Γιάννης Μυλόπουλος

Ανοίγουν τα πανεπιστήμια με τη μέθοδο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»

Βολεύτηκε με δυο λόγια η κυβέρνηση κρατώντας κλειστά τα πανεπιστήμια. Αφού όσο αυτά παρέμειναν κλειστά, εν την απουσία του φοιτητικού πληθυσμού, θεσμοθετήθηκαν όλες οι αντιδραστικές και ακραία δεξιές και νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες για την ανώτατη δημόσια εκπαίδευση.

4573493

Εδώ και μήνες τόσο ο ιδιωτικός, όσο και ο δημόσιος τομέας έχουν επιστρέψει σε πλήρη λειτουργία. Με τις υγειονομικές προϋποθέσεις βεβαίως και τα πρωτόκολλα που θέτουν οι υγειονομικές διατάξεις. Τηρούνται οι προβλεπόμενες αποστάσεις ασφαλείας, απαγορεύεται  ο συνωστισμός, με καθορισμό μέγιστου αριθμού προσερχομένων σε κλειστούς χώρους,  επιτρέπεται η είσοδος σε εμβολιασμένους, νοσήσαντες και έχοντες πρόσφατο αρνητικό τεστ και επιβάλλεται η χρήση μάσκας. Και τέλος, τόσο τα καταστήματα, όσο και οι δημόσιοι οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για τον αερισμό των αιθουσών, τον προσεκτικό καθαρισμό και τη συστηματική απολύμανση των χώρων τους, όπως προβλέπουν οι διατάξεις.

Τα πανεπιστήμια είναι οι μόνοι οργανισμοί στη χώρα που δεν άνοιξαν ακόμη και παραμένουν και σήμερα σε καθεστώς εξ αποστάσεως λειτουργίας.

Ενώ τα σχολεία έχουν ανοίξει σε κανονική λειτουργία από τον Μάιο ακόμη και ενώ οι φοιτήτριες και οι φοιτητές επιτρέπεται να ταξιδεύουν, να επισκέπτονται εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια και μπαρ και να διακινούνται ελεύθερα παντού, ο μόνος χώρος που τους απαγορεύεται να προσέλθουν δια ζώσης, παραμένει ο φυσικός τους χώρος, δηλαδή τα πανεπιστήμια.

Οι σκοπιμότητες για την αδικαιολόγητη παράταση της μη κανονικής λειτουργίας των πανεπιστημίων είναι προφανείς και αποκαλυπτικοί για τον τρόπο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει την ανώτατη εκπαίδευση. Αφού όσο διάστημα οι φοιτητές και οι φοιτήτριες βρίσκονταν μακριά από τα πανεπιστήμια, η κυβέρνηση δεν έχασε χρόνο. Θεσμοθέτησε μια σειρά από αντικοινωνικές και αντιεκπαιδευτικές ρυθμίσεις και διατάξεις που η θεσμοθέτησή τους, αν τα πανεπιστήμια ήταν σε λειτουργία, θα είχαν προσκρούσει σε μείζονες φοιτητικές και κοινωνικές αντιδράσεις.

Όπως για παράδειγμα την παγκοσμίως πρωτότυπη για ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, ως εάν τα πανεπιστήμια είναι προνομιακοί χώροι εγκληματικότητας. Κι ακόμη, την εκπαιδευτικά προσχηματική και εντέλει ταξική και αντικοινωνική ρύθμιση της Ενιαίας Βάσης Εισαγωγής, η οποία μείωσε τον φοιτητικό πληθυσμό κατά χιλιάδες, ενώ υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις στα πανεπιστήμια. Συρρικνώνοντας τις χαμηλόβαθμες πλην χρήσιμες σχολές της περιφέρειας και στέλνοντας χιλιάδες υποψήφιους, σαν πελατεία, στα ιδιωτικά κολέγια.

Βολεύτηκε με δυο λόγια η κυβέρνηση κρατώντας κλειστά τα πανεπιστήμια. Αφού όσο αυτά παρέμειναν κλειστά, εν τη απουσία του φοιτητικού πληθυσμού, θεσμοθετήθηκαν όλες οι αντιδραστικές και ακραία δεξιές και νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες για την ανώτατη δημόσια εκπαίδευση.

Τώρα, που τα πάντα στη χώρα λειτουργούν πλέον κανονικά, δεν μπορούν άλλο να κρατήσουν τα πανεπιστήμια κλειστά και γι’ αυτό και ανακοίνωσαν την επανέναρξη της δια ζώσης διδασκαλίας και σε αυτά.

Πήγαν όμως από το ένα άκρο, αυτό των κλειστών πανεπιστημίων, στο εντελώς αντίθετο. Αφού το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πλήρη και κανονική λειτουργία, χωρίς όμως υγειονομικές προβλέψεις και με τη μέγιστη πληρότητα των αιθουσών, ακόμη και σε μαθήματα με ιδιαίτερα μεγάλα ακροατήρια.

Έτσι, ενώ στους υπόλοιπους οργανισμούς, στα εμπορικά καταστήματα, στα εστιατόρια κλπ απαγορεύεται ο συνωστισμός, καθώς επιτρέπεται μέγιστος αριθμός παρευρισκόμενων σε κλειστές αίθουσες, στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα θα συνωστίζονται από τις αρχές Οκτωβρίου πολλές εκατοντάδες φοιτητών, κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλον, σε μικρές και κατά τεκμήριο και μη αεριζόμενες αίθουσες.

Το υπουργείο Παιδείας θυμήθηκε κάπως αργά την ακαδημαϊκή αυτοδιοίκηση και πέταξε το μπαλάκι της ευθύνης στα πανεπιστήμια. Και οι διοικήσεις των πανεπιστημίων, τουλάχιστον η διοίκηση του ΑΠΘ που γνωρίζω, η οποία εδώ και 1,5 χρόνο δεν έχει κάνει το παραμικρό για την ασφαλή επανέναρξη των μαθημάτων, αντιγράφοντας το υπουργείο, πετά κι αυτή με τη σειρά της το μπαλάκι της ευθύνης στις Σχολές και στα Τμήματα.

Η λογική της ατομικής ευθύνης δηλαδή σε πλήρη έξαρση. Και η δημόσια υγεία, σε ιδρύματα όπου συγκεντρώνονται δεκάδες χιλιάδες νέοι καθημερινά, επαφίεται στην ατομική ευθύνη φοιτητών και καθηγητών.

Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά.

Ενδεικτικά θα αναφέρω αυτό της ελεγχόμενης εισόδου και παρακολούθησης μαθημάτων για τους εμβολιασμένους και όσους έκαναν τεστ. Με ένα ποσοστό της τάξης του 68% εμβολιασμένων στο ΑΠΘ, με το 1/3 δηλαδή των φοιτητών ανεμβολίαστο, οι φοιτητές θα ελέγχονται αν διαθέτουν πιστοποιητικά εμβολιασμού και τεστ, στην είσοδο του κάθε αμφιθεάτρου και της κάθε αίθουσας διδασκαλίας. Αφού η πανεπιστημιούπολη, η οποία φιλοξενεί εντός της και μεγάλο νοσοκομείο, το ΑΧΕΠΑ, είναι από παντού ανοικτή και δεν έχει συγκεκριμένες εισόδους για να γίνονται έλεγχοι.

Που σημαίνει δηλαδή ότι οι φοιτητές θα κυκλοφορούν στους κλειστού χώρους, όπως στους διαδρόμους των σχολών, στα γραφεία των καθηγητών και στα κυλικεία ανεξέλεγκτοι; Γιατί βέβαια ο καλός καιρός δεν θα κρατήσει για πάντα, παρά την on camera ευχή του πρωθυπουργού προς μαθητές που τον επισκέφτηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου πριν λίγες μέρες για… καλό καλοκαίρι.
Ή μήπως σε κάθε αίθουσα και σε κάθε κυλικείο θα υπάρχει προσωπικό που θα κάνει ειδικούς ελέγχους για τον καθένα που θα εισέρχεται 5 και 6 φορές ενδεχομένως την ίδια μέρα; Θα υπάρχουν δηλαδή εκατοντάδες άνθρωποι που διαρκώς θα ελέγχουν την είσοδο οποιουδήποτε, οπουδήποτε στο εσωτερικό του πανεπιστημίου;

Ή μήπως το πιο πιθανό είναι ότι οι έλεγχοι, επειδή ακριβώς θα είναι εξαντλητικοί, θα ατονήσουν μετά τις πρώτες μέρες  α λα ελληνικά;

Κι ύστερα, το ΑΠΘ στο οποίο αναφερόμαστε, έχει πολλά μεγάλα αμφιθέατρα χωρίς παράθυρα και χωρίς αερισμό. Δεν έπρεπε αυτά τόσον καιρό να επισκευαστούν και να επιδιορθωθούν καταλλήλως, με πρωτοβουλία των αρμόδιων πανεπιστημιακών αρχών; Δεν θα έπρεπε οι πρυτανικές αρχές να έχουν αναζητήσει στους γειτονικούς οργανισμούς, όπως η ΔΕΘ για παράδειγμα, επιπλέον αίθουσες ώστε να αποσυμφορηθούν τα μαθήματα με μεγάλα ακροατήρια σε ακατάλληλες αίθουσες; Κι αυτά τα σοβαρά ζητήματα υγειονομικής φροντίδας που αφορούν στην υγεία χιλιάδων ανθρώπων που σε λίγο θα συνωστιζόμαστε σε κλειστούς χώρους, επαφίενται στην ατομική ευθύνη φοιτητών και καθηγητών;

Μήπως, άραγε, θέλουν να φέρνουμε μαζί μας στο πανεπιστήμιο ο καθένας τη δική του… αίθουσα ή και το δικό του… παράθυρο;
Το ζήτημα δεν είναι αστείο. Διότι αν κάποιος καθηγητής ή φοιτητής, σε συνθήκες που δεν πληρούν τις υγειονομικές διατάξεις, αρρωστήσει σοβαρά, ό μη γένοιτο βέβαια, και στραφεί νομικά εναντίον των υπευθύνων του πανεπιστημίου, αντιλαμβάνεστε τι πρόκειται να ακολουθήσει…

Κι επειδή όλα αυτά μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι λέγονται από καθηγητές που τα περιμένουν όλα έτοιμα από τους άλλους, καλό είναι να γίνει γνωστό ότι ο Ενιαίος Σύλλογος Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού του ΑΠΘ, σε γενικές του συνελεύσεις τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, αποφάσισε τη συγκρότηση επιτροπής ειδικών στα υγειονομικά ζητήματα καθηγητών, προκειμένου να επεξεργαστεί και να βρει λύσεις στα προβλήματα των υγειονομικών προβλέψεων για το ασφαλές άνοιγμα των πανεπιστημίων.
Από τότε μέχρι σήμερα, εδώ και 6 μήνες, το πόρισμα αυτής της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων σε ζητήματα δημόσιας υγείας δεν απασχόλησε ούτε την υπεύθυνη πρυτανεία του ΑΠΘ, ούτε τη Σύγκλητο, ούτε βέβαια και το υπουργείο. Έκαναν σαν να μην υπήρξε ποτέ η επιτροπή και σαν να μην εκδόθηκε και δημοσιοποιήθηκε το πόρισμά της ποτέ.

Κι ακόμη, ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά στους ανεμβολίαστους φοιτητές και τις φοιτήτριες που πρέπει να πληρώνουν από τη τσέπη τους τα 20 ευρώ την εβδομάδα για να κάνουν υποχρεωτικά δύο τεστ.

Επιτρέπεται ένα δημόσιο πανεπιστήμιο που διαθέτει μάλιστα και Ιατρική Σχολή, να μην μπορεί να εκτελέσει δωρεάν τεστ για τους φοιτητές του εντός της πανεπιστημιούπολης; Να μην μπορεί δηλαδή να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία και να προστατεύσει το ίδιο την πανεπιστημιακή κοινότητα από τη διασπορά του ιού, καθώς θα μηδενιστεί έτσι ο κίνδυνος των ψευδών τεστ που κυκλοφορούν στο εμπόριο; Κι ακόμη, να μην μπορεί ολόκληρο ΑΠΘ να προστατεύσει τους φτωχούς φοιτητές του από ένα εξοντωτικό γι’ αυτούς και τις οικογένειες που σπουδάζουν παιδιά, κόστος 80 ευρώ το μήνα;

Αλλά αυτές, φαίνεται, είναι οι συνέπειες της θεωρίας της ατομικής ευθύνης, η οποία ισχύει ακόμη και για ζητήματα ζωής και θανάτου σε καιρό πανδημίας.

«Ο σώζων λοιπόν εαυτόν σωθήτω».

Όποιος μπορεί άλλωστε και δεν είναι εξαρτημένος από τον μισθό του, έχει στείλει ήδη τα παιδιά του στο ασφαλές περιβάλλον των μεγάλων και πανάκριβων πανεπιστημίων της Αμερικής. Στην καθ’ ημάς Ανατολή, τον δημόσιο τομέα τον έχουν καταντήσει «bon pour l’ orient”. Καλό δηλαδή, αλλά μόνο για την… Ανατολή.
Κι όποιος δεν έχει να αγοράσει ψωμί, ας αγοράσει… παντεσπάνι.

Πηγή: tvxs.gr

 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr

Διπλός ισχυρός σεισμός ταρακούνησε τη μισή Ελλάδα: Τι είναι γνωστό μέχρι τώρα – Οι πρώτες εκτιμήσεις

σεισμός

Διπλός ισχυρός σεισμός ταρακούνησε τη μισή Ελλάδα: Τι είναι γνωστό μέχρι τώρα – Οι πρώτες εκτιμήσεις

Δύο ισχυροί σεισμοί σημειώθηκαν στην Ηλεία - Οι πρώτες εκτιμήσεις από τους σεισμολόγους

Απάντηση Φαραντούρη σε Μητσοτάκη: «Έτσι λειτουργεί η δικαιοσύνη στα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κράτη»

ΝΙΚΟΛΑΣ ΦΑΡΑΝΤΟΥΡΗΣ

Απάντηση Φαραντούρη σε Μητσοτάκη: «Έτσι λειτουργεί η δικαιοσύνη στα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κράτη»

Η απάντηση του συμβούλου Ευρωπαϊκής Πολιτικής του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στον πρωθυπουργό