Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι, η τάλαινα, πως την κυβέρνηση ετούτη τη χρωστούσε η μοίρα στον Άδωνη τον Γεωργιάδη. Σα να λέμε, ας πούμε, ότι ερχόμαστε για να εκπληρώσουμε ένα μας όνειρο στη γη ετούτη. Ε, αυτή η κυβέρνηση είναι το προσωπικό όνειρο του Άδωνη: Ω, πόσο σας μισώ, απαίσια φτωχάκια!
Ναι, ναι και κανένας δεν μπορεί να του καταλογίσει ότι λέει ψέματα. Ο άνθρωπος από την πρώτη στιγμή είναι ειλικρινέστατος. Δεν μπορούνε όλοι να έχουν δημόσια Υγεία, κοινωνικό Κράτος και δικαιώματα. Αυτό λέει. Δεν μπορούνε γιατί κάνουν κακό στις επενδύσεις. Τίμιος. Αυτά λέει, αυτά πάνε να μαζέψουν οι συν-νεοδημοκράτες του. Αλλά ο Άδωνης τα λέει.
Και προς αποκατάσταση της αλήθειας, πρέπει να σημειωθεί κι αυτό: Ο άνθρωπος ουδέποτε ισχυρίστηκε ότι μπορεί κάποιος να ζήσει με 200 ευρώ το μήνα (αναφερόμενος στην επιδοματική πολιτική). Είπε, αντ’ αυτού, προσέχοντας πολύ τις λέξεις που χρησιμοποίησε, ότι κάποιος μπορεί να επιβιώσει με 200 ευρώ το μήνα.
Η διαφορά της ζωής από την επιβίωση είναι στην ποιότητα. Να επιβιώνεις σημαίνει να μην πεθάνεις. Από την πείνα, τη δίψα και άλλες συνθήκες, εξωτερικές, όπως πχ το κρύο. Ζωή, ποιότητα δηλαδή, σημαίνει να έχεις σπίτι, ρεύμα, ζέστη. Οπότε ναι, με βάση την έρευνα που επικαλέστηκε, κάποιος μπορεί να επιβιώσει με 200 ευρώ το μήνα. Δηλαδή να τρώει και να πίνει νερό, σωστά; Για να μην πεθάνεις δε χρειάζεσαι να κοιμάσαι σε κρεβάτι, χρειάζεσαι μόνο να τρως και να πίνεις νερό. Ναι, 200 ευρώ το μήνα καλύπτουν αυτά τα έξοδα.
Ο Άδωνης Γεωργιάδης ήταν σαφέστατος: Δε μίλησε ούτε για σπίτι, ούτε για λογαριασμούς, ούτε για φάρμακα, ούτε για σχολικά έξοδα των παιδιών, ούτε για ρούχα. Είπε ότι με 200 ευρώ το μήνα, δεν πεθαίνεις (αν είσαι υγιής). Αυτομάτως «ανέβασε» την ποιότητα ζωής στην κατηγορία της πολυτέλειας.
Γι’ αυτό και είναι απολύτως επικίνδυνος. Γιατί ζει τις μικρές του ιδεολογικές ιστορίες. Του Πινοσέτ και της Θάτσερ, για τους οποίους δεν έκρυψε ποτέ το θαυμασμό του. Ο άνθρωπος έχει κάνει επιστήμη τον «άρτο και τα θεάματα». Κυριολεκτικά. Γιατί τα 200 ευρώ το μήνα επιτρέπουν μόνο ψωμί και ψευδαισθήσεις, σαν αυτές που έπεισαν τους φτωχούς ότι ανήκουν στη μεσαία τάξη κι εξέλεξαν τη Νέα Δημοκρατία αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τα βασικά: Η Νέα Δημοκρατία εξελέγη αυτοδύναμη με τύπους σαν τον κ. Γεωργιάδη να λένε μόνο μα μόνο αλήθειες.
Εξάλλου, αν κάποιος έχει το δικαίωμα να πιστεύει στις ευκαιρίες που μπορεί να φέρει ο νεοφιλελευθερισμός, αυτός σίγουρα είναι ο Άδωνης. Ο πρώην βιβλιοπώλης, ο πρώην παρακμιακός του πολιτικού συστήματος, ο νυν αντιπρόεδρος και υπουργός. Η «Σταχτοπούτα» των πολιτικών!
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
