Αντί μιας ξεκάθαρης συγνώμης, η Αλεξία Έβερτ-Αλβέρτη υποστηρίζει ότι δεν πρόσεξε πως στην φωτογραφία που σχολίασε με το απάνθρωπο όρο, «κατσαρίδες», ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Στη συνέχεια βέβαια της δήλωσής της στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Παρακτορείο Ειδήσεων, η αντιδήμαρχος ουσιαστικά επικύρωσε για άλλη μια φορά ότι οι χαρακτηρισμοί «κατσαρίδες και τρωκτικά» ταιριάζουν σε όσους προκαλούν και δεν σέβονται τους νόμους και απάντησε στις κατηγορίες του ΚΚΕ και όλου του δημοκρατικού κόσμου, με νέα επίθεση και μπουρζουάδικη ειρωνεία.
Η κ. Έβερτ σημείωσε χαρακτηριστικά ότι το σχόλιο αφορούσε όλους όσοι προκαλούν και δεν σέβονται τους νόμους και κατ’ επέκταση τους συνανθρώπους τους, τονίζοντας πως έχει χάσει δύο πολύ κοντινούς της ανθρώπους από τον κορονοϊό.
Ολόκληρη η δήλωση:
«Από χθες το πρωί συνεννοήθηκα να σταλεί δήλωσή μου στα ΜΜΕ αλλά δεν εστάλη, δεν γνωρίζω γιατί. Ανέφερα ότι οι χαρακτηρισμοί μου δεν αφορούσαν το ΚΚΕ.
Το σχόλιό μου αφορούσε όλους όσοι προκαλούν και δεν σέβονται τους νόμους και κατ’ επέκταση τους συνανθρώπους τους. Δεν σέβονται τους διασωληνωμένους στην εντατική, δεν σέβονται τους νεκρούς. Την ανάρτηση της Πέπη Ραγκούση την είδα από το κινητό μου τηλέφωνο, σε μικρή οθόνη και δεν παρατήρησα ούτε έδωσα σημασία στη φωτογραφία, (αεροφωτογραφία από drown).
Αν ήταν δηλαδή το ΚΚΕ ή άλλο κόμμα ή πολίτες αρνητές της πανδημίας σε συντεταγμένη. Έχω χάσει δύο πολύ κοντινούς μου ανθρώπους από τον κορονοϊό. Θυμώνω και θα θυμώνω, όπως όλοι που έχουν συνείδηση, με κάθε εγκληματική ανευθυνότητα. Είτε είναι Έλληνες είτε Γάλλοι είτε Πορτογάλοι. Είτε ΚΚΕ είτε ΝΔ είτε απολιτίκ είτε ορθόδοξοι είτε μουσουλμάνοι.
Να με συγχωρέσει το ΚΚΕ που το απασχόλησα και πήρε πάνω του ένα θέμα, μία προσωπική μου άποψη που δεν τους αφορούσε. Λυπάμαι για τη φαιά ουσία που ξόδεψαν για πάρτη μου με το ουκ άνευ “lobbying” που έκαναν με σκοπό να με …..καθαιρέσουν.
Που προφανώς τους έδωσε στιγμιαία χαρά και νόημα στη προχθεσινή τους καθημερινότητα! Από τα μαθητικά μου χρόνια μέχρι σήμερα έχω φίλες και φίλους αριστερών πεποιθήσεων, έχω φίλες και φίλους που ανήκουν σε όλο το εύρος του πολιτικού τόξου, ανθρώπους, όμως, όμορφους, που ξεχωρίζουν για τη λογική, το ήθος, το ανοιχτό μυαλό τους, τη νοημοσύνη και καλοσύνη τους, ανθρώπους που γνωρίζουν πώς να συνυπάρχουν, να σέβονται, να συνυπολογίζουν. Και που δεν θα έβαζαν επ’ ουδενί τη ζωή των συνανθρώπων τους σε κίνδυνο».
