Ο ουκρανός Ζελενσκι από την άλλη αμύνεται υπερ. βωμών και εστιών. Γιατί και αυτός καίγεται από την αγάπη για τον απλό και ανώνυμο λαό της Ουκρανίας και προτείνει στα κανόνια για χάρη του λαού τα στήθη του ( του Λαού), για να τον υπερασπιστεί από τον κατακτητή που αν έμπαινε (κατά τον Ζελενσκι) στη Μαριούπολη και στο Κίεβο θα έκαιγε θα σκότωνε και θα ανασκολόπιζε κάθε ψυχή που θα έβρισκε μπροστά του. Τόσο μα τόσο πολύ αγαπάει και ο Ζελενσκι τους ανθρώπους του λαού του που τους καταντάει ανθρώπους χωρίς σπίτι χωρίς φαΐ χωρίς δουλειά χωρίς ζωή.
Σκέφτηκαν ποτέ αυτοί οι Πούτιν και Ζελένσκι την τεράστια ευθύνη τους. Πέρασε ποτέ από το αλαζονικό μυαλό τους το τι σημαίνει ένας εικοσάχρονος που ακόμη δεν γνώρισε τη ζωή να τρώει σφαίρες από καλάσνικοφ; Όχι στο κεφάλι όχι στην καρδιά για να τελειώνει αμέσως, αλλά στον πνεύμονα, στο στομάχι και να πεθαίνει αβοήθητος αργά από τον πόνο και την αιμορραγία, κλαίγοντας και Βλέποντας τα όνειρα για τη ζωή του να σβήνουν και να χάνονται για πάντα. Και αυτό γιατί ο Πούτιν ο Ζελενσκι ο Μητσοτάκης ο Μπάιντεν αγαπούν τόσο πολύ τους νέους ανθρώπους, που τους στέλνουν να σκοτωθούν για να σωθεί η πατρίδα η μάλλον η παρτίδα.
Αϊ στα κομμάτια καθάρματα που θέλετε και να κυβερνάτε.
* Ο Γιώργος Θ. Μιχαήλ είναι Αρχιτέκτονας- βιομηχανικός σχεδιαστής
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
