Η αναφορά του Θανάση σε δύο νέους ανθρώπους που βρίσκονται στη φυλακή -τον Πάνο Καλαϊτζή και τον Γιάννη Μιχαηλίδη – συγκίνησε το θέατρο Γης. Ο αναρχικός Γιάννης Μιχαηλίδης βρίσκεται εδώ και 45 μέρες σε απεργίας πείνας διεκδικώντας την ελευθερία του, ενώ τα περισσότερα ΜΜΕ σφυρίζουν αδιάφορα για το θέμα.
Ο Θανάσης είπε χαρακτηριστικά: «Όσοι ενοχληθούν, μπορούν να διαβάσουν ένα κείμενο του Ουμπέρτο Έκο με τίτλο ”Η μπριζόλα και η πολιτική” και θα με κατανοήσουν. Επειδή όλο αυτό το διάστημα, ειδικά τα τελευταία χρόνια με τον κορονοϊό βρήκανε πολύ χώρο και το σύστημα το κυβερνητικό, που μας κυβερνάει αυτή τη στιγμή, βρήκε χώρο να κάνει μεταπτυχιακό στην καταπίεση και στην αυθαιρεσία.
Και ενώ βλέπουμε τα διάφορα αδιευκρίνιστα, ανελέητα και ανέμελα λαμόγια να την βγάζουν καθαρή είτε με Novartis, είτε με Siemens, είτε με το ΚΕΕΛΠΝΟ, είτε με ενέργεια και να γκρεμίζουν τα μαντριά στη Μύκονο και να κάνουν πισίνες, από την άλλη μεριά διάφοροι αντισυστημικοί φτωχοδιάβολοι που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα περνάνε τα πάνδεινα.
Θέλω λοιπόν το επόμενο κομμάτι να το αφιερώσω τόσο στον Καλαϊτζή τον Παναγιώτη, που στην προσπάθεια να φτιάξουν τρομοκρατική ομάδα τον έχουν προφυλακισμένο από τον Φεβρουάριο, όσο και στον Μιχαηλίδη που σήμερα συμπληρώνει 45 μέρες απεργία πείνας. Αυτοί λοιπόν οι φτωχοδιάβολοι έχουν την αλληλεγγύη μας και τίποτα άλλο».
Ο Θανάσης τους αφιέρωσε και το τραγούδι «Αγιάζι».
«Χώρα μου τρελή και ψώνιο μπαλαρίνα
μέγαρα ζητάς, μα θέλεις και κλαρίνα.
Κι όπως τα κιλά σου ανεμίζεις,
δέκα εκατομμύρια ψυχές αποκοιμίζεις.
Δείξε χαρακτήρα, τράβα την κουρτίνα
κι άσε μια φορά να βγει απ’ την κουζίνα
το προσωπικό τ’ αδήλωτο που έχεις
για να φτύνεις, να πηδάς και να ελέγχεις.
Η μπάντα παιανίζει, τρέχουνε τα σάλια!
Μπάτσοι, στρατηγοί, παπάδες και ρεμάλια,
στην εξέδρα πάνω κορδωμένοι
κι από κάτω οι άτυχοι, τ’ απόπαιδα, οι ξένοι.
Αετώματα και τσίγκια στη σκεπή μας,
πάγωσα κυρά, μπάζει το τσαρδί μας.
Με παλιομπαλώματα και νάζι,
δε θα το γλυτώσουμε το κοφτερό αγιάζι».
