4, 8, 34, 35, 42 / 11

Κάπως έτσι συμβαίνει και στην πολιτική. Θέσεις και αντιθέσεις και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις εντός των κομμάτων, κυρίως της Αριστεράς, πιθανώς να μη λένε οτιδήποτε στον πολίτη. Όταν μάλιστα αυτές κινούνται σ’ένα πεδίο ξένο προς την πλειονότητα των ανθρώπων. Των ανθρώπων εκείνων που σκέφτονται το αυριανό μεροκάματο, τα χρέη της οικογένειας, το σχολείο του παιδιού, το δάνειο στην τράπεζα, τον άρρωστο παππού…… Όταν αυτές οι θέσεις είναι “πλήνθοι και κέραμοι ατάκτως ερρημένοι” χωρίς τη συνοχή και το ενδιαφέρον που μπορεί να προσφέρει στους πολλούς “η τυχερή εξάδα”, το συγκροτημένο πρόγραμμα κυβερνητικής εξουσίας που ενσωματώνει αρμονικά τους μοναχικούς “αριθμούς” – θέσεις σ’ ένα ενιαίο ελπιδοφόρο σύνολο. Στην περίπτωσή μας “τζόκερ” είναι η σύνθεση που πατάει στην πραγματικότητα. Η σύνθεση που αντιλαμβάνεται την πολιτική πράξη ως μια δυναμική διαδικασία εξέλιξης, υπερβάσεων, αυτοελέγχου, επαναπροσδιορισμου, εντός και όχι πάνω από την κοινωνία. Με την κοινωνία και τις ανάγκες της στο προσκήνιο. Οι ανάγκες επιβίωσης των πολλών, στο σήμερα, να είναι εκείνες που καθορίζουν το βηματισμό και τις όποιες θεωρητικές και προγραμματικές αναζητήσεις όλων εκείνων που δε μακαρίζουν την …. “τύχη” τους. Χωρίς την ευκολία μετάθεσης της εφαρμοσμένης πολιτικής σ’ ένα μέλλον υπερβατικής καθαρότητας στο όνομα του …. λαού.

Γιατί αναφερόμαστε μόνο στην Αριστερά; Μα διότι “τζόκερ” για τη δεξιά και την κυρίαρχη τάξη, που διαφεντεύει τις τύχες της χώρας την οποία έριξε στα βράχια της χρεοκοπίας, είναι το κέρδος. Ο θεός του ιδιωτικού κέρδους των ελαχίστων σε βάρος των πολλών είναι ο ενοποιητικός συνδυασμός της “τυχερής εξάδας” των διόλου τυχαίων αριθμων, στην περίπτωση αυτή!!!

Ας επανέλθουμε στα καθ’ ημάς. Η εξάδα των τυχερών αριθμών είναι ενιαία και αδιαίρετη. Μια αστοχία σε μόνο ένα νούμερο σημαίνει τουλάχιστον μερική αποτυχία. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Και εφ’ όσον μιλάμε για την Αριστερά, τις δυνάμεις και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν, ο συμβολισμός της αποτυχίας του “τζόκερ” είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικός. Εδώ δεν έχουμε ενιαία και αδιαίρετη και ομοούσιο Αριστερά (όχι με τη θρησκευτική έννοια) αλλά κατακερματισμένη και διαιρεμένη και …. μαλλιοτραβηγμένη. Φαινόμενο άλλωστε παγκόσμιο μετά και την ιδεολογική, και όχι μόνον, ήττα που προκλήθηκε κυρίως από την κατάρρευση του “υπαρκτού” και την επέλαση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου ως κυρίαρχης πολιτικής και οικονομικής κατάστασης πραγμάτων, δυστυχώς.

Το ερώτημα που εκ των πραγμάτων τίθεται είναι: Μπορεί στις νέες συνθήκες η Αριστερά εν συνόλω να απαλλαγεί από την “κακοδαιμονία” της πολυδιάσπασης και να αποκτήσει κοινό βηματισμό; Ας μην είμαστε αιθεροβάμονες. Δεν μπορεί για πολλούς λόγους που δεν είναι της παρούσης. Μπορεί τουλάχιστον η κυβερνώσα Αριστερά να απαλλαγεί από την παράδοση που την θέλει να “διυλίζει τον κώνωπα και να καταπίνει την κάμηλο” με τις ατέρμονες και χωρίς νόημα, για τον πολύ κόσμο που την στήριξε, θεωρητικές συζητήσεις, τη στιγμή που ο αντίπαλος αλωνίζει; Μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η εσωστρέφεια αδρανοποιεί μεγάλο μέρος των δημιουργικών κοινωνικών δυνάμεων που την εμπιστεύτηκαν στις τελευταίες εκλογές; Μπορεί να κατανοήσει τους κανόνες του “παιγχνιδιού”, ότι δηλ. το πολιτικό πλαίσιο είναι δεδομένο και η “κλήρωση” δε γίνεται να περιμένει επ’ άπειρο την επιθυμητή σύνθεση απόψεων και στρατηγικών θεωρήσεων των συνιστωσών, όταν η χώρα και οι άνθρωποι της βουλιάζουν και ο καταστροφικός αντίπαλος βρίσκεται στην “αυλή” τους; Διότι όπως έλεγε η γιαγιά μου: “Για να καθαρίσεις το σπίτι σου ξεκινάς από την αυλή, αλλιώς κινδυνεύεις να φέρεις μέσα ακαθαρσίες με το πήγαινε – έλα”.

Ωστόσο υπάρχει μια κεφαλαιώδης διαφορά ανάμεσα στο τζόκερ και στην πολιτική. Εκεί η επιθυμητή εξάδα επαφίεται στην τύχη, εδώ η αναγκαία σύνθεση είναι, ή πρέπει να είναι, συνειδητή επιλογή. Πριν είναι αργά, μέχρι την επόμενη “κλήρωση”….. Και κάτι ακόμα. Ο “τζόκερ” είναι ένας.

(*) Ατάκα από την ταινία “Μη χαμηλώνεις το βλέμα” του Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr