Πρέπει να ‘σαι λέρα για να κυβερνάς γαλέρα

Στην Ελλάδα, για να λειτουργήσει ακόμη και περίπτερο, χρειάζεται άδεια λειτουργίας. Ένα κανάλι όμως μπορεί να λειτουργεί χωρίς άδεια. Τώρα πώς αυτό μπορεί να συμβαίνει σε μια χώρα που όπως λένε την τακτοποιούν και την κάνουν να λειτουργεί με κανόνες είναι άλλο καπέλο. Τα χειρότερα νομοσχέδια, τροπολογίες που φωτογραφίζουν συμφέροντα περνάνε με το επιχείρημα πως είναι προαπαιτούμενα της τρόικας, αλλά ούτε η τρόικα, ούτε βέβαια η κυβέρνηση εμφανίζουν κάποιο προαπαιτούμενο που να σχετίζεται με το χάος που υπάρχει στο τηλεοπτικό τοπίο. Εκεί δεν λειτουργούν οι νόμοι της αγοράς, αλλά αγοραίοι νόμοι.

Με τροπολογία που κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου για το Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι», η κυβέρνηση δίνει όσα ζητούν οι καναλάρχες. Με τη γνωστή μέθοδο «περνάω ό,τι θέλω Αύγουστο και νύχτα». Σε αυτή την τροπολογία, δίνει στους καναλάρχες τη δυνατότητα συγχωνεύσεων και απολύσεων ,το δικαίωμα να ανταλλάσουν προσωπικό ως αδελφές εταιρείες, το δικαίωμα να συγκεντρώνουν πολλά Μέσα Ενημέρωσης στα χέρια τους ή να αλλάζουν μορφή από ενημερωτικά σε μουσικά με μια απλή αίτηση.

Η κυβέρνηση τα δίνει όλα, κρατώντας, όπως συμβαίνει πάντα με τη μαφία, τη δυνατότητα στον εκβιασμό. Πρόκειται για τη διατήρηση του καθεστώτος των μη μόνιμων αδειών. Τα κανάλια θα συνεχίσουν να έχουν πρόσκαιρες άδειες οι οποίες μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή. Όταν δηλαδή ο μιντιάρχης κριθεί πως δεν είναι όσο πρέπει κυβερνητικός.Έτσι όπως αρμόζει στη μαφία, μέσα από τον πιο πρωτόγονο εκβιασμό, διαμορφώνεται το πλαίσιο λειτουργίας για το μέλλον: «Κάνεις ό,τι θέλω για να σου κάνω ό,τι θες».

Ο πρώτος χαμένος είναι η αλήθεια και ο δεύτερος οι δημοσιογράφοι. Το ήδη στεγανοποιημένο σύστημα ενημέρωσης, δεν θα έχει τίποτα από την υγρασία της αλήθειας, ούτε καν τα δάκρυα μιας χώρας που υποφέρει, αφού εκτός των άλλων ρυθμίζεται και το διαφημιστικό πακέτο το οποίο θα αφήνει έξω την ανεξάρτητη ενημέρωση και τα μικρά Μέσα Ενημέρωσης. Βλέπετε όταν υπάρχει θέμα συμφερόντων, ούτε νόμοι αγοράς υπάρχουν, ούτε αθέμιτος ανταγωνισμός.

Λειτουργεί ο κρατικός προστατευτισμός της διαπλοκής. Αντί να κλείσουν τα χρεωμένα και ξεφτιλισμένα παραμάγαζά της, ρυθμίζονται με καθαρή κρατική παρέμβαση.

Οι δημοσιογράφοι είναι το μεγάλο θέμα. Δημοσιογράφοι θα απολυθούν και οι περισσότεροι ίσως σιωπήσουν για να μην απολυθούν. Θα διαιωνιστεί έτσι η τακτική που έβγαλε το δημοσιογράφο από το πλαίσιο λειτουργίας του που είναι η έρευνα και η αλήθεια. Θα προσπαθεί να είναι αρεστός και σιωπηλός. Δούλος και κωπηλάτης στη γαλέρα. Και όταν στον ορίζοντα εμφανίζεται κάποια φωνή διαμαρτυρίας, κάποιος ξεροκέφαλος που επιμένει, αυτοί που ήταν αναγκαίο να μιλάνε αλλά δεν μιλούσαν όταν έπρεπε, θα σφίξουν τα κουπιά της γαλέρας και θα διευκρινίσουν προς τους άλλους αλλά κυρίως προς τον εαυτό τους «έλα μωρέ τον γραφικό. Ποιός ξέρει ποιός είναι από πίσω του και φωνάζει». Όταν δεν λες την αλήθεια την ώρα που πρέπει, πολύ γρήγορα θα αναγκαστείς να απολογείσαι στο ψέμα που κυριαρχεί και φαντάζει ως μοναδική αλήθεια. Μάλλον έφτασε αυτή η ώρα. Συνάδελφοι με τις υγείες μας.