Λαϊκοί και διανοούμενοι, υποταγμένοι στο Duende του Lorca και του Κραουνάκη

Ο κόσμος πολύς μαζεμένος στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου, στο αίθριο του Ζόναρς. Ο Νότης Μαυρουδής, ο άνθρωπος που τον πρωτόβγαλε στο τραγούδι, ο Νίκος Μουρατίδης, ο Θανάσης Νιάρχος, ο Γιώργος Τσάμπρας, ο Δημήτρης Ν. Μανιάτης, η Ναταλί Χατζηαντωνίου, ο Αιμίλιος Χειλάκης, η Σοφία Αρβανίτη, ο Μηνάς Βιντιάδης – ποιητές, λογοτέχνες, δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, μουσικοί, οι συνοδοιπόροι μιας ολόκληρης ζωής. Ο Γιώργος Ευσταθίου και η Κατερίνα Θανοπούλου, οι κινητήριες δυνάμεις των εκδόσεων Άπαρσις, μοιράζουν το βιβλίο – CD σε όλους τους συντελεστές. Κρατάμε στα χέρια μας ένα κομψοτέχνημα οικολογικής ευαισθησίας με πολύτιμα κείμενα και φυσικά τον ψηφιακό δίσκο με τα τραγούδια.

Σε ένα αυτοσχέδιο stage που για πρώτη φορά στήθηκε έξω απ’ το Ζόναρς, κάθεται εκείνος στο κέντρο σαν ιεροφάντης. Εκ δεξιών του, δύο μαυροντυμένοι νέοι που του κρατούν το ίσο, παρόλο που οι δικές τους υπέροχες φωνές είναι αυτές που θα κυριαρχήσουν στη βραδιά. Με τις πρώτες νότες η θαμπή φθινοπωρινή νύχτα μοιάζει να φωτίζεται. Μαζί και τα πρόσωπα των ανθρώπων από την αισθητική απόλαυση!

Ένα τρόλεϊ διασχίζει την Πανεπιστημίου και στο φανάρι σταματάει. Οι επιβάτες του κολλάνε τα πρόσωπα τους στα παράθυρα. Γι’ αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα, γίνονται ωτακουστές μιας ”Μπαλαντίτσας των τριών ποταμών”, ενός ”Χορού του φεγγαριού”, όχι ”στο Σαντιάγο”, αλλά στο πολύβουο κέντρο της Αθήνας. Εκείνο που είχα επισημάνει στην πρώτη θεατρική παρουσίαση του έργου, στο Τέχνης, επαναλαμβάνεται ξανά σε άλλο χώρο: Πως να επιστρέψει στους ρυθμούς του κανείς μετά από τέτοια πληρότητα;

Το στοίχημα ήταν πιο δύσκολο τούτη τη φορά! Είχαμε τα τραγούδια απογυμνωμένα από τη θεατρική πράξη, το σκηνικό, τα κεριά, την μυσταγωγική ατμόσφαιρα. Ναι, αλλά τι τραγούδια! Αυτά της νιότης του, από το μακρινό 1976, τότε που τα άκουσε ο Μάνος Χατζιδάκις και τα ξεχώρισε μες τον ορυμαγδό του Μεταπολιτευτικού πολιτικού κλίματος. Θα επανέλθω με μία αναλυτική κριτική του άλμπουμ ”Lorca Duende – Τα τραγούδια”, δίσκοι σαν κι αυτόν δεν κυκλοφορούν συχνά, διατηρώντας στο ακέραιο όλο το ρομαντισμό και τη γαλήνη του πνεύματος.

Για την ώρα, λέω μόνο πως τη χθεσινή βραδιά θα τη μνημονεύουν για χρόνια όσοι ήταν εκεί: Το ”Duende” κατέκτησε την πόλη, έκαψε αδιάκοπα την Ελλάδα και την Ισπανία ως χώρες με αρχαία μουσική, αρχαίο χορό και αρχαία κουλτούρα – έτσι τό’θελε και έτσι ακριβώς τό’γραψε ο ποιητής! Ιεροφάντης ο Σταμάτης Κραουνάκης. Παραστάτες του ο Κώστας Μπουγιώτης και ο Χρήστος Γεροντίδης. Συμπαραστάτες του λαϊκοί και διανοούμενοι, σελέμπριτι και καραβοτσακισμένοι. Μάρτυρες του από τα ουράνια ο Federico Garcia Lorca και ο Ανδρέας Αγγελάκης.