Περί κέντρου – Πάρε τη στροφή αλλιώς

Της Τζώρτζιας Ρασβίτσου

Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα προκύπτουν από τις υποθέσεις που διακινούνται στα μέσα ενημέρωσης ότι ο Σύριζα επιχειρεί να καταλάβει τον μεσαίο χώρο. Μόνο που ο μεσαίος χώρος, δεν είναι πια τόσο κέντρο, όσο ξέραμε: Ένα μεγάλο κομμάτι του είναι στραμμένο στη Νέα Δημοκρατία και διακατέχεται από τέτοιο αντι-συριζαϊκό μένος, που ακόμα κι αν έβλεπε τον Μητσοτάκη αγκαλιά με μια βαλίτσα με μίζες, πάλι θα τον ψήφιζε. 

Θεωρεί τον Άδωνη Γεωργιάδη και τον Βορίδη συμπαθείς εκσυγχρονιστές και τον Μαρινάκη με τον Άλαφούζο κανονικούς επιχειρηματίες λειτουργούς της δημοσιογραφίας. Αυτό, όπως τόσο εύστοχα έχει ονομασθεί, είναι το «ακραίο κέντρο», που πολλές φορές κινείται δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας και όλο και συχνότερα εκτός ελέγχου. 

Ένα άλλο ριζοσπαστικοποιημένο κομμάτι του πρώην κέντρου, προνομιακός συνομιλητής του πάλαι ποτέ ΠΑΣΟΚ, που είχε στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, απηχεί σήμερα σε μεγάλο βαθμό τη νέα κοινωνική τάξη των precariat και ημιαπασχολούμενων, κυρίως νέων, που αναζητούν εργασιακή ασφάλεια και κανονικότητα στην ζωή τους και σήμερα νιώθουν απογοητευμένοι και προδομένοι από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Είχαν πιστέψει στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, είχαν πανηγυρίσει το ΟΧΙ, όμως γι’αυτούς, οι καλύτερες μέρες αργούν. Συγχρόνως, ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ έχει δύσει για πάντα, αφήνοντας, όχι πολιτικό κενό, αλλά ένα παράδειγμα προς αποφυγήν, αποδεικνύοντας ότι ως πολιτικό κέντρο δεν μπόρεσε να αντέξει ούτε τις πιέσεις από τα άκρα, ούτε να διαχειριστεί πολιτικά τις ακραίες καταστάσεις των τελευταίων 10 χρόνων, που βέβαια το ίδιο μαζί με τη Νέα Δημοκρατία δημιούργησε.

Με αυτά τα δεδομένα, γίνεται αντιληπτό πως ούτε ο αντι-συριζαϊσμός του κέντρου ανατρέπεται με πολιτικές μετατοπίσεις, ούτε οι πολιτικές μετατοπίσεις μπορούν να επαναφέρουν τη χαμένη εμπιστοσύνη των πολιτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για πρώτη φορά.

Η στοχοποίηση προσώπων, όπως επιχειρηματιών, δικαστών, πρώην (πάντα πρώην) πολιτικών, είναι (όπως έχω ξαναγράψει) κεφάλια πεταμένα στο λαό. Μπορεί να βασίζεται σε υπαρκτά σκάνδαλα, οι πολίτες όμως γνωρίζουν ότι ακόμα κι αν κάποιοι τιμωρηθούν, θα γεννηθούν νέα πρόσωπα με τα ίδια χαρακτηριστικά, επιρροή και επιδιώξεις. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι τα πρόσωπα, αλλά το σύστημα που τα γεννά και τα τρέφει.

Το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης. Είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος θετικού επανακαθορισμού της σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνία, τη νεολαία, το ριζοσπαστικό κέντρο και την αριστερά. Κι αυτή μπορεί ν’ ανακτηθεί μόνο αν σταθεί στο ύψος των αριστερών δημοκρατικών αξιών, αν παρέμβει ριζοσπαστικά σε μια τελεσφόρα προσπάθεια εξυγίανσης: Της κρατικής δομής διοίκησης γενικότερα και ειδικότερα της ελληνικής Αστυνομίας, της ελληνικής δικαιοσύνης, του ελληνικού αθλητισμού, της ανάθεσης των δημοσίων έργων, τομέων που παράγουν ανομία ή οσμή ανομίας και αμφισβήτηση ως προς τη λειτουργία τους. Μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να συνδυάσει ριζοσπαστικές αλλαγές στον δημόσιο τομέα με κοινωνική δικαιοσύνη. Μόνο μια αριστερή κυβέρνηση μπορεί να συνδυάσει αξιοκρατία με κοινωνική αλληλεγγύη.

Οι Αριστερές αξίες είναι αμετακίνητες και «ο χρόνος δεν περιμένει».

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr