Στο δρόμο για τη σωτηρία των πυρόπληκτων ζώων (εικόνες – video)

Γράφει ο Αντώνης Μποσκοΐτης

Δεν είναι λίγα τα αθώα αυτά πλάσματα που μαζί με τους ανθρώπους έχασαν με φρικτό τρόπο τη ζωή τους. Είναι κι αυτή η φωτογραφία με τον σκύλο κουλουριασμένο πάνω σ’ ένα βραχάκι που από χθες κάνει το γύρο του διαδικτύου και σκίζει καρδιές…

Το facebook και τα social media έχουν και τα καλά τους, να τα λέμε αυτά: Σαν την αστραπή, από κοινοποίηση σε κοινοποίηση στους ”τοίχους” φίλων και γνωστών, διαδίδεται η είδηση για δύο -μέχρι την ώρα εκείνη- δράσεις υπέρ των πυρόπληκτων ζώων: Η μία αφορά μία αυλή στους Αγίους Θεοδώρους που έχει μετατραπεί σε αυτοσχέδιο κτηνιατρείο και χώρο περίθαλψης τους. Η άλλη, για ένα κτηνιατρείο στην Κηφισιά, που επίσης είναι ανοιχτό χωρίς ωράριο και η γιατρός του δεν προλαβαίνει να περιθάλπει και να φροντίζει ζώα: Σκυλιά και γάτες κυρίως, αλλά και κουνέλια! Και στις δύο περιπτώσεις δίνονται τα τηλεφωνικά νούμερα, οπότε η επικοινωνία είναι άμεση και εύκολη.

Αποφασίζουμε να ξεκινήσουμε ωστόσο από το κέντρο προστασίας και περίθαλψης άγριων ζώων, ”ΑΝΙΜΑ”, που εδρεύει στην Καλλιθέα. Μες την καταστροφή δεν κινδυνεύουν μόνο τα σκυλιά και οι γάτες, αλλά και οι χελώνες, όπως και τα άγρια πουλιά. Είναι αποκαρδιωτική η απάντηση που εισπράττουμε από την εκεί γιατρό δια της γραμματέως της: ”Λυπούμαστε, αλλά δεν μας έχουν φέρει ζώα. Μέχρι στιγμής όσα άγρια ζώα έχουν βρεθεί, είναι απανθρακωμένα”…

Το επόμενο τηλεφώνημα γίνεται στην κτηνίατρο που βρίσκεται κυριολεκτικά στο στόμα του λύκου, μεταξύ Αγίων Θεοδώρων και Κινέτας, παλεύοντας μαζί με εθελοντές για να σώσουν ότι μπορούν από τα ζώα. Μας ενημερώνει πως εκείνη τη στιγμή η αυλή δεν ”λειτουργεί”, αφού η ίδια γυρίζει με αυτοκίνητα ανάμεσα στους καμμένους οικισμούς, μαζεύοντας ζώα, άλλα ήδη νεκρά και άλλα σε ημιθανή κατάσταση. Δεν μας πτοεί αυτό, να βοηθήσουμε θέλουμε, πέραν ενός ρεπορτάζ, αλλά λίγη ώρα πριν βγούμε στην Εθνική, της τηλεφωνούμε και πάλι: Η γιατρός είναι σε κατάσταση σοκ σχεδόν, ακούγεται σαν ένας άνθρωπος που έχει υπερβεί τις δυνάμεις του! Μας λέει πως δεν θα είναι εύκολο να τη βρούμε, καθώς δεν υπάρχει πια σταθερός χώρος περίθαλψης των ζώων και μερικές εστίες φωτιάς αναζωπυρώνονται. Μαθαίνουμε με μια ικανοποίηση, παρόλα αυτά, πως το δύσκολο έργο της ενισχύουν οι δυνάμεις της πυροσβεστικής και εθελοντές από τα γύρω μέρη. Κάνουμε μεταβολή με επόμενο και τελικό προορισμό μας το κτηνιατρείο της Ειρήνης Κανελλοπούλου, λίγα μέτρα παραπάνω από τον σταθμό του τραίνου της Κηφισιάς.

Υπάρχει κίνηση με το που φτάνουμε. Δύο κορίτσια κουβαλάνε μεγάλες σακούλες με ξηρά τροφή και κονσέρβες για σκύλους και γάτες. Έμαθαν κι αυτά για το συγκεκριμένο κτηνιατρείο, μέσω facebook, και βοηθούν με τον τρόπο τους. Λίγο μετά μια άλλη γυναίκα καταφτάνει με μια γάτα στην αγκαλιά της. Το ζώο είναι ταλαιπωρημένο, έχει καμένες τις πατούσες του και δεν υπάρχει λόγος να ρωτήσουμε για το που και πως βρέθηκε στα χέρια της.

Η κτηνίατρος είναι σε πλήρη δράση. Μπαινοβγαίνει από το ένα δωμάτιο στο άλλο, όπου ήδη φροντίζονται γάτες και σκύλοι, ενώ το κινητό της δε σταματάει να χτυπά από ανθρώπους που σκοπεύουν να της φέρουν κι άλλα ζωάκια. 

Ένα ροτβάιλερ μέσα σε κλούβα, με ορό, δείχνει να ανασαίνει δύσκολα και σε κοιτάει κατάματα με ένα σπαραξικάρδιο βλέμμα. ”Αυτή είναι η Ρόξι”, μας ενημερώνει πρόθυμα η Κανελλοπούλου. «Ευτυχώς την έφεραν συγγενείς των ιδιοκτητών της που οι ίδιοι γλίτωσαν, το σπίτι τους όμως κάηκε ολοσχερώς. Η Ρόξι έχει τα πιο σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, αλλά θα γίνει τελείως καλά. Ήδη δέχεται τροφή. Δυστυχώς είχε άλλα δύο αδέρφια, τα οποία αγνοούνται. Θα περάσει εδώ τη νύχτα, γιατί οι δικοί της τρέχουν τώρα, αλλά απ’ αύριο θα γυρίσει κοντά τους»…

Στο σημείο αυτό, μαθαίνουμε πως πολλά ζώα κατέληξαν στο Πικέρμι – για την ακρίβεια η γνωστή μεγάλη πολυκλινική για ζώα έχει γεμίσει από σκύλους και γάτες που ζητάνε ταυτοποίηση από τους ιδιοκτήτες τους. Αν βρίσκονται βέβαια οι ίδιοι εν ζωή, διότι υπάρχει κι αυτή η μακάβρια και δυσάρεστη λεπτομέρεια.

Στο δίπλα δωμάτιο, μια ημίαιμη σκυλίτσα σε κοιτάζει επίσης κατάματα και το υγρό βλέμμα της μαρτυρά όλη την έκταση της τραγωδίας για ζώα και ανθρώπους. «Εδώ βλέπετε τη Λίζα» μας λέει η κτηνίατρος. «Ελπίζουμε δηλαδή να είναι η Λίζα, καθώς ακούει στο όνομα αυτό και ήδη μάθαμε ότι υπάρχουν κάποιοι που την ψάχνουν. Πρέπει να είναι μεγάλη σε ηλικία, γύρω στα δέκα. Η Λίζα βρέθηκε να τρέχει αλαφιασμένη στη λεωφόρο Μαραθώνος. Μία κυρία, επί μιάμιση ώρα προσπαθούσε να την πιάσει, κι όταν τα κατάφερε, την έβαλε σ’ ένα ταξί και την έφερε εδώ. Θα γίνει κι αυτή καλά, δεν έχει τόσο σοβαρά αναπνευστικά, όπως η Ρόξι, μόνο που είναι τρομερά φοβισμένη και έχει πρόβλημα στα μάτια από τους καπνούς. Το βράδυ θα περάσουν από δω οι ιδιοκτήτες της και αν είναι όντως δική τους, θα κοιμηθεί στο σπίτι της»…

Σε ένα άλλο δωμάτιο του κτηνιατρείου της, η Κανελλοπούλου φιλοξενεί σε κλούβες γάτες και σκύλους. Ένα γατάκι σε κοιτάζει με το ένα μόνο μάτι του. Το άλλο φαίνεται καθαρά πως τό’χει χάσει από έγκαυμα. Σκέφτομαι την ίδια στιγμή την ανθρωπιά εκείνου που έβαλε κυριολεκτικά το χέρι του στη φωτιά για να σώσει ένα τόσο δα πλασματάκι – ”οι γάτες είναι αναλώσιμες” θυμάμαι τα, όλο κυνισμό, λόγια ενός φίλου κάποτε, λες και δεν πρόκειται για πλάσματα που νιώθουν την αγάπη, όπως τον πόνο και την εγκατάλειψη. 

Ένας μεγαλόσωμος μαύρος σκύλος περιμένει κι αυτός προφανώς την ταυτοποίηση του και για την ώρα φιλοξενείται με κάθε φροντίδα. «Τον βρήκαν κάτοικοι της περιοχής του Νέου Βουτζά, στην οδό Ισμήνης, μα οι ιδιοκτήτες του δεν ξέρουμε ποιοι είναι. Δεν έχει αναπνευστικά προβλήματα, αλλά είναι τρομερά σοκαρισμένο το ζώο, αφού βρέθηκε να κάθεται πάνω στις στάχτες. Μία κυρία διάβασε την κοινοποίηση στο facebook και μας τον έφερε εδώ πάλι σε ταξί. Θα ανεβάσουμε φωτογραφία του στο διαδίκτυο, ευελπιστώντας ότι θα τον αναζητήσουν κάποιοι, αν φυσικά είναι καλά οι άνθρωποι»…

Η φράση ”μέσα σε ταξί” είναι μία δυνατή εικόνα από μόνη της! Θυμίζει ταινία καταστροφής και ομαδικού τρόμου με happy end, όμως, όσο μπορεί να μιλάει κανείς για ”happy end” εν μέσω τέτοιου κακού: Άνθρωποι που τρέχουν από δω κι από κει, μα που δεν αγνοούν τη συνύπαρξη τους με τα ζώα. Αντιθέτως, τα αρπάζουν, με κίνδυνο της σωματικής τους ακεραιότητας συχνά – όλοι ξέρουμε πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει κάθε τρομαγμένο ζώο -, τα βάζουν όπως-όπως σε ένα διερχόμενο όχημα και τα φέρνουν στο πρώτο κτηνιατρείο που γνωρίζουν πάντα μέσω των social media.

Η κτηνίατρος μας πληροφορεί πως είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα με τα πυρόπληκτα ζώα. Υπάρχουν πολλά σκυλιά που βρίσκονται χωρίς νερό και με εγκαύματα στο σώμα τους. Εθελοντές δικοί της ήδη τοποθέτησαν κουβάδες με φρέσκο νερό σε τρία καμμένα σπίτια, στις αυλές των οποίων βρίσκονται από τρία και τέσσερα σκυλιά. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τα πλησιάσουν, λόγω του τρόμου τους. Ούτε γνωρίζει να μας πει με ακρίβεια πόσα κτηνιατρεία είναι ανοιχτά τις ώρες αυτές για την περίθαλψη των πυρόπληκτων ζώων. Μας παραπέμπει απλά στις κοινοποιήσεις του διαδικτύου. ”Εδώ το έχουμε και ξεπέρασε τον κίνδυνο” την ακούμε να λέει στο κινητό της, που – εννοείται – συνεχίζει να χτυπά καθ’όλη τη συνομιλία μας. Την ευχαριστούμε για το χρόνο της και την αφήνουμε να συνεχίσει το έργο της. 

Είναι τρομερά συγκινητικές οι ειδήσεις που φτάνουν για ένα κύμα αλληλεγγύης από κάθε γωνιά της Ελλάδας, όχι μόνο για τα ζώα φυσικά, αλλά και για τους δύστυχους συνανθρώπους μας. Δεκαπέντε Σύροι και Κούρδοι πρόσφυγες, λέει, ήταν οι πρώτοι που έσπευσαν να δώσουν αίμα. 

Την ίδια ώρα που ο Αμβρόσιος έχυνε για μία ακόμη φορά το ναζιστικό του δηλητήριο, οι ξένοι αυτοί δήλωναν πως έπραξαν το αυτονόητο, ενθυμούμενοι το δικό τους δράμα της φωτιάς και του ξεριζωμού. ”Διάολε, φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις τον Θεό” έγραψε εύστοχα η δημοσιογράφος Ναταλί Χατζηαντωνίου στο facebook της, δανειζόμενη τον στίχο του Γιάννη Αγγελάκα. Ουρές πάλι σχηματίστηκαν στα νοσοκομεία από Έλληνες που θέλησαν από χθες να προσφέρουν επίσης το αίμα τους. 

Αυτά βλέπεις και λες ότι ο Έλληνας ούτε φασίστας είναι, ούτε σταρχιδιστής. Μόνο που θα ήταν καλύτερα αν δεν περίμενε κάθε φορά την απόλυτη τραγωδία για να κινητοποιηθούν τα ουμανιστικά αντανακλαστικά του, για να βγει από τη βόλεψη του και να τείνει μια χείρα βοηθείας προς τους συνανθρώπους του, ανεξαρτήτως εθνικότητας.

Μην ξεχνάμε και τα ζώα, τα ανυπεράσπιστα αυτά πλάσματα! Βλέπεις, δεν έχουν συγκεκριμένη εθνικότητα και χρώμα, ούτε πιστεύουν σε κάποιο θεό για να εξοργίζονται τώρα με τη σκατοψυχία του κάθε Αμβρόσιου. Οι ώρες εξακολουθούν να είναι κρίσιμες γι’ αυτά που βρίσκονται στο έλεος του Θεού, τρομαγμένα και παρατημένα σε κάποια καμμένη αυλή σπιτιού. Βοηθήστε όσο μπορείτε, με τον τρόπο του ο καθένας. Όταν αδιαφορείς για τα ζώα, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα αδιαφορείς και για τον συνάνθρωπο. Τέτοια Ελλάδα δεν τη θέλουμε!

* Επικοινωνείτε με το κτηνιατρείο της Ειρήνης Κανελλοπούλου 24 ώρες το 24ωρο στο 210 – 8013302. Είναι άμεση η ανάγκη για πλαστικές λεκάνες και κουβάδες, κονσέρβες και ξηρά τροφή.

* Επικοινωνείτε με την κτηνίατρο που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, στην Κινέτα και στους Αγίους Θεοδώρους, στο 6975/ 664142. Δυστυχώς δεν συγκρατήσαμε το όνομα της, ούτε γνωρίζουμε αν μέχρι αυτή την ώρα συνεχίζει το έργο της.

* Επισκεφτείτε τις δύο πολύτιμες σελίδες που αναρτήθηκαν στο facebook για πυρόπληκτα ζώα που ζητούν ταυτοποίηση ή για ανθρώπους που αναζητούν τα ζώα τους: 

Χάθηκαν – βρέθηκαν στις πυρκαγιές

Αγνοούμενα – ευρισκόμενα ζώα πυροπλήκτων περιοχών της περιόδου Ιουλίου ’18