Αθωώθηκε άνδρας που απέκρυψε από τη σύντροφό του ότι ήταν θετικός στον ιό HIV

Συγκεκριμένα, μετά την ολοκλήρωση του ακροατηρίου στις 10.11.2017, το Δικαστήριο αθώωσε κατηγορούμενο ο οποίος μηνύθηκε από σύντροφό του, με την οποία διατηρούσε περιστασιακή, σεξουαλικής φύσεως, σχέση, ότι αποπειράθηκε να της μεταδώσει τον ιό του HIV μέσω δήθεν απροφύλακτης σεξουαλικής επαφής. Επιπλέον, αναγνώρισε ως μη ενοχοποιητικό στοιχείο την απόφαση του κατηγορουμένου να μην αποκαλύψει στην περιστασιακή σύντροφό του την οροθετικότητα του, καθώς έκρινε ότι κρίσιμο για την αθώωση ή την ενοχή του αποτελεί το γεγονός ότι λάμβανε τις απαραίτητες προφυλάξεις και τη θεραπεία του, με αποτέλεσμα να μην κινδυνεύει τρίτο άτομο από σεξουαλική επαφή μαζί του.

Με δεδομένο ότι ο κατηγορούμενος λάμβανε σταθερά θεραπεία και κατά τον ενδεικτικό χρόνο το ιικό του φορτίο ήταν σταθερά κάτω από το ανιχνεύσιμο όριο (<20 copies/ml), ενώ σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τις επιστημονικές μελέτες, όταν ο άνθρωπος που ζει με HIV λαμβάνει θεραπεία, η μετάδοση του ιού μειώνεται σε ποσοστό 96%, το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν πληρούται η αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της απόπειρας βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση, αλλά ούτε βαριάς σωματικής βλάβης κατ’ εξακολούθηση με ενδεχόμενο δόλο.

Την υπόθεση ανέλαβε το Κέντρο Ζωής, προσφέροντας δωρεάν νομική συνδρομή στον ωφελούμενο σε όλη τη διάρκεια της δικαστικής περιπέτειάς του. Στην ανακοίνωση του το Κέντρο Ζωής αναφέρει οτι “ως Οργανισμός, μαχόμενος για τα δικαιώματα των οροθετικών ανθρώπων τόσο στην υγιή και χωρίς κίνδυνο σεξουαλική ζωή, όσο και στην αναπαραγωγή, χαιρετίζουμε με ιδιαίτερη χαρά την πρώτη δικαστική αναγνώριση στη χώρα μας του μηνύματος των επιστημονικών ερευνών ότι το μη ανιχνεύσιμο ιικό φορτίο καθιστά μη πιθανή την μετάδοση του ιού. Παράλληλα, όμως, εφιστούμε την προσοχή στους αρμόδιους φορείς για τη μη λειτουργία των αντιδραστηρίων για διάστημα πλέον του 1 ½ έτους, γεγονός που, εκτός των λοιπών σοβαρότατων προβλημάτων που τούτο μπορεί να συνεπάγεται σε θέματα υγείας, οδηγεί σε απώλεια του πλέον σημαντικού αποδεικτικού μέσου σε ποινικές δίκες κατά ανθρώπων θετικών στον ιό του HIV και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης κρουσμάτων εκβιασμών με θύματα τους ίδιους τους ασθενείς”.