Άσ' τε τον θείο, πιάστε το κόμμα σας…

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ

Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Σε μια φάση όπου όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να επαναπροσδιορίσουν τη φυσιογνωμία τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την αποχώρηση του κόμματος μέσα στο κόμμα, όπως ήταν η Αριστερή Πλατφόρμα, έχει τη δυνατότητα να ανοιχτεί στην κοινωνία και κυρίως στο μεγάλο πλήθος των ψηφοφόρων του. Δεν είναι εύκολο, αλλά πριν, με τη Βαβέλ των συνιστωσών, αυτό ήταν παντελώς αδύνατο καθώς όλοι φρόντιζαν να μην διαταραχθούν σε βάρος τους οι εσωκομματικοί συσχετισμοί από οποιοδήποτε άνοιγμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αρκείται στο σήμερα. Ανησυχεί και ψάχνεται ελπίζοντας τα άλματα να υλοποιηθούν στο συνέδριο που υπολογίζεται να γίνει σε περίπου πέντε μήνες από τώρα.

Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, βαριά πληγωμένη από τις επιλογές Σαμαρά, κινδυνεύει να διασπαστεί, παρ’ ότι κάτι τέτοιο ήταν αδιανόητο για ένα κόμμα που εκπροσωπεί την αστική τάξη και είχε ενότητα συμφερόντων. Η απόλυτη υποταγή του κόμματος στο γερμανικό διευθυντήριο δεν είναι εύκολο να ξεπλυθεί με λαϊκισμούς και μαγκιές. Πλην όμως, όπως διαμορφώθηκε η διαδικασία εκλογής αρχηγού, δύσκολα θα διατηρηθεί η ενότητα του κόμματος αν ηττηθεί ο σημερινός πρόεδρος. Αυτό είναι το θέμα συζήτησης στις μεγάλες… οικογένειες της παράταξης και να μην εκπλαγείτε καθόλου από ταραχώδεις εξελίξεις. Στη Ν.Δ. έκαναν το λάθος να προτάξουν τη διαδοχή από ένα συνέδριο επανίδρυσης και ορισμού των αρχών του κόμματος. Το σημείωσε ο Ν. Δένδιας, εκφράζοντας πολλούς, λέγοντας ότι “βάλαμε το κάρο μπροστά από τα άλογα”. Το ζήτημα για τη Ν.Δ. δεν είναι ποιος αρχηγός μπορεί να νικήσει τον Τσίπρα, αλλά με ποιο κόμμα μπορεί να ξεπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την απάντηση του Σόιμπλε στο αίτημα Στουρνάρα για κούρεμα του χρέους, με το οποίο μάλιστα συμφωνούσε, όπως είπε, και η Κριστίν Λαγκάρντ; Η απάντηση “Γιάννη, ξέχνα το”, με τον Γιάννη και τον Αντώνη να το ξεχνούν, δεν ξεχνιέται.

ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ, αν δεν ξυπνήσουν γρήγορα και δεν αφήσουν πίσω τους τη θλιβερή περίοδο, όπου έγιναν ουρά του Σαμαρά και των νεοφιλελεύθερων κέντρων, θα έχουν σοβαρό πρόβλημα ως Κεντροαριστερά. Η καλή -σχετικά- επίδοση των πρόσφατων εκλογών, το 6,28% μαζί με τη ΔΗΜ.ΑΡ., μπορεί να είναι καλύτερη από το 4,68% του Βενιζέλου του Ιανουαρίου του 2015, είναι όμως μικρότερη από το 7,15% που έλαβαν μαζί το ΠΑΣΟΚ και το κόμμα του ΓΑΠ (2,47%) σε εκείνες τις εκλογές. Και ας μην λησμονούν ότι το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων που τους ψήφισε ήταν από μεγάλες ηλικίες. Αν η κ. Γεννηματά έχει φιλοδοξίες να παίξει πολιτικό ρόλο, δεν μπορεί να προστατεύει ή να φοβάται τον Βενιζέλο, δηλαδή να υπερασπίζεται ή να καλύπτει τον οπορτουνισμό του αμαρτωλού παρελθόντος. Επιπλέον θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα από το ιερατείο της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας όσο επιμένει στην τυφλή αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση για μια συμφωνία, εξαιρετικά δύσκολη, που επετεύχθη κυρίως με την μεσολάβηση δύο σημαντικών σοσιαλδημοκρατικών κέντρων, του Παρισιού και της Ρώμης.

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ αντιμετωπίζει ακόμα σοβαρότερο πρόβλημα. Επένδυσε, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία, στο σύνθημα “υπογράψτε τώρα ό,τι σας δώσουν για να μην πετάξουν την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης”, βγήκε μπροστά ποντάροντας τα ρέστα του στο εκβιαστικό κατασκευασμένο ΝΑΙ του δημοψηφίσματος και τελικά, από το αποτέλεσμά που προέκυψε, έμεινε ταπί. Πώς να κάνεις αντιπολίτευση σε κάτι που είναι καλύτερο από αυτό που ζητούσες; Αυτό το σχήμα, χωρίς πολιτική ταυτότητα και κοινωνικά ερείσματα, δεν θα μπορέσει να αντέξει επί μακρόν, αν συνεχίσει να κινείται χωρίς αρχές, συνέπεια και συνέχεια.

ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, καλά οργανωμένο, θα επιβιώνει αναμένοντας να ισιώσει ο γιαλός. Εξ άλλου ο στόχος του είναι να υπάρχει. Ούτε θέλει ούτε μπορεί να κυβερνήσει. Οι φαντασιώσεις για έναν σοσιαλισμό από το πουθενά, στον συγκεκριμένο κόσμο όπου το μοναδικό “αδελφό κόμμα” είναι αυτό της βασιλευομένης Λαϊκής Δικτατορίας της Κορέας, μιας και οι Κάστρο υποστηρίζουν τον Τσίπρα, δεν αφήνει περιθώρια για ηπιότερους χαρακτηρισμούς. Το κόμμα του Παναγιώτη θα δυσκολευτεί να βρει χώρο. Η αντιπολιτευτική πολιτική με το… κιλό αποκαλύπτει σοβαρές αδυναμίες και περιορίζει τις δυνατότητες επαφής με μεγάλα κοινωνικά στρώματα. “Όλοι στους δρόμους” με ποια εναλλακτική λύση, όταν μάλιστα δεν έχει περάσει ούτε ένας μήναςαπό την ημέρα που οι Έλληνες πολίτες αποφάσισαν να εμπιστευτούν την τύχη της χώρας στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλ. Τσίπρα; Γεροντικός αριστερισμός! Οι πολιτικές εξελίξεις στην Πορτογαλία, με τη Realpolitic του Μπλόκο και του ΚΚΠ, φαίνεται πως δεν αφορούν τους κληρονόμους των μπολσεβίκων.

ΟΣΟ οι εναλλακτικές προτάσεις, όλων των κομμάτων, δεν τεκμηριώνονται, δεν γίνονται πειστικές, δεν θα συγκινούν την κοινωνία, παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Από τη στιγμή μάλιστα που δεν προβάλλουν και δεν υπολογίζουν το σενάριο, ο ΣΥΡΙΖΑ να μακροημερεύσει σε αυτήν την τετραετία και να καταφέρει, σε αυτό το διάστημα, να βγάλει τη χώρα από τη στενωπό των Μνημονίων, θα κινδυνεύσουν, κάποιοι πολύ, άλλοι λιγότερο, να γίνουν θεατές της ηγεμονίας του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

 

ΦΩΤΟ:  (EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr