Τέλος εποχής: Ο Νίκος Ζήσης αποχωρεί από την Εθνική ομάδα

Όπως σημειώνει ο ίδιος «όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έρχονται στιγμές στη ζωή που πρέπει να παίρνουμε δύσκολες αποφάσεις. Θέλω να ανακοινώσω το ‘’αντίο’’ μου από την Εθνική Ομάδα. Ήταν τεράστια τιμή και περηφάνια να αγωνίζομαι με το εθνόσημο στο στήθος και να εκπροσωπώ την πατρίδα μου μέσα στο γήπεδο. Κάθε καλοκαίρι ξεκινούσε με ανυπομονησία και όνειρα για τις μεγάλες διοργανώσεις, συναίσθημα που δεν άλλαξε ποτέ όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Στην Εθνική Ομάδα ένιωσα τις μεγαλύτερες χαρές και λύπες της καριέρας μου, είναι η ομάδα που αγάπησα περισσότερο από κάθε άλλη».

Ο Νίκος Ζήσης ευχαριστεί παράλληλα όσους συνεργάστηκε, συμπαίκτες και προπονητές, αλλά και την Ομοσπονδία. Όπως σημειώνει «ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές εντός και εκτός παρκέ, που θα μας συνδέουν για πάντα. Αυτό που μετράει περισσότερο είναι πως τόσο στα καλά, όσο και στα άσχημα, λειτουργούσαμε ως οικογένεια και νιώθαμε κάτι μοναδικό για αυτή την ομάδα. Το συναίσθημα να παίζεις για την Ελλάδα, δυστυχώς δεν μπορώ να το περιγράψω με λόγια».

Η ανακοίνωση του Νίκου Ζήση ολοκληρώνεται ως εξής: «το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες γενιές και το διαφυλάξαμε μέσα στο γήπεδο και την καρδιά μας. Ελπίζω και θα με γεμίσει με ακόμα μεγαλύτερη περηφάνια να διαπιστώσω στο μέλλον πως η δική μου γενιά μεταλαμπάδευσε και στις επόμενες αυτό το αίσθημα ευθύνης, περηφάνιας και τιμής για την εθνική ομάδα. Θα είναι χαρά ανυπέρβλητη τα παιδιά που ξεκίνησαν να παίζουν μπάσκετ βλέποντας εμάς στην τηλεόραση και στο γήπεδο να μας ξεπεράσουν και να κάνουν ακόμα πιο “πλούσια” την παράδοση και την ιστορία της επίσημης αγαπημένης».

Με αφορμή την απόφαση του Νίκου Ζήση το Δ.Σ. της Ομοσπονδίας εξέφρασε «τις ειλικρινείς ευχαριστίες του για την πολύχρονη, αδιάκοπη και πολύ μεγάλη προσφορά τους στις Εθνικές ομάδες και συνολικά στο ελληνικό μπάσκετ. Μαζί με τις ευχές για ό,τι καλύτερο επιθυμεί στη συνέχεια της καριέρας του, εκφράζει και μία ακόμα: Να παραμείνει ο Νίκος και μετά το τέλος της καριέρας του δίπλα στο μπάσκετ και να προσφέρει με την ίδια προθυμία και προσήλωση, αφού είναι βέβαιο ότι μπορεί να δώσει πολλά ακόμα».