Πεθάνετε πριν τα 67 για να μην δίνουμε συντάξεις χηρείας

γράφει ο Άγγελος Προβολισιάνος

Ο «λογαριασμός» του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στο σταθμό του Αδένδρου Θεσσαλονίκης δεν τελειώνει μόνο στην αρίθμηση των νεκρών, αφού τα θύματα αφήνουν πίσω τους γυναίκες και παιδιά. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του νυν Γενικού Γραμματέα της ΓΣΕΕ, Νίκου Κουτσιούκη, στο Real FM, ο ένας υπάλληλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν 55 ετών και αφήνει μία γυναίκα με τρία παιδιά, ενώ ο 43χρονος μηχανοδηγός άφησε μία γυναίκα μ’ ένα παιδί. Οι γυναίκες αυτές εκτός από την απώλεια, θα πρέπει να διαχειριστούν τη νέα βιοποριστική πραγματικότητα που επέφερε στη ζωή τους το δυστύχημα.

Εδώ λοιπόν το κοινωνικό κράτος και η κρατική αλληλεγγύη σκοντάφτουν στο νόμο Κατρούγκαλου, εγκύκλιος του οποίου ορίζει πως ο/η επιζών σύζυγος θα λάβει σύνταξη χηρείας με βάση δύο κριτήρια:

Ο θανών να έχει καταθέσει τουλάχιστον την αίτηση συνταξιοδότησης, αν δεν είναι ήδη συνταξιούχος, και το δικαιούχο μέλος της σύνταξης χηρείας να έχει συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας του/της.

Δηλαδή, αν παραδείγματος χάρη ο σύζυγος χάσει τη ζωή του στα 66 και δεν έχει καταθέσει τα χαρτιά του για συνταξιοδότηση, η σύζυγός του δεν θα λάβει τίποτα ως αντίκρισμα για τα δεκάδες έτη καταβολής ασφαλιστικών εισφορών του θανόντα.

Επίσης, με δεδομένο πως ο θανών είχε καταθέσει την σχετική αίτηση ή ήταν ήδη συνταξιούχος, ο/η επιζών σύζυγος αν δεν έχει συμπληρώσει το 55ο έτος της ηλικίας του/της θα λάβει τη σύνταξη χηρείας μόνο για τρία χρόνια. Σε περίπτωση που μέσα σ’ αυτήν την τριετία δεν φτάσει στα 55, τότε η σύνταξη χάνεται δια παντός. Από την άλλη, αν το ηλικιακό ορόσημο πιαστεί -λόγου χάρη- από τη χήρα εντός της προαναφερόμενης τριετίας, τότε η καταβολή της σύνταξης διακόπτεται μετά το πέρας της τριετίας και συνεχίζεται μετά το 67ο έτος της.

Το μόνο λογικό σημείο στην παρανοϊκή αυτή ρύθμιση είναι πως αν ο θανών αφήνει πίσω του προστατευόμενα μέλη, τα οποία δεν έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους ή το 24ο έτος εφόσον σπουδάζουν ή είναι άγαμα και ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία, τότε η καταβολή της σύνταξης θα συνεχίζει να υφίσταται προς τον/την σύζυγο μέχρι να παύσουν οι παραπάνω προϋποθέσεις. Κι αυτό όμως υπό δύο όρους. Πρώτον, ο θανών να πρόλαβε να καταθέσει την αίτηση ή να ήταν ήδη συνταξιούχος πριν αποβιώσει και δεύτερον, η ανικανότητα για κάθε βιοποριστική ενέργεια του τέκνου να επήλθε πριν από τη συμπλήρωση του 24ου έτους της ηλικίας του.

Δεν χρειάζεται να βρεθεί κάποιος σε εγκεφαλικό οργασμό για να αντιληφθεί πως πρόκειται για νομοθετική παράνοια, με στοιχεία κρατικού κανιβαλισμού. Η περίπτωση του 55χρονου προϊσταμένου κίνησης που πέθανε στο πρόσφατο σιδηροδρομικό δυστύχημα είναι ένα απτό παράδειγμα και όχι υπόθεση εργασίας, δίχως καμία πρόθεση να οδηγηθεί ο συλλογισμός σε επαγωγικά μονοπάτια και ατελείς γενικεύσεις.

Με αυτό το σουρεαλιστικό νομοθετικό σκεπτικό, οι σύζυγοι πρέπει να… προσεύχονται ολημερίς για να μην χάσουν τον σύντροφό τους πριν τα 67, ειδικά αν δεν έχει καταθέσει αίτηση για συνταξιοδότηση. Οπότε, το ενδεχόμενο να προκύψουν χήρες χωρίς τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων, είτε των ιδίων είτε των θανόντων συζύγων τους, καθώς αφοσιώθηκαν στις οικιακές εργασίες ή γιατί το τρένο στο οποίο επέβαινε ο σύζυγός τους -όντας εν ώρα εργασίας- εκτροχιάστηκε και του αφαίρεσε τη ζωή, δεν το επεξεργάστηκε ιδιαίτερα ο πρώην υπουργός Εργασίας. Στο ίδιο εξωφρενικό πλαίσιο, ο κ. Κατρούγκαλος δεν προβληματίστηκε με ζέση για το πώς θα βιοποριστούν οι μακροχρόνια άνεργες μητέρες που θα χάσουν τον συνταξιούχο σύζυγό τους, επειδή δεν πιάνουν στην τριετία το όριο Κατρούγκαλου, δηλαδή τα 55 έτη. 

Κυρία Αχτσιόγλου, είναι κατανοητή από το σύνολο της κοινωνίας η προσπάθεια του υπουργείου να γίνουν βιώσιμα τα Ταμεία και εν γένει το ασφαλιστικό σύστημα, όμως

αυτό

το προαπαιτούμενο δεν δικαιοδοτεί καμία κυβέρνηση -και δη Αριστερή- να καταστήσει τη ζωή των πολιτών ανυπόφορη για να γίνουν πλεονασματικά τα Ταμεία. 

Αλλάξτε το.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr