Πέθανε στα 93 του χρόνια ο Σιμόν Πέρες

Ο Σιμόν Πέρες έφυγε από τη ζωή περιστοιχισμένος από τα μέλη της οικογενείας του, δήλωσε άνθρωπος του περιβάλλοντός του.

Ο Σιμόν Πέρες, ο τελευταίος επιζών της γενιάς των πατέρων του κράτους του Ισραήλ, θεωρείται ένας από τους κύριους αρχιτέκτονες των συμφωνιών του Όσλο που έθεσαν τις βάσεις της παλαιστινιακής αυτονομίας στη δεκαετία του ΄90.

Εκφράζοντας τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του Σιμόν Πέρες, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα τον χαρακτήρισε «την πεμπτουσία του ίδιου του Ισραήλ».

«Ως Αμερικανοί του είμαστε υπόχρεοι επειδή, έχοντας συνεργαστεί με όλους τους Αμερικανούς προέδρους από τον Τζον Κένεντι και μετά, κανείς δεν έκανε περισσότερα μέσα σε τόσα πολλά χρόνια όσο ο Σιμόν Πέρες για να χτίσει τη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών μας – μία αδιάσπαστη συμμαχία που σήμερα είναι στενότερη και ισχυρότερη από ποτέ», πρόσθεσε ο Μπαράκ Ομπάμα.

Σε κοινό τους συλλυπητήριο μήνυμα, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον και η σύζυγός του, υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία Χίλαρι Κλίντον, αναφέρουν πως έχασαν «έναν αληθινό και πολύτιμο φίλο» και το Ισραήλ έχασε έναν ηγέτη «που διασφάλισε την ασφάλεια, την ευημερία και τις απεριόριστες δυνατότητες του Ισραήλ από τη γέννησή του μέχρι την τελευταία του μέρα στη Γη», χαρακτηρίζοντας τον Σιμόν Πέρες «μία ιδιοφυία με μεγάλη καρδιά που χρησιμοποίησε τα χαρίσματά του για να οραματιστεί ένα μέλλον συμφιλίωσης, όχι σύγκρουσης».

Ο Γερμανός πρόεδρος Γιόακιμ Γκάουκ τίμησε τη μνήμη του Σιμόν Πέρες υπενθυμίζοντας την «ισχυρή του θέληση» για την «πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους», σε επιστολή που απηύθυνε προς τον Ισραηλινό ομόλογό του Ρούβεν Ρίβλιν. «Ο Σιμόν Πέρες σφράγισε το Ισραήλ όπως κανείς άλλος πολιτικός. Υπηρέτησε τη χώρα του σε διάφορα αξιώματα- με ισχυρές αρχές όταν επρόκειτο για την ασφάλεια του Ισραήλ και μία ισχυρή θέληση όταν επρόκειτο για την πρόοδο της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους Παλαιστίνιους», αναφέρει ο Γιόακιμ Γκάουκ στην επιστολή του. «Παρά τις φρικαλεότητες κατά της οικογενείας του κατά το Ολοκαύτωμα, ο Σιμόν Πέρες έτεινε το χέρι» στους Γερμανούς. «Γι΄αυτή του τη στάση του είμαστε ευγνώμονες», συνεχίζει ο Γερμανός πρόεδρος. «Η ζωή του στην υπηρεσία της ειρήνης και της συμφιλίωσης μπορεί να είναι παράδειγμα για τους νέους», καταλήγει.

Ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ τιμά στο πρόσωπο του Σιμόν Πέρες «έναν από τους θερμότερους υπερασπιστές της ειρήνης» και ένα «πιστό φίλο της Γαλλίας». «Ο Σιμόν Πέρες ανήκει πλέον στην Ιστορία, που τον συνόδευσε σε όλη τη μακρά ζωή του», γράφει ο Πρόεδρος της Γαλλίας στην ανακοίνωσή του. «Με τον θάνατο του Σιμόν Πέρες, το Ισραήλ χάνει ένας από τους πιο εμβληματικούς πολιτικούς του ηγέτες, η ειρήνη έναν από τους θερμότερους υπερασπιστές της και η Γαλλία έναν πιστό φίλο», γράφει ο Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος είχε μία τελευταία συνομιλία μαζί του στις 25 Μαρτίου. «Ημουν σε θέση να διαπιστώσω ότι η δύναμη τη πίστης του ήταν ανέπαφη. Μέλος σειράς κυβερνήσεων, κατ΄επανάληψιν πρωθυπουργός, εν τέλει, πρόεδρος από το 2007 μέχρι το 2014, ο Σιμόν Πέρες ήταν το Ισραήλ στα μάτια του κόσμου».

Οι μεγάλοι σταθμοί στη ζωή του

2 Αυγούστου 1923: Γέννηση στη Βισνέβα της Πολωνίας (σημερινή Λευκορωσίας) του Σιμόν Πέρσκι, που θα πάρει αργότερα το εβραϊκό ψευδώνυμο Πέρες (Αετός).

1934: Αφιξη στην Παλαιστίνη.

1959: Εκλέγεται βουλευτής του Mapai, πρόδρομου του Εργατικού Κόμματος του Ισραήλ.

1984-1986: Πρωθυπουργός κυβέρνησης εθνικής ενότητας Εργατικού Κόμματος-Λικούντ.

1993: Εποπτεύει τις μυστικές διαπραγματεύσεις με την οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης που θα οδηγήσουν στην υπογραφή των συμφωνιών του Οσλο.

1994: Δέχεται το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Γιτζάκ Ραμπίν και τον Γιάσερ Αραφάτ για τον ρόλο τους στην παλαιστινο-ισραηλινή ειρηνευτική διαδικασία.

1995: Μετά την δολοφονία του Γιτζάκ Ραμπίν, στις 4 Νοεμβρίου 1995, ο Σιμόν Πέρες τον διαδέχεται στην ηγεσία της κυβέρνησης και του Εργατικού Κόμματος.

Ιούνιος 2007: Εκλέγεται πρόεδρος του Ισραήλ.

Ιούλιος 2014: Εννέα ημέρες πριν από τα 91α του γενέθλια αποσύρεται διακριτικά από την προεδρία, εν μέσω πολέμου στη Γάζα, μεταβιβάζοντας τις εξουσίες του στον Ρούβεν Ρίβλιν.