Οι αλήθειες της "αξιολόγησης" του Κ. Μητσοτάκη που ξεχνάει να αναφέρει

Πολλά έχουν ακουστεί μέχρι στιγμής για τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις στο Δημόσιο. Ο αρμόδιος υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης σε μία προσπάθεια να κατευνάσει τις αντιδράσεις προτάσσει επιμελώς τον όρο «αξιολόγηση». Στη συνέχεια στελέχη της κυβέρνησης διερωτώνται στα τηλεοπτικά πάνελ και σε συνεντεύξεις «γιατί κάποιος να αρνηθεί την αξιολόγηση» επιχειρώντας να προσδώσουν ένα αίσθημα δικαίου στις αιματηρές απολύσεις. 

Ας δούμε όμως πως αντιλαμβάνονται την αξιολόγηση στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, υπό την ηγεσία του Κ. Μητσοτάκη. Η περιβόητη αξιολόγηση θα γίνει σύμφωνα με το σύστημα «κατάταξη – στοίβα». Πρόκειται για ένα ξεπερασμένο και παντελώς αναξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης, το οποίο χωρίζει τους εργαζόμενους σε τρεις βαθμίδες. Η κατάταξη-στοίβα είναι μια διαδικασία κατά την οποία η ηγετική ομάδα κάθε μονάδας της επιχείρησης οφείλει να αξιολογήσει την απόδοση των εργαζομένων και να τους κατατάξει σε συγκεκριμένο ποσοστό ως κορυφαίους, μεσαίους και φτωχά αποδίδοντες.

Ενδεικτικό του λανθασμένου τρόπου αξιολόγησης βάσει της κατάταξης – στοίβας είναι το γεγονός ότι ο παγκόσμιος κολοσσός Microsoft, τον οποίο κατά τα άλλα πριν από λίγους μήνες αποθέωνε η κυβέρνηση μετά τη συνάντηση της ηγεσίας της με τον Αντώνη Σαμαρά, κατήργησε το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης, χαρακτηρίζοντάς το από «αμφιλεγόμενο» μέχρι «κανιβαλιστικό». Εκτός αυτού, το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης δεν διασφαλίζει σε καμία περίπτωση το αδιάβλητο της διαδικασίας, αφήνοντας ανοιχτά παράθυρα για κομματικά κριτήρια που παραπέμπουν σε πρακτικές του παρελθόντος που κατά τα άλλα η κυβέρνηση και η ηγεσία του υπουργείου διατείνονται πως θέλουν να… ξορκίσουν. Με λίγα λόγια το σύστημα αξιολόγησης που υιοθετεί το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης το μόνο που κάνει είναι να εξασφαλίζει τη διεύρυνση των δεξαμενών υπαλλήλων για απολύσεις.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την απόφαση της Microsoft για την κατάργηση του «κανιβαλιστικού συστήματος αξιλόγησης».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται και τα πρώτα σχόλια στη δημόσια διαβούλευση για το σύστημα αξιολόγησης κατάταξη – στοίβα. 

Δείτε ορισμένα σχόλια

16 Ιανουαρίου 2014, 15:51 | Άρπα Κόλα 
H Microsoft είχε τέτοιο σύστημα αξιολόγησης και το κατάργησε τον Νοέμβριο http://www.theverge.com/2013/11/12/5094864/microsoft-kills-stack-ranking…
Τώρα θέλετε να το εφαρμόσετε εσείς; Και ποια είναι τα περιθώρια που δίνει αυτό το σύστημα σε κάποιον που θέλει να βελτιωθεί να μπει στους άριστους; Θα πρέπει να διαβάλλει κάποιον από αυτούς , να περιμένει να συνταξιοδοτηθούν , να πεθάνουν; Και επίσης αφού σας ενδιαφέρει δήθεν η μεταρρύθμιση , γιατί δεν υπάρχει και αντίστροφη αξιολόγηση των υφισταμένων προς του προϊσταμένους τους; Αυτοί με το σύστημα σας είναι στο απυρόβλητο. Το μόνο που μένει είναι η δασκαλίστικη νοοτροπία του 1950. Το 10 του Θεού το 9 του δασκάλου και όλοι οι υπόλοιποι από κάτω
 
16 Ιανουαρίου 2014, 14:41 | Thomas 
Κατα την αποψη μου, επιγραμματικα δεν πιστευω οτι ειναι σωστη η προσεγγιση της de facto κατάταξης η οποία ειναι γνωστή διεθνως και ως» forced ranking» ή «forced distribution» ή «rank and yank» ή «stack ranking». Την εχουν εφαρμοσει αρκετές εταιρείες στο παρελθόν όπως οι Big Four, GE, Motorola, IBM, Microsoft, κ.τ.λ. με αρκετές να επανασχεδιάζουν εξ’αρχής ή μερικώς το συγκεκριμένη πολιτική αξιολόγησης λόγω των αρνητικών επιπτώσεων που δημιουργεί μεταξύ του εργατικού δυναμικού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ή Microsoft, ή οποία πριν δύο μήνες μόλις, εγκατέλειψε πλήρως αυτήν την πολιτική αξιολόγησης των υπαλλήλων της. Το ερώτημα που γεννιέται είναι πώς θα πρέπει να γίνεται η αξιολόγηση. Προσωπικά, στην αξιολόγηση θα πρεπει να μην υπάρχουν υποκειμενα αλλά και υποκειμενικά κριτήρια. Θά πρέπει να έιναι μετρήσιμη ανάλογα με την ποσότητα αλλά και των χρόνο ολοκλήρωσης των αντίστοιχων υποθέσεων των υπαλλήλων με την σημαντική προυπόθεση οτί ο ανώτερος υπάλληλος να διανέμει τις υποθέσεις ισόποσα αλλά και να τις ταξινομεί ποιοτικά ανάλογα με την δυσκολία και πολυπλοκότητα της κάθε υπόθεσης και να διανέμει στους κατωτέρους του ιδιες υποθέσεις αλλά και στην ιδια αναλογία απο όλα τα επιπέδα-ομαδες πολυπλοκότητας και δυσκολίας των υποθέσεων (Εδω υπαρχει ενα στοιχείο υποκειμενικότητας, όμως αντιστοιχη καταταξη αναλογα με την σοβαρότητα του εργου γίνεται και στην διαδικασια εκδοσης περιβαλλοντικών όρων οπου εχουν αντικειμενικά ταξινομηθεί τα επιπεδα πολυπλοκοτητας και δυσκολιας του καθε εργου). Εν κατακλείδι, θα πρεπει λοιπόν να γινεται ισος ποσοτικά αλλά και ίδιος ποιοτικά ( πολυπλοκοτητα, δυσκολία) επιμερισμός των υποθέσεων σε όλους τους υπαλλήλους και να καταγράφεται η απόδοση τους αναλογα με την ολοκλήρωση αυτών (πόσων, ποιών και σε ποία χρονική διάρκεια) των υποθέσεων. Φυσικά προτού γίνει αυτό, θα πρέπει να γινει τοποθέτηση όλων των προισταμενων και διευθυντών με αξιολογηση τους αποκλειστικά και μόνο μεσω γραπτών εξετασεων ωστε να μην υπαρχει πολιτική παρέμβαση στις δομες του δημοσίου.
 
16 Ιανουαρίου 2014, 13:15 | ΛΑΜΠΡΟΣ 
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΔΙΟΡΙΣΤΗΚΑΝ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ, ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΙΚΑΝΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΣΗΛΘΑΝ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ. ΘΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ. ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΜΕ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΓΝΩΣΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ
 
16 Ιανουαρίου 2014, 13:54 | Στέφανος 
H αξιολόγηση δεν μπορεί να προδιαγραφεί. Αντίθετα, αν ένας Διευθυντής αξιολογήσει όλους τους υφιστάμενους του με «Α» και αξιολογηθεί από τον Γενικό Διευθυντή του με «Β», τότε είναι φανερό ότι αυτός που φταίει για το «Β» είναι καθαρά ο ίδιος Διευθυντής. Τον επιπλήττεις/μεταθέτεις και αν θέλει, στην επόμενη αξιολόγηση, να το επαναλάβει. Αν θέτεις ποσοστώσεις όπως εδώ, τότε απλά δεν θέλεις να κάνεις αξιολόγηση και δίνεις έτοιμη τη δικαιολογία που θα απολύσει αναγκαστικά το 15% του κατώτατου προσωπικού. Δεν είμαστε χθεσινοί.
 
16 Ιανουαρίου 2014, 13:33 | ΛΕΝΑ 
Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ: ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ/ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΜΕ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΥΠΟΥ ΤΕΣΤ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ – ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΗ. ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ… ΑΝΤΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΘΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΕΝΙΑΙΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ, ΤΙΣ ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΡΕΠΠΑ, ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΑΔΕΙΕΣ Η/Υ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ.
 
16 Ιανουαρίου 2014, 11:05 | ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΟΥΡΗΣ 
Σε καμία περίπτωση δεν είναι λογικό να υπάρχει ποσόστωση στη βαθμολογία. Έτσι δεν καταργείται η αντικειμενική αξιολόγηση όταν θα πρέπει να ακολουθήσεις ένα αυθαίρετο ποσοστό; Αφού ξέρετε εκ των προτέρων πόσοι είναι καλοί και πόσοι άχρηστοι σε μια υπηρεσία τι χρειάζεται η αξιολόγηση; Επίσης αφού θα υποχρεωθούν οι αξιολογητές να αξιολογήσουν και να αιτιολογήσου την βαθμολογία για ένα ποσοστό 15% αν δεν κρίνουν ότι υπάρχει αυτό το ποσοστό σε κάποιες υπηρεσίες, θα πρέπει να αιτιολογήσουν με ψέματα; Με αυτό τον τρόπο θα προκαλέσετε κακώς νοούμενο ανταγωνισμό ποιός θα γίνει αρεστός στους ανωτέρους του και θα κάνει τα χατίρια και πρόσφορο έδαφος για εκβιασμούς από όλους τους από πάνω και πιο πολύ στην Τοπική αυτοδιοίκηση. Ελπίζω να λάβετε σοβαρά τις παρατηρήσεις μας γιατί η αξιολόγηση με αυτό τον τρόπο θα φέρει αντίθετα αποτελέσματα στη λειτουργία των υπηρεσιών από τα αναμενόμενα και μεγάλες αδικίες στους εργαζόμενους.
 
16 Ιανουαρίου 2014, 10:42 | nik 
Δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί να υπάρχει ποσόστωση στην αξιολόγηση στις κλίμακες κάτω του 9. Βέβαια δεν μπορώ να κατανοήσω γιατί να υπάρχει ποσόστωση ούτε στην κλίμακα του άριστα άλλα αυτό είναι λιγότερο οδυνηρό . Σε καμιά αξιολόγηση δεν μπορεί να υποχρεώνεις κάποιον να βγάλει σκάρτο το 15% του δυναμικού του. Αυτό δεν συμβαίνει (δημόσιο και ιδιωτικό βίο) και δεν διδάσκεται πουθενά. Παράδειγμα οι πανελλαδικές ( ένα από τα πιο αντικειμενικά συστήματα αξιολόγησης πανελλαδικώς και όχι μόνο) στην ιατρική και σε άλλες σχολές όπου ενώ έχουμε καθορισμένο αριθμό εισακτέων πού στην πλειονότητα τους είναι αριστούχοι μαθητές σε περίπτωση ισοβαθμίας περισσοτέρων αριστούχων περνάνε όλοι ως υπεράριθμοι. Πόσο μάλλον στο ελληνικό δημόσιο όπου η αξιολόγηση είναι τελείως υποκειμενική. Τα συστήματα αξιολόγησης τα οποία έχουν πετύχει παγκοσμίως είναι αυτά που επιβραβεύουν όσο το δυνατόν περισσότερους και όχι αυτά που θέτουν περιορισμούς. Ας ρίξουμε μια ματιά στην αξιολόγηση των πανεπιστημίων όπου υπάλληλοι που προσλήφθηκαν με αντικειμενικό τρόπο (Γραπτό Διαγωνισμό ΑΣΕΠ κτλ.) και μεταπτυχιακό _ διδακτορικό γίνονται ξαφνικά μέσα σε ένα –δυο χρόνια σύμφωνα με την κρίση του Αξιολογητή πολύ χειρότεροι αυτών που μπήκαν δια της πλαγία οδού και με βαθμό οριακά πάνω από την βάση. Μάλλον οι αξιολογητές τους οι οποίοι πολύ πιθανόν να μερίμνησαν για τον διορισμό τους να είχαν στον νους κριτήρια τα οποία εφαρμόζονται σε άλλο πλανήτη. Αυτόματα αυτού του τύπου τελείως υποκειμενική αξιολόγηση ακυρώνει κάθε έννοια αξιοκρατίας που υποτίθεται ότι προσπαθούμε να εφαρμόσουμε από εδώ και πέρα. Επίσης όσον αφορά το συγκεκριμένο άρθρο είναι απαράδεκτο να υπάρχει διαφορετικό ποσοστό αριστούχων για τους υπαλλήλους από το βαθμό του τμηματάρχη και άνω μιας και έτσι δεν θα μπορεί να γίνουν τμηματάρχες άλλοι υπάλληλοι ( με πολύ καλύτερα προσόντα) αφού λόγου της ποσόστωσης θα έχουν μικρότερο βαθμό. 
 
16 Ιανουαρίου 2014, 10:24 | ΕΙΡΗΝΗ 
θεωρείται ότι με αυτό το νόμο και την αξιολόγηση θα υπάρξει αξιοκρατία Μας γυρίζετε πίσω σε άλλες εποχές όπου σημασία δεν είχε η απόδοση και οι γνώσεις αλλά το πόσο καλά γνωρίζεις τον Προϊστάμενο ,πόσο καλά τον γλείφεις και πόσα »χατίρια» του κάνεις. Εύγε!!
 
16 Ιανουαρίου 2014, 10:09 | stylianos 
Τα ποσοστά θυμίζουν το Ενιαίο Μισθολόγιο, το οποίο επίσης δεν εφαρμόζεται. Οπως εκεί, έτσι κι εδώ, υπάρχει υποχρέωση ποσόστωσης, το οποίο αποτελεί για ακόμη μια φορά Παγκόσμια πρωτοτυπία !!! Ακόμη και στον Ιδιωτικό Τομέα δεν υπάρχει αντίστοιχο σύστημα αξιολόγησης!!!Πόσο Δημοκρατικό και Συνταγματικό και πόσο αδιάβλητο μπορεί να θεωρηθεί η ύπαρξη τήρησης υποχρεωτικού ποσοστού; Πως υποχρεώνεις κάποιον να «υποβιβαστεί» υποχρεωτικά;; Με ποια κριτήρια;, με ποιες αδιάβλητες διαδικασίες; Προσωπικά, αυτο που αντιλαμβάνομαι είναι ότι ακλουθούμε το ίδιο σύστημα αξιολόγησης που ισχύει και σήμερα, με τη διαφορά ότι προσθέτουμε τα ποσοστά και συνεχίζουμε να είμαστε «έρμαια» του εκάστοτε Προϊσταμένου. Γιατί δεν εισάγεται ο θεσμός των γραπτών εξετάσεων και μάλιστα σε ηλεκτρονική μορφή, μιας και θέλουμε να οδεύουμε στο δρόμο της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης (άλλο ανεφάρμοστο μέρος της Δημόσιας Διοίκησης). Τέλος, τα κριτήρια που λαμβάνονται υπόψη δεν στοιχειοθετούνται επαρκώς, είναι γενικά και αόριστα. Ο ίδιος ο κ. Υπουργός ΔΜΗΔ, δήλωσε πως θα αποδεσμεύσει τη παλαιότητα από την εξέλιξη, κατι που περιμέναμε σε αυτό το Νομοσχέδιο και έτσι όπως περιγράφεται η αξιολόγηση, καθε άλλο παρα αποδέσμευση υπάρχει, ίσα – ίσα το αντίθετο την ενισχύει, καθώς και τις πελατειακές σχέσεις μεταξύ υφισταμένων και Προϊσταμένων.
 
16 Ιανουαρίου 2014, 10:07 | Γεώργιος Νικολάου 
Κομματικά προσκείμενοι και αρεστοί της εκάστοτε Διοίκησης θα λαμβάνουν τους βαθμούς που θα ‘πρέπει’ οι υπόλοιποι δεν θα μπορούν να προάγονται και η κινητικότητα θα βασιλεύει. Οθωμανική διοίκηση…
 
15 Ιανουαρίου 2014, 23:10 | Θέμης Μ 
Απαράδεκτη η επιβολή ποσοστών αξιολόγησης. Η διοικητική επιστήμη δεν προβλέπει τέτοια στεγανά, αντίθετα προβλέπει πιστοποιημένες διαδικασίες αξιολόγησης. Είναι ανεφάρμοστο μέτρο διότι σε υπηρεσιακές μονάδες θα καταδικαστούν υπάλληλοι με σημαντικό έργο, σε σημείο να δημιουργηθούν προστριβές, αλλά και δυσλειτουργία των Υπηρεσιών. Το μέτρο αν εφαρμοστεί θα οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη απαξίωση της εργασίας στη Δημόσια Διοίκηση και θα επιφέρει πληθώρα ενστάσεων και προσφυγών αφού δεν θα καθίσταται δυνατή η αξιοκρατική και αντικειμενική αξιολόγηση υπαλλήλων. Έτσι αν σε κάποια Υπηρεσία αξίζουν πραγματικά οι υπάλληλοι 9 ή 10 λόγω της πραγματικά ποιοτικής προσφοράς εργασίας και υπάρχουν χιλιάδες τέτοιων περιπτώσεων, θα είναι αδύνατη η εφαρμογή ποσόστωσης. Προβλέπεται ανάψει μεγάλη φωτιά από ενστάσεις και προσφυγές και θα μιλάμε για πυρκαϊά στη Δημόσια Διοίκηση ! Θα μπορούσε να εφαρμοστεί μία ορθολογικά εκφρασμένη με διοικητικά στάνταρ αιτιολόγηση όσων αξιολογούνται με πάνω από 8,5 (και όχι πάνω από 9) ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη διαβάθμιση και κατανομή των βαθμών πιο αντιπροσωπευτικά.
 
15 Ιανουαρίου 2014, 23:30 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ 
Θεϊκο άρθρο! 
1. Οι βαθμοί 8-9 (π.χ. 8,5) και 6-7 (π.χ. 6.5)δεν υπάρχουν; Πόση άρπα κόλα χωρά στο υπουργείο του κ. Αναμορφωτή-Κυριάκου; 2. Ένας Προϊστάμενος με 10 υπαλλήλους απαγορεύεται να έχει 4 άριστους ή 4 χάλια υπαλλήλους; 3. Ο Γενικός Διευθυντής (συνήθως αμέτοχος, άσχετος με τη δουλειά που γίνεται σε επίπεδο Δνσεων και Τμημάτων και ΒΕΒΑΙΑ κομματικά τοποθετημένος) θα καθορίζει πόσοι και ποιοί θα αριστεύουν ή θα «υποβιβάζονται»; Ευτυχώς πατάσσουμε το κομματικό κράτος και επανιδρύουμε (ουπς αυτό ήταν το 2004) το Δημόσιο! Άραγε, κ. Μητσοτάκη και ο – αγαπημένος σας – ιδιωτικός τομέας με τέτοια ποσοστά δουλεύει; Το πρότυπο για αυτό το «καλλιτέχνημα» ποιό είναι;
Εν γένει το άρθρο μου δείχνει παντελή άγνοια του Δημοσίου και απλά ασχετοσύνη…
 
15 Ιανουαρίου 2014, 20:09 | Γεώργιος Τσιφτσίδης 
Έχουμε ακόμη μια φορά ένα πυροτέχνημα. Θα πρέπει να τονισθεί για ακόμη μια φορά ότι καμιά προσπάθεια βελτίωσης, δεν πρέπει να γίνει συμβατικά και συγκυριακά και επάνω στα υφιστάμενα προβληματικά δομο-λειτουργικά χαρακτηριστικά και την υπάρχουσα διοικητική κουλτούρα. Η υπάρχουσα οργανωτική δομή της Δημόσιας Διοίκησης βασίζεται στις βασικές λειτουργίες και την πυραμοειδή διάρθρωση των υπηρεσιακών σχέσεων με κύρια χαρακτηριστικά αυστηρό ιεραρχικό σύστημα κατά βάση όχι αξιοκρατικό, άστοχη δόμηση που οδηγεί σε επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και σύγχυση στη λήψη αποφάσεων, έντονος ανταγωνισμός μεταξύ των διευθύνσεων-κλάδων για χρήματα, δύναμη, θέσεις και επιρροή με ταυτόχρονη δημιουργία μεταξύ τους στεγανών. Ο μέσος δημόσιος υπάλληλος ουσιαστικά δεν έχει καμία αποφασιστική αρμοδιότητα, παραμένει ίσως εγκλωβισμένος σε κλάδους που δεν του δίνουν τη δυνατότητα να αναπτύξει τις γνώσεις και τις δεξιότητές του, χωρίς καθηκοντολόγιο, χωρίς αντικειμενικό και αξιοκρατικό σύστημα αξιολόγησης, χωρίς στοχοθεσία κλπ. Ο αντικειμενικός σκοπός του άρθρου ίσως είναι σωστός αλλά η προσέγγισή του είναι εντελώς λάθος όπως και όλο το σύστημα διοίκησης. Το πρόβλημα ξεκινάει από τις προβληματικές οργανωτικές δομές και τελειώνει στο κατά βάση αναξιοκρατικό σύστημα επιλογής της ιεραρχίας. Ας μη γίνει επίκληση του υφιστάμενου νόμου επιλογής ως αξιοκρατικού γιατί προβλέπει μέχρι 380 μόρια σε προηγούμενη διοικητική εμπειρία (όταν το διδακτορικό να δίνει 200) και όταν όλοι γνωρίζουν πως γινόταν μέχρι σήμερα οι επιλογές για να αποκτηθεί αυτή η διοικητική εμπειρία. Ο μονόδρομος είναι ένας με αναδιοργάνωση του Δημοσίου, κινητικότητα και αξιοκρατία. Η λάθος προσέγγιση του άρθρου είναι στον επιμερισμό της ποσόστωσης γιατί αυτό θα δημιουργήσει συγκρουσιακές συνθήκες μεταξύ κλάδων-διευθύνσεων και μεροληπτικές αποφάσεις των Γενικών Διευθυντών.
 
15 Ιανουαρίου 2014, 20:18 | Βαλτασάρ Ιωάννης 
Αυτό αποκαλείται εσείς «Δικαιότερη αξιολόγηση των δημοσίων Υπαλλήλων». Την ποσόστωση της βαθμολογίας; Ακούστε καλύτερα εμένα πως πρέπει να γίνει. Ή καλύτερα ας πούμε πως πρέπει να ξεκινήσει η αξιολόγηση. Απολύστε ΣΗΜΕΡΑ αυτόν που είχε την φαεινή ιδέα της ποσόστωσης και δώστε τη φωτογραφία στο site της αστυνομίας για να ενημερώσει τον κόσμο. Είναι επικίνδυνος. Μην ξεχάσετε να κάνετε το ίδιο και γι’ αυτόν που τον προσέλαβε.