Newsroom

Newsroom

Νεκροταφείο πλοίων και ανθρώπων (φωτογραφίες)

Ένα εξαιρετικό φωτορεπορτάζ του National Geographic ρίχνει φως στη βιομηχανία διάλυσης πλοίων του Μπαγκλαντές, όπου, για λίγα μόνο δολάρια, 200.000…

ploia 2

Ένα εξαιρετικό φωτορεπορτάζ του National Geographic ρίχνει φως στη βιομηχανία διάλυσης πλοίων του Μπαγκλαντές, όπου, για λίγα μόνο δολάρια, 200.000 εργαζόμενοι έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με το θάνατο.

Στη μεγαλύτερη  σε ολόκληρο τον κόσμο «βιομηχανική ζώνη διάλυσης πλοίων» Chittagong στο Mπαγκλαντές καταλήγουν τα πλοία που αποσύρονται για να γίνουν παλιοσίδερα. Τα περισσότερα πλοία έχουν διάρκεια ζωής 25 με 30 χρόνια και καθότι η επισκευή τους πολλές φορές κρίνεται αντιοικονομική και το ποσό που απαιτείται για την ασφάλισή τους είναι υπέρογκο, καταλήγουν στην… ανακύκλωση.

Οι εργάτες  τεμαχίζουν με τα χέρια τους τα «γηρασμένα» πλοία, τα βγάζουν από τη θάλασσα στη στεριά και στη συνέχεια λιώνουν το σίδερο.


Ο αρθρογράφος τους National Geographic  Peter Gwin   επισκέφτηκε την περιοχή αυτή του Μπαγκλαντές μαζι με τον φωτογράφο Mike Hettwer  και περιγράφει ακριβώς τι αντικρίζει ο κάθε επισκέπτης όταν πρωτοφθάνει στην περιοχή: Φρουρούς, συρματοπλέγματα και πινακίδες που γράφουν ότι απαγορεύεται η λήψη φωτογραφιών. Ολα αυτά τοποθετήθηκαν εκεί μετά από μια σειρά ατυχημάτων που κόστισαν τη ζωή πολλών εργατών.
«Στις φτωχογειτονιές που έχουν δημιουργηθεί γύρω από τα ναυπηγεία, γνώρισα πολλούς εργαζομένους. Πολλοί είχαν βαθιά σημάδια από τα ατυχήματα σε όλο τους το σώμα. ”Τατουάζ της Chittagong”, τα χαρακτήρισε ένας από αυτούς», λέει ο δημοσιογράφος του National Geographic και συνεχίζει: «Από μερικούς εργάτες έλειπαν τα δάχτυλα, κάποιος άλλος ήταν τυφλός από το ένα του μάτι. Γνώρισα μια οικογένεια όπου οι τέσσερις γιοι της δούλευαν στο Chittagong. Ο μεγαλύτερος, 40 ετών, πέρασε δύο εβδομάδες ως βοηθός του ανθρώπου που έκοβε με ένα μηχάνημα τα πλοία πριν γίνει μάρτυρας του φρικτού θανάτου που βρήκε ένας συνάδελφός του ο οποίος κάηκε ζωντανός όταν προκλήθηκε φωτιά από τον αναπτήρα που είχε στην τσέπη του. ”Δεν ζήτησαν καν τα λεφτά μου, υπό το φόβο ότι δεν θα με άφηναν να φύγω”, μου είπε εξηγώντας ότι το αφεντικό του συχνά τρομοκρατούσε τους εργαζομένους με σκοπό να αποσιωπούν όσα έβλεπαν, τα ατυχήματα που συνέβαιναν».


 

πηγή:national geographic