Μιλώντας για το Νησί των δακρύων

Μπορεί ένα  σήριαλ να γίνει το «Νησί» στην καριέρα  ενός ηθοποιού; Σύμφωνα με τα νούμερα  της τηλεθέασης αυτή η δουλειά  θα γίνει σταθμός τόσο για την  επαγγελματική καριέρα αλλά και  την προσωπική ζωή της Κατερίνας Λέχου. Η ίδια μίλησε στο koutipandoras.gr για την εμπειρία της στα γυρίσματα, το τι έχει κάνει τόσο επιτυχημένη την σειρά αλλά και για την επαφή της με τους κατοίκους της περιοχής οι οποίοι έχουν ακόμα νωπές της μνήμες από εκείνη την περίοδο.

Όταν  έγινε η πρόταση για να συμμετέχετε στο team του σήριαλ «Το Νησί», πως αισθανθήκατε, ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις;

«Η πρόταση  ήρθε ενώ ήδη βρισκόμουν στην προηγούμενη  δουλειά και δεν είχα την ευκαιρία να κάτσω και να επεξεργαστώ το τι ακριβώς ήταν αυτό για το οποίο μου ζητήθηκε να κάνω και να περάσω από την οντισιόν. Πήγα λοιπόν χωρίς κάποια ιδιαίτερη σκέψη. Το βιβλίο βεβαίως το είχα διαβάσει περίπου 1.5 χρόνο νωρίτερα και η πρώτη μου σκέψη τότε ήταν πως θα ήταν πολύ όμορφο να μεταφερθεί το συγκεκριμένο έργο στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση και πως θα μου άρεσε να κάνω εγώ τον ρόλο της Ελένης με τον οποίο είχα συνδεθεί από την πρώτη στιγμή εξαιτίας της δύναμης που έχει αυτή η γυναίκα.»

Με  ποιον τρόπο προσεγγίσατε τον ρόλο σας;

«Πιο κοντά  στην ιστορία ήρθα όταν ξεκίνησα να διαβάζω το σενάριο, να διαβάζω την βιογραφία του Ρεμουντάκη, διάφορα βιβλία.. Άρχισα να μπαίνω μέσα στον κόσμο αυτών των ανθρώπων και ήταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι, μέχρι τότε είχα άγνοια»

Το  μεγαλύτερο ποσοστό  των μεταφορών  λογοτεχνικών βιβλίων στην τηλεόραση είναι αποτυχημένες, το «Νησί» αποτέλεσε την διαφορά αυτό σας κάνει να αισθάνεστε περήφανη για το έργο σας;

«Είναι πολύ δύσκολο στοίχημα το να μεταφέρεις ένα βιβλίο στην τηλεόραση και  να του δώσεις εικόνα, διότι ο  καθένας έχει δημιουργήσει την δική του εικόνα Στην δική μας περίπτωση πιστεύω πως αυτό το καλό αποτέλεσμα που έχουμε είναι καθαρά αποτέλεσμα της δουλειάς τόσο του σκηνοθέτη αλλά και του σεναριογράφου ο οποίος έκανε την διασκευή. Πάντα σε μία τέτοια μεταφορά ναι μεν βασίζεται ο σεναριογράφος στην πρώτη ύλη αλλά όλο αυτό διανθίζεται ώστε να ζωντανέψουν οι χαρακτήρες και να γίνουν πιο ισχυροί οι ρόλοι τους»

Έχετε έρθει σε επαφή  με τους κατοίκους  στην περιοχή οι οποίοι όλα αυτά τα βίωσαν. Τι σας λένε, πως  αντιδρούν στο  ότι εσείς μέσα από την δουλειά σας ζωντανεύετε τις δικές τους μνήμες;

«Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολύ γλυκοί και βοηθητικοί. Μιλάμε για την κυρία Μαρία η οποία  μπορεί να είναι κοντά στα 90. αυτό που σε γοητεύει σ’ αυτούς τους ανθρώπους και έτσι όπως το λαμβάνουν και αυτοί οι άνθρωποι το έργο μας, είναι πως όλο αυτό είναι μία φέτα ζωής, έχουν μία στωικότητα. Οι παλιοί άνθρωποι δεν τρελαίνονται με τις δυσκολίες γιατί μάθανε να ζουν με αυτές. Ήταν πάρα πολύ βοηθητικοί, αισθάνονταν χαρά και θέλανε να δώσουν πληροφορίες. Ήταν πολύ ενεργοί»

Η συνεργασία με τους υπόλοιπους ηθοποιούς  και γενικά τους ανθρώπους  οι οποίοι εργάζονται σ’ αυτή την παραγωγή πως είναι;

«Πρέπει να μάθεις να συνυπάρχεις και να συνεργάζεσαι με πολλούς ανθρώπους. Αυτό από μόνο του θέτει έναν μεγάλο σκόπελο. Στην δική μας περίπτωση δεν ξέρω τι ήταν αυτό που έκανε τα πράγματα πιο εύκολη, ίσως ήταν το περιβάλλον ή ότι ήμασταν αρκετά απομονωμένοι, πάντως ότι και να ήταν μας ένωσε και μας δημιούργησε ένα συναίσθημα συνενοχής πως αυτό που κάνουμε είναι  κάτι καλό. Σαν να είχαμε ένα κοινό στόχο.  Βεβαίως δεν μπορώ να πω πως γίναμε φίλοι αλλά η χημεία ήταν πολύ καλή»

Στο σήριαλ εμφανίζεστε  σχεδόν χωρίς καθόλου  μακιγιάζ, αν όχι  εντελώς αμακιγιάριστη. Αυτό σας έκανε  να σκεφτείτε πως  ίσως χαλάσετε την  εικόνα σας;

«Δεν είμαι  παγιδευμένη στην εικόνα μου, οι άλλοι  είναι παγιδευμένοι στην εικόνα μου! Όχι δεν με φόβισε. Με ξένισε όμως το σύνολο, ότι έπρεπε να μπω σε μία  άλλη εποχή, να φοράω άλλα ρούχα και  να στήνομαι διαφορετικά μέσα σε ένα  τελείως διαφορετικό κλίμα το οποίο επιπλέον έχει και αυτό. Όσο όμως και να αισθάνεσαι αρχικά γυμνός όλο αυτό αργότερα γίνεται δύναμη. Το ότι είσαι άφτιαχτος σε κάνει αρχικά να αισθάνεσαι εκτεθειμένος αλλά μετά σε κάνει να αισθάνεσαι μεγάλη δύναμη γιατί ξέρεις πως δεν έχεις κάτι ψεύτικο για να στηριχθείς πάνω του. Είσαι εσύ ατόφιος και η δυνατότητα σου να υποκριθείς κάτι»

Πέρα  από τα γυρίσματα  για το «Νησί» με τι άλλο ασχολείστε;

«Εγώ με τα γυρίσματα  του ρόλου μου έχω τελειώσει, συνολικά όμως ο κύκλος των γυρισμάτων της σειράς θα κλείσει τον Δεκέμβρη. Βρίσκομαι όμως εν μέσω προβών για το θεατρικό «Ο θάνατος και η κόρη» του Άριελ Ντόρφμαν»

* Η παράσταση  ξεκινά τη Δευτέρα 29 Νοεμβρίου  2010 και παραστάσεις θα δίνονται  κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο θέατρο Άνεσις – θεατρική σκηνή Ανδρέας Βουτσινάς για έναν κύκλο 30 παραστάσεων, με τους εξής συντελεστές: μετάφραση-σκηνοθεσία: Χρήστος Καρχαδάκης, σκηνικά-κοστούμια Μυρτώ Αναστασοπούλου, φωτισμοί Κατερίνα Μαραγκουδάκη, μουσική επιμέλεια Αντώνης Καχριμάνης. Παίζουν με σειρά εμφάνισης οι ηθοποιοί: Κατερίνα Λέχου, Αλέξανδρος Σταύρου, Μάνος Ζαχαράκος.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr