Κ. Ταχτσής: Η άγρια δολοφονία που δεν εξιχνιάστηκε ποτέ

Η Ελπίδα Αρτέμη ανησύχησε για τον αδελφό της, τον συγγραφέα Κώστα Ταχτσή ο οποίος είχε εξαφανιστεί για δύο ημέρες και τελικά τον βρήκε νεκρό στο σπίτι του στον Κολωνό. Το μοναδικό μυθιστόρημα που άφησε πίσω του, Το Τρίτο Στεφάνι, σφράγισε την ελληνική κοινωνία και γνώρισε τεράστια επιτυχία.

Σύμφωνα με τους αστυνομικούς ρεπόρτερ της εποχής, ο Ταχτσής βρέθηκε νεκρός πάνω στο κρεβάτι του σε πλάγια θέση και η αιτία του θανάτου του ήταν ο στραγγαλισμός. Ήταν γυμνός και φορούσε ξανθιά γυναικεία περούκα, ενώ τα νύχια του ήταν βαμμένα κόκκινα.

«Τον είδα κατά το σούρουπο να έρχεται με το αυτοκίνητό του, ήταν ντυμένος γυναίκα και φορούσε περούκα. Συνοδευόταν από έναν νεαρό. Μετά από ώρα, ο νεαρός έφυγε από το σπίτι. Ο συγγραφέας ξαναβγήκε, γύρισε αργότερα με άλλον νεαρό, που έφυγε και εκείνος. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα, ο Ταχτσής ήρθε πάλι με έναν νεαρό με μουστάκι», ανέφερε ένας γείτονας ως αυτόπτης μάρτυρας.

Για τη δολοφονία του συγγραφέα κυκλοφόρησαν, στο πέρασμα του χρόνου, διάφορα σενάρια. Το βίντεο που έλειπε από το σπίτι του συγγραφέα, θα μπορούσε να βοηθήσει στις έρευνες, ωστόσο η αστυνομία δεν το αξιοποίησε και ο δράστης κατάφερε να εξαφανίσει τα ίχνη του. Το πρώτο σενάριο που διατυπώθηκε ήταν η ένοπλη ληστεία, το δεύτερο ήταν ο ακούσιος στραγγαλισμός κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης και το τρίτο η προσπάθεια φίμωσης του συγγραφέα που σκόπευε να κάνει αποκαλύψεις στο επόμενο βιβλίο του. Ένα ακόμα σενάριο, αναφέρεται σε έναν εξοργισμένο άνδρα που ανακάλυψε πως δεν είχε πάει με γυναίκα και ξέσπασε πάνω στον άτυχο συγγραφέα.

Ο Κώστας Τσαρούχας που έγραψε ένα βιβλίο προϊόν έρευνας για το θάνατο του Ταχτσή εξηγεί πως τα κατάφερνε: «Είχε μια ειδική ζώνη στο χρώμα του σώματος, με την οποία έκρυβε τα γεννητικά του όργανα. Είχε κάνει πλήρη αφαίρεση των τριχών. Είχε προβεί σε ειδική εγχείρηση στήθους στο Μιλάνο. Με ειδική κολλητική ταινία τραβούσε προς τα πάνω το πρόσωπό του, προτού βάλει περούκα. Χρησιμοποιούσε μια δική του τεχνική στον έρωτα, που κατάφερνε να ξεγελάει τους πελάτες και να τους μένει η εντύπωση ότι έχουν πάει με γυναίκα».

«Δεν έχω άλλο θάνατο από τη ζωή», έγραφε ο Ταχτσής.

Η δολοφονία Ταχτσή παραμένει ακόμα ανεξιχνίαστη και εξακολουθεί κατά καιρούς να απασχολεί τα ΜΜΕ, καθώς θυμίζει κατά κάποιον τρόπο αστυνομικό μυθιστόρημα. 

Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1951 με την ποιητική συλλογή «Ποιήματα» και ακολούθησε τον επόμενο χρόνο η συλλογή «Τα μικρά ποιήματα». Τα δύο αυτά έργα του τα αποκήρυξε σιωπηλά αργότερα. Μέχρι το 1956 κυκλοφόρησε τρεις ακόμα ποιητικές συλλογές: «Περί ώραν δωδεκάτην» (1953), «Η Συμφωνία του Μπραζίλιαν» (1954) και «Καφενείον το Βυζάντιον» (1956). Η ποίησή του κινείται στο πλαίσιο της καθημερινής ζωής και χαρακτηρίζεται από έντονα λυρική διάθεση. Την ίδια περίοδο συνδέθηκε φιλικά με τους Οδυσσέα Ελύτη, Νίκο Γκάτσο και Ανδρέα Εμπειρίκο. Το 1954 έφυγε για την Αγγλία, όπου έμεινε ως το καλοκαίρι του επόμενου χρόνου. Επέστρεψε στην Αθήνα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας.

Το 1960 ξεκίνησε για το γύρο της Ευρώπης με βέσπα. Στις χώρες που επισκέφτηκε έγραψε «Το Τρίτο στεφάνι», το οποίο ολοκλήρωσε στην Αυστραλία, κατά τη διάρκεια της δεύτερης εκεί παραμονής του και το έστειλε στην Ελλάδα για εκτύπωση. Το έργο απορρίφθηκε ως ακατάλληλο και ο Ταχτσής πραγματοποίησε ιδιωτική έκδοσή του στην Αθήνα το 1962. Το μοναδικό του μυθιστόρημα γνώρισε πολλές εκδόσεις, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, αγαπήθηκε και διαβάστηκε πολύ από το αναγνωστικό κοινό, ως ένας πιστός και αληθινός πίνακας της νεοελληνικής ζωής.