Η Οδύσσεια μιας περιφρονημένης

Τελευταία συνεχώς ακούμε τη φράση «εργασιακή εφεδρεία στο δημόσιο». Και γιατί όχι? Όταν υπάρχουν υπάλληλοι που είτε είναι πλεόνασμα (δε θα πρεπε να υπάρχουν δηλαδή) είτε λειτουργούν σε βάρος των πολιτών. Να, τώρα θυμήθηκα κάτι που μου συνέβη τον περασμένο Μάρτιο στο ΙΚΑ…

ονομάζομαι Μαρία Κονδράντος Οπολοσόντος Κοκορόσος *(aka Mary Jazz) μια πτωχή, άνεργη με πτυχίο κοπέλα , που χρειάστηκε να παραλάβω μια βεβαίωση ενσήμων , από το τμήμα Μητρώου του Ι.Κ.Α. και ο λόγος? μια προκήρυξη της Δ.Ε.Η για 8μηνη σύμβαση… μη φανταστείς! και ενώ έχω μαζέψει όλη τη χαρτούρα που χρειάστηκε, το μόνο που μου έλειπε ήταν η βεβαίωση ενσήμων για να καταθέσω τα χαρτιά μου στην υπηρεσία. Πριν δυο μέρες λοιπόν, περιχαρείς πηγαίνω στο Ι.Κ.Α να πάρω την εν λόγω βεβαίωση. Ήταν 11:00π.μ , πάω να βγάλω το χαρτάκι προτεραιότητας…με ενημερώνουν πως σταμάτησαν τη λειτουργία του απ τις 10:30π.μ!! . όποτε κάνω τη χαζή ερώτηση :
– συγνώμη, γιατί σταματήσατε τα χαρτάκια? μέχρι τη μία δεν είναι η εξυπηρέτηση κοινού?

– κορίτσι μου, αν αφήναμε το μηχάνημα να βγάζει χαρτάκια μέχρι τη μια , θα φεύγαμε στις 7 από δω πέρα (με ύφος , ξέρεις)

Μάζεψα τα νευρά μου και έφυγα.

Σήμερα, ξαναπάω πιο νωρίς αυτή τη φορά. Δε μπορεί… θα προλάβω πριν κλείσουν την εξυπηρέτηση κοινού. Είχα ξεχάσει βέβαια ότι είναι προεόρτια της 25ης Μαρτίου, τουτέστιν “φεύγουμε και νωρίτερα”, οχι εμείς που έχουμε δουλέψει τα 12ωρα, οι άλλοι, οι Δ.Υ “μαζί τα φάγανε”.
09:45 ήμουν εκεί. ούτε καφέ δεν είχα πιεί να προλάβω!

και η ιστορία επαναλαμβάνεται….
-κοπελιά.. δε βγάζει…μου λέει μια κυρία

_τι δε βγάζει? δε μπορεί? ούτε 10 δεν είναι…
ποιος είδε τη Μαίρη και δε τη φοβήθηκε… ντρέπομαι για αυτό αλλά είπα την επική ατάκα..

“Εγώ δε φεύγω από εδώ, αν δε με εξυπηρετήσετε…Μα που είναι ο προϊστάμενος” γελάω και μόνο που το σκέπτομαι …ένεκα που λήγει η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων τη Δευτέρα και ένας πανικός με έπιασε!!

με λυπήθηκε μια κυρία (είχε καβατζώσει 2 χαρτάκια) και μου έδωσε το ένα.. και κρυφά μου είπε “καλά τους τα’πες”

Η αλήθεια είναι άκουσα πολλά Μπράβο στο Ι.Κ.Α από άλλους ασφαλισμένους! “Μα γιατί δε μιλάτε” ?τους είπα .Ξύπνησε η Μπουμπουλίνα από μέσα μου σου λέω!!!
Και όταν ήρθε η σειρά μου , μου είπαν ότι θελαν και κάτι άλλα χαρτιά , που αποδείκνυαν ότι μένω στη διεύθυνση . Έλεος! και ναι! έφυγα και ξαναγύρισα! Τελικα το πήρα το πολυπόθητο χαρτάκι!
Μ αυτά και μ αυτά.. έφαγα ένα ωραιότατο τετράωρο από τη ζωή μου, για ενός λεπτού δουλειά (χρονομετρημένα).

ρητορικές ερωτήσεις:
Που θα πάει αυτή η σαπίλα των Δ.Υ που ‘εργάζονται” σε βάρος των πολιτών? που έχουν και το θράσος να σε ειρωνεύονται και από πάνω!

Πότε θα υπάρξει η στοιχειώδης οργάνωση στο Ι.Κ.Α?
Που είναι το κράτος?
Σε τι κόσμο θα φέρουμε τα παιδιά μας Γιάννη Τσιαμτσίκα?
Υ.Γ στις 2 τελευταίες ερωτήσεις , εντάξει… αστειεύεσαι…
* Από το «σίριαλ» του Alpha «Η Οδύσσεια μιας περιφρονημένης»

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr