Η εκτέλεση του Τρ. Ντέιβις: ο θάνατος είναι της μόδας στις ΗΠΑ

Ένα θύμα δικαστικού λιντσαρίσματος
Ούτε η διεθνής καμπάνια για την αναστολή της εκτέλεσης, ούτε οι εκκλήσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και εκατοντάδων προσωπικοτήτων, ούτε το γεγονός ότι η πλειονότητα των μαρτύρων κατηγορίας αναίρεσαν τις καταθέσεις τους μπόρεσαν να σώσουν τον Τρ. Ντέιβις. Είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία ενός Λευκού αστυνομικού το 1989· την Τετάρτη, οι αρχές της πολιτείας της Τζόρτζια προχώρησαν στην εκτέλεσή του. Την ίδια περίπου ώρα, στο Τέξας, εκτελούνταν ένας ακόμα θανατοποινίτης, ο Λ. Μπρούερ.

Στο πιο πρόσφατο ντιμπέιτ υποψηφίων για το χρίσμα του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου για τις προεδρικές εκλογές του 2012, ο δημοσιογράφος Βολφ Μπλίζτερ του CNN ρώτησε: Αν κάποιος που προτίμησε να μην έχει ιδιωτική ασφάλιση αρρωστήσει βαριά, πρέπει να τον αφήσουμε να πεθάνει; «Ναιαιαι!», αναβόησε, με μια φωνή, ολόκληρη η αίθουσα. Σε ένα προηγούμενο ντιμπέιτ, όταν ο κυβερνήτης του Τέξας Ρικ Πέρρυ ερωτήθηκε για την ενθουσιώδη υποστήριξή του στην εφαρμογή της θανατικής ποινής, το πλήθος άρχισε να χειροκροτεί και να ζητωκραυγάζει. Η αντίδραση αυτή του ακροατηρίου οδήγησε τον συντονιστή του ντιμπέιτ, τον Μπράιαν Ουίλλιαμς του NBC News, να ρωτήσει: «Πώς τοποθετείστε στη δυναμική που εκδηλώθηκε μόλις σε αυτή την αίθουσα, στη θύελλα επευφημιών που δημιούργησε η αναφορά στην εκτέλεση 234 ανθρώπων;». Αυτή ακριβώς η «δυναμική» είναι ο λόγος για τον οποίο οι διαμαρτυρίες εναντίον της εκτέλεσης του Τρόι Ντέιβις έχουν τεράστια σημασία. […]

Υπάρχουν τρία σοβαρά επιβαρυντικά στοιχεία εναντίον του Τρόι Ντέιβις. Πρώτον, είναι Αφροαμερικανός. Δεύτερον, το αδίκημα για το οποίο κατηγορήθηκε ήταν η δολοφονία ενός Λευκού αστυνομικού. Και, τρίτον, ζούσε στην Τζόρτζια.

Πάνω από έναν αιώνα πριν, η Ida B. Wells, ένας θρύλος της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας ρίσκαρε τη ζωή της όταν άρχισε να γράφει για την επιδημία λιντσαρίσματος που είχε ενσκήψει στον Βαθύ Νότο. Εξέδωσε το βιβλίο Southern Horrors: Lynch Law in All its Phases το 1892 και στη συνέχεια το The Red Record, το 1895, όπου περιγράφει λεπτομερώς εκατοντάδες λιντσαρίσματα. Έγραφε:

«Στην κομητεία του Μπρουκς, στην Τζόρτζια, στις 23 Δεκεμβρίου, ενώ αυτή η χριστιανική χώρα ετοιμαζόταν για τον εορτασμό των Χριστουγέννων, εφτά νέγροι λιντσαρίστηκαν μέσα σε 24 ώρες, επειδή αρνήθηκαν, ή δεν μπορούσαν, να δώσουν πληροφορίες για έναν έγχρωμο ονόματι Πάικ, που σκότωσε έναν Λευκό. Η Τζόρτζια είναι πρώτη στη λίστα των Πολιτειών, όσον αφορά τα λιντσαρίσματα».

Τούτη τη φορά, δεν είναι ένας ανεξέλεγκτος όχλος αυτός που θα προχωρήσει στην προγραμματισμένη εκτέλεση του Ντέιβις· η εκτέλεση θα λάβει χώρα υπό το ψυχρό φως των φθοριούχων λαμπτήρων, στο αποστειρωμένο περιβάλλον των επιστημονικά οργανωμένων φυλακών της Κομητείας του Μπατς, κοντά στο Τζάκσον. Η Πολιτεία της Τζόρτζια δεν προτίθεται να κρεμάσει τον Τρόι Ντέιβις από ένα δέντρο με σκοινιά και αλυσίδες — για να κρέμεται, όπως τραγουδούσε η Μπίλι Χολιντέι, σαν παράξενος καρπός:

«Τα δέντρα του Νότου γεννούν παράξενους καρπούς

Αίμα στα φύλλα, αίμα στις ρίζες

Μαύρα κορμιά αιωρούνται στο αεράκι του Νότου

Παράξενοι καρποί κρέμονται από τις λεύκες».[1] […]

Η Πολιτεία της Τζόρτζια θα χρησιμοποιήσει για την εκτέλεση μια θανατηφόρα δόση πεντοβαρβιτάλης. Η Τζόρτζια χρησιμοποιεί αυτή τη νέα φαρμακευτική ουσία στις εκτελέσεις, επειδή η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Φαρμάκων κατάσχεσε, τον περασμένο Μάρτιο, τα αποθέματα νατριούχου θειοπεντάλης της Πολιτείας, κατηγορώντας την για παράνομη εισαγωγή της ουσίας. […]

[1] Στο τραγούδι ακριβώς αυτό αναφερόταν και ο Κώστας Αθανασίου στο άρθρο του «Strange fruits…», στα «Ενθέματα» της προηγούμενης Κυριακής (στη στήλη «Αντικλίμακα»). Δική του είναι και η μετάφραση των τεσσάρων στίχων που παρατίθενται στο άρθρο αυτό (Σ.τ.Μπ.)
http://enthemata.wordpress.com

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr