Η τέχνη λείανσης του αυγού

Του Κώστα Βαξεβάνη

Είπε συγκεκριμένα: «Ως Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, έχω ήδη προβεί, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων μου, σε ενέργειες που οδηγούν στη διερεύνηση των ενδεχόμενων παράνομων πράξεων που αφορούν τη δικαιοσύνη. Σεβόμενος την επιταγή της μυστικότητας των ερευνών και το τεκμήριο της αθωότητας, δε θα αναφερθώ σε λεπτομέρειες»

Ο Υπουργός δεν είπε ούτε τι αφορούν οι ενέργειες, ούτε ποιές είναι. Παριστάνοντας πιθανόν κάποιος το μάντη, μπορεί να καταλάβει πως πρόκειται για μέτρα (πειθαρχικά φαντάζομαι) εναντίον δικαστή του ΣτΕ ο οποίος φέρεται να εμπλέκεται σε ροζ σκάνδαλο και σύμφωνα με το ΒΗΜΑ, να εκβιάζεται με αυτό για τη στάση που θα κρατήσει στη ψηφοφορία για τις τηλεοπτικές άδειες.

Αφού τελειώνει τη σιβυλλική ρήση ο Υπουργός προσθέτει:

« Ωστόσο, καλώ όλους όσοι με δηλώσεις, αποκαλύψεις και λοιπές παρεμβάσεις επιχειρούν να επηρεάσουν το έργο της απονομής της δικαιοσύνης, να αναλογιστούν τις ευθύνες τους».

Πλήρης αντίφαση. Ενώ ο Νίκος Παρασκευόπουλος παραδέχεται πως λόγω των αποκαλύψεων παίρνει μέτρα, την ίδια ώρα θεωρεί παρέμβαση στη Δικαιοσύνη τις αποκαλύψεις που οδηγούν στα μέτρα. Ίσως αυτή η αντίληψη «περί παρέμβασης στη Δικαιοσύνη», πως παρέμβαση δηλαδή είναι οι αποκαλύψεις για όσα κακά συμβαίνουν στο εσωτερικό της, να δικαιολογεί τη στάση του Υπουργού Δικαιοσύνης, ο οποίος στη διάρκεια της θητείας του, όποτε κληθεί να μιλήσει για παρεμβάσεις, αφού αυτοεξαιρεθεί με θεσμική έπαρση από αυτές, αφήνει υπονοούμενα πως υπάρχουν άλλοι στην κυβέρνηση που τις κάνουν, επειδή προφανώς αποκαλύπτουν όσα μαστίζουν το εσωτερικό της.

Ως πανοσιολογιώτατος της θεσμικής αοριστολογίας, ο υπουργός Δικαιοσύνης επανέρχεται και πάλι με μια αμφιλεγόμενη δήλωση την ώρα που τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα και απαιτούν αντιμετώπιση. Και αυτό παρότι ο Υπουργός γνώριζε πολύ καλά το θέμα. Συγκεκριμένα:

Ο ίδιος ο Νίκος Παρασκευόπουλος, από το Νοέμβριο του 2015 έλαβε το σύνολο των emails που αποκάλυπταν τη σχέση του Ανώτατου Δικαστικού με μέλος του ΣτΕ. Μπορεί οι συνομιλίες να ήταν ροζ αλλά το πειθαρχικό παράπτωμα δεν είχε να κάνει με το ερωτικό σκάνδαλο. Στις συνομιλίες αποδεικνυόταν πως ο Αντιπρόεδρος του ΣτΕ παρέδωσε τη βαθμολογία της εξεταζόμενης ερωμένης στην ίδια, παραβαίνοντας κανόνες μυστικότητας και μάλλον σε συνεργασία με την Επιτροπή Εξετάσεων. Επί ένα χρόνο ο Υπουργός δεν έκρινε σκόπιμο να διατάξει διακριτική πειθαρχική έρευνα γι’ αυτό. Γνώριζε επίσης πως τα emails δεν ήταν αποτέλεσμα υποκλοπής μυστικών υπηρεσιών, αλλά τα είχε παραδώσει σε 30 μέλη του ΣτΕ συγγενής των εμπλεκόμενων.

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης και καθηγητής λειτουργεί όμως συστηματικά έτσι στον τομέα ευθύνης του.

Στην υπόθεση με την Εισαγγελέα Τσατάνη και την αρχειοθέτηση της δικογραφίας Βγενόπουλου, ο κύριος Παρασκευόπουλος είχε δηλώσει πως ο ίδιος δεν θα δεχόταν την κυρία Τσατάνη, όπως έκανε ο συνάδελφός του Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, αφήνοντας να οργιάζουν οι κατηγορίες για παρέμβαση.

«Πιστεύω πως ούτε καν μια φιλική συζήτηση δεν θα μπορούσε να γίνει», είπε χαρακτηριστικά.

Στην υπόθεση με την αναβολή της συνεδρίασης του ΣτΕ από τον Πρόεδρό του Σακελλαρίου και πάλι ευνόησε τις φήμες για παρέμβαση με τη δήλωση «Οπωσδήποτε θα προτιμούσα η δίκη να είχε διεξαχθεί». Ο κύριος καθηγητής και υπουργός δεν διευκρίνισε γιατί έπρεπε η δίκη να τελειώσει σε μια συνεδρίαση όταν υποθέσεις κρατάνε ακόμη και οκτώ μήνες.

Στην περίπτωση της πρώην Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη, την οποία κατηγόρησε για πειθαρχικά και ποινικά παραπτώματα ο Εισαγγελέας Εφετών Γιάννης Αγγελής, ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν θεώρησε απαραίτητο να διατάξει αμέσως πειθαρχική δίωξη. Το έκανε με καθυστέρηση και μετά από δημοσιεύματα, με αποτέλεσμα η Κουτζαμάνη να συνταξιοδοτηθεί και να μην υπάρξει πρακτικά πειθαρχικός έλεγχος για πολύ σοβαρές κατηγορίες.

Όταν ο υπουργός Παύλος Πολάκης , είπε το αυτονόητο, αυτό που βλέπει όλη η κοινωνία, πως υπάρχουν κυκλώματα στη Δικαιοσύνη, ο Νίκος Παρασκευόπουλος τοποθετήθηκε στη Βουλή, πως η κυβέρνηση, δια του ιδίου, δεν βλέπει κάτι τέτοιο. Και το είπε την ίδια μέρα που ο πρωθυπουργός υποστήριξε το αντίθετο στη Βουλή.

Ξαφνικά ο κύριος Παρασκευόπουλος εμφανίζεται και πάλι με μια δήλωση «και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα». Ως θεματοφύλακας και θεματολόγος πάντων των δικαιωμάτων, ο κύριος Παρασκευόπουλος, προτάσσει τα προσωπικά δεδομένα και το τεκμήριο της αθωότητας για να παραμείνει αόριστος (και να μην γελιόμαστε) αθωωτικός. Για κάποιο περίεργο λόγο αυτά τα προσωπικά δεδομένα δεν σταθμίζονται με το δημόσιο συμφέρον που είναι υπέρτατο αγαθό, ενώ ένας αντιπρόεδρος του ΣτΕ για τον οποίο υπάρχουν όχι υπόνοιες αλλά δημοσιεύματα για εκβιασμό, αντιμετωπίζεται ως απλός πολίτης. Το σημαντικό όμως είναι πως ο «καλούλης» κύριος Παρασκευόπουλος, στερεί από το Δημόσιο τη δυνατότητα να ζητήσει την εξαίρεση του συγκεκριμένου δικαστή από την υπόθεση των αδειών, εξαιτίας του πειθαρχικού του, αφού ούτε τον αναφέρει ούτε καν τον περιγράφει.

Σε όλες τις κρίσιμες υποθέσεις που απαιτείται η παρέμβαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, ο Νίκος Παρασκευόπουλος επιδίδεται στην θεσμική αοριστότητα, την οποία έχει εγκαινιάσει στη δημόσια σφαίρα ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Την ώρα που είναι αναγκαίο το ξεκαθάρισμα στη Δικαιοσύνη με δραστική παρέμβαση στη διαφθορά, ο Νίκος Παρασκευόπουλος απολογείται στο ρόλο του, του «καλού ανθρώπου» των ελληνικών ταινιών. Μόνο που δεν είναι ο Θανάσης Βέγγος αλλά ο κατέχων το πολύ σημαντικό Υπουργείο της Δικαιοσύνης. Το έχω ξαναγράψει, η άποψή μου είναι πως και ο ίδιος ο Υπουργός Δικαιοσύνης αποτελεί τμήμα το κατεστημένου της Δικαιοσύνης, πασπαλισμένου με αστερόσκονη δικαιωματισμού και ανησυχίας, που θεωρητικολογεί βερμπαλιστικά και νομικίστικα πάνω από το βόθρο με τα σκατά, με οίστρο διάλεξης. Αυτός είναι ο λόγος που όταν η διαπλοκή και η διαφθορά στη Δικαιοσύνη βγάζουν μαχαίρια, ο Υπουργός Δικαιοσύνης επιχειρεί να λειάνει τις γωνίες ακόμη και στο αυγό.