Η τέχνη είναι ελευθερία

Γράφει ο Σταμάτης Μορφονιός

Μέσα σε όλα τα άλλα η αγωνία του ήταν μεγάλη για το αν τα ραδιόφωνα θα το παίξουν ή αν πρέπει να γράψει κάτι άλλο…

Το συναντώ συχνά αυτό, οπότε είπα να γράψω δυο λόγια σχετικά.

Το να επιλέγεις το τι τραγούδια θα τραγουδήσεις (αν είσαι τραγουδιστής) ή ακόμα χειρότερα το τί τραγούδια θα γράψεις (αν είσαι τραγουδοποιός) χωρίς να έχεις οδηγό την ψυχή σου αλλά έχοντας κριτήριο το να σε αγαπήσουν και να σε παίξουν τα ραδιόφωνα, είναι σαν να βγαίνεις έξω με έναν γνωστό σου και για να σε αποδεχθεί και να σε αγαπήσει, αποφασίζεις να λες ό,τι εκείνος θα ήθελε να ακούσει, να φοράς ό,τι χρώμα ρούχο σε εκείνον αρέσει, να στέκεσαι και να μιλάς όπως εκείνος θα ήθελε.

Δικαίωμά σου βέβαια αλλά να ξέρουμε για τί μιλάμε.

Αν έχεις κάτι να πεις από την ψυχή σου, πες το.

Αν έχεις κάτι να τραγουδήσεις από την ψυχή σου, τραγούδησέ το.

Δεν είναι μόδα η τέχνη, ούτε εμπόριο να δεις τι θέλει η αγορά και να της το δώσεις.

Εν ολίγοις… πες αυτό που έχεις να πεις και αν δεν θέλει η «αγορά» μη σώσει ποτέ να το πάρει.

Δεν είναι «σερβιτόρος» των ραδιοφώνων η ψυχή σου να σου την παραγγείλουν και να τους την σερβίρεις.

Για τέχνη μιλάμε.

Και η τέχνη είναι ελευθερία.

(Εννοείται ότι καταλαβαίνω την αγωνία και την επιθυμία να παίξουν τραγούδια στο ραδιόφωνο.

Το ραδιόφωνο είναι μια πολύ σημαντική δίοδος επικοινωνίας με τον κόσμο.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά όμως από το να επιθυμείς να περάσουν τα τραγούδια σου από αυτήν την δίοδο μέχρι το να γράφεις ή να τραγουδάς ό,τι τα ραδιόφωνα «θέλουν» για να σε συμπεριλάβουν στις επιλογές τους.

Και επίσης κάτι τελευταίο… Στο λέω με σιγουριά ότι υπάρχουν ακόμα ραδιοφωνικοί παραγωγοί που αρνούνται να πάρουν «διαταγές» με playlist και ακολουθούν ότι έχει ψυχή.

Θα τους βρεις σίγουρα. Ή θα σε βρούνε εκείνοι.

Μην ανησυχείς λοιπόν).

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr