Η "ιπτάμενη" Νάντια Κομανέντσι και το απόλυτο "10" (ΒΙΝΤΕΟ)

“Είδα τον ηλεκτρονικό πίνακα να γράφει 1.00. Δεν μπορούσε να γράψει 10!” είπε για το πρώτο της δεκάρι στο Μόντρεαλ που το πέτυχε στους ασύμμετρους ζυγούς και δεν κατάφερε να το δει ποτέ γραμμένο στο ταμπλό.

Έφυγε από τον Καναδά με επτά δεκάρια και τρία χρυσά (σύνθετο ατομικό, ασύμμετροι ζυγοί, δοκός ισορροπίας), ένα αργυρό στο ομαδικό, το χάλκινο στις ασκήσεις εδάφους .

 

Η οικογένεια της Νάντιας

Ο πατέρας της ήταν μηχανικός αυτοκινήτων και η μητέρα της νοικοκυρά. Όταν ήταν έγκυος κάποια στιγμή παρακολούθησε μια ταινία, όπου η πρωταγωνίστρια λεγόταν Νάντια, η οποία τη συγκίνησε πολύ και έτσι αποφάσισε να δώσει αυτό το όνομα στην κόρη της. Η μικρή έδειξε από μικρή το ταλέντο της στον αθλητισμό.

Ξεκίνησε την ενόργανη γυμναστική σε ηλικία 6 ετών και ένα χρόνο αργότερα γράφτηκε στη σχολή του Μπέλα Κάρολι, ο οποίος αργότερα έγινε προπονητής της. Αρχικά, οι επιδόσεις της Κομανέτσι δεν ήταν και οι καλύτερες. Αλλά ήταν πεισματάρα γι’ αυτό κατέκτησε τον κόσμο .

Απόπειρα αυτοκτονίας για το χρυσό κορίτσι

Μόλις ένα χρόνο μετά το «τέλειο 10άρι», η Κομανέτσι προχώρησε σε απόπειρα αυτοκτονίας πίνοντας χλωρίνη.

Αιτία για το γεγονός αποτέλεσε πως το δικτατορικό καθεστώς του Τσαουσέσκου τήν είχε υποχρεώσει να μείνει μακριά από τον προπονητή που την έβαλε στο δρόμο των επιτυχιών.

Στα τέλη της δεκαετίας του 80′, η Κομανέτσι άφησε τη Ρουμανία με προορισμό τις ΗΠΑ . Σε ηλικία 27 ετών, εγκατέλειψε τη χώρα της μαζί με άλλους 6 Ρουμάνους. Για να μπορέσει να περάσει τα σύνορα και να φτάσει στην Αμερική, την είχε βοηθήσει ένας Ρουμάνος που ζούσε στην Αμερική, ο Κονσταντίν Πανάιτ.

Η Κομανέτσι έχει αναφερθεί στη νύχτα της φυγής: «Τότε, το να φύγεις σήμαινε ότι χανόσουν. Δεν μπορούσες να επιστρέψεις. Δεν το είπα στη μητέρα μου, πίστευα ότι θα πάθει καρδιακή προσβολή. Το είπα μόνο στον αδερφό μου τον Αντριαν, που ήταν και παραμένει ο καλύτερος φίλος μου και με τη γυναίκα του με πήγαν μέχρι να σύνορα με την Ουγγαρία. Με τις υπόλοιπες, μπήκαμε περπατώντας στην Ουγγαρία και από εκεί πήγαμε στην Αυστρία. Φτάσαμε στην αμερικανική πρεσβεία και με έβαλαν σε μία πτήση για τη Νέα Υόρκη. Δεν έχω ξαναμιλήσει για αυτό. Ήταν μία σκληρή νύχτα».